Gebruikersavatar
10jaar
Berichten: 1
Lid geworden op: 04 mei 2020 17:54

uitgemaakt na 10jaar

Hallo,

Ik ben 29 jaar. Ik heb het na 10 jaar uitgemaakt met mijn vriendin. Ze was m'n eerste echte lief en in het begin was ik echt smoorverliefd op haar. Ik heb het dan na 1 jaar eens uitgemaakt omdat ik meer vrijheid wilde en toen zijn we na een dikke maand terug samen gekomen. Sindsdien zijn we dus 9 jaar onafgebroken samen.

Ik heb gedurende de jaren veel twijfels gehad over of ik wel nog wilde samenblijven met haar, maar telkens dacht ik dat samenbljiven het beste was. (vooral voor haar dan) Ik durfde het ook gewoon niet meer uitmaken omdat ik een zodanig groot schuldgevoel had gekregen door het uit te maken tijdens de examens destijds. Er is ook vanalles en nog wat gebeurd in onze beide levens zodat de stabiliteit van onze relatie zeer welgekomen was.

Zoals ik al zei zijn de twijfels er altijd geweest: ik heb nooit kunnen 'vergelijken'. Ik zat de hele tijd met de gedachte hoe het zou zijn met iemand anders en vooral (dacht/denk ik) hoe het zou zijn om terug single te zijn. Dit leek mij namelijk een zalige gedachte maar nu voel ik me echt on-ge-lofelijk rot.

Wat ik nu ga zeggen kan misschien heel erg raar klinken maar het is wel zo; Mijn vriendin is het type vrouw waar ik me oud mee zie worden. Jammer genoeg kreeg ik gewoon telkens meer en meer twijfels. Bijvoorbeeld als ze vroeg wanneer ik haar ten huwelijk ging vragen wilde ik dit eigenlijk helemaal niet. Ik moest steeds denken hoe het zou zijn om voor het altaar te staan en met diezeflde twijfels in mijn hoofd te zitten.

Ik zou ook graag kinderen willen langs één kant, maar langs de andere kant is dit ook gewoon heel dom want dan trek je nog meer personen in je relatie-soep. Mijn ouders zijn bijvoorbeeld gescheiden toen ik twintig was en dit heeft zeker een impact gehad over mijn kijk op onze relatie.

Mijn vader heeft mijn moeder ook bedrogen (mijn opa mijn oma ook) en men zegt dat bedriegen in de genen zit. Als ik zelfs al niet weet of ik wel voor de rest van mijn leven wil samenblijven met haar lijkt het mij ook waarschijnlijk dat er een punt komt waarop het mij niet meer uitmaakt of ik in mijn vader en grootvader hun voetsporen treed. (ik ben dus ook nog maar intiem geweest met 1 vrouw in mijn leven en dit knaagt ook al jaren aan mij)

Zijn er mensen die in een zelfde/soortgelijke situatie gezeten hebben en die me tips of raad kunnen geven? Ik blijf steeds denken dat ik iets heel erg dom heb gedaan, ook al weet ik ergens dat dit niet zo is, toch blijf ik denken dat dit wel zo is.
Ik weet het gewoon niet meer.

Bedankt voor de replies.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: uitgemaakt na 10jaar

Zijn er mensen die in een zelfde/soortgelijke situatie gezeten hebben en die me tips of raad kunnen geven? Ik blijf steeds denken dat ik iets heel erg dom heb gedaan, ook al weet ik ergens dat dit niet zo is, toch blijf ik denken dat dit wel zo is.
Of je iets doms hebt gedaan door de relatie met je vriendin te verbreken is iets wat de tijd zal leren. Voor veel jonge mannen is het moeilijk om zich op die leeftijd al te binden, ze willen hun vrijheid niet opgeven, het idee om met die ene persoon verder door het leven te gaan lijkt iets onvoorstelbaars.

'Men zegt dat bedriegen in de genen zit'. Dit is ten dele waar. Een recente studie vermoedt dat vreemdgaan gedeeltelijk erfelijk is. Onderzoekers aan de universiteit van Texas konden vaststellen dat mensen met ontrouwe ouders zelf dubbel zo snel vreemdgaan dan mensen met trouwe ouders. De relatie van je moeder en vader bepaalt met andere woorden ook de jouwe. Dat is een niet onbelangrijke nuancering van de door jouw geponeerde stelling.

Met andere woorden: dat je opa en je vader schuinsmarcheerders waren, wil nog lang niet zeggen dat jij in hun voetsporen zult treden. Je bewijst eigenlijk het tegendeel, want je bent tien jaar trouw gebleven aan je vriendin en je hebt er lang over nagedacht waarom je wel of niet bij haar wilde blijven.

Waarom knaagt het aan je dat je maar met één vrouw intiem bent geweest? Is het echt zo belangrijk voor om seksuele ervaringen met meerdere vrouwen gehad te hebben? Had jij je zoveel beter gevoeld als jij in je leven al een hele rits vrouwen had afgewerkt? Waarom is dit belangrijk voor je? Je moet het me niet kwalijk nemen, maar ik vind het een wat onvolwassen houding ten opzichte van seksualiteit en vrouwen.
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”