Gebruikersavatar
Derooney
Berichten: 9
Lid geworden op: 20 apr 2020 10:23

Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Hallo, hierbij een post uit psychische nood geboren.
Sinds vorige week is bij mij de kurk van de fles en sindsdien zit ik zo enorm in de stress dat ik geen uitweg meer weet. Ik had een een kleine botsing gehad met mijn vrouw. Daar hebben we over gepraat en ze adviseerde mij om in therapie te gaan. Omdat ik niet meer weet wie ik ben en wat ik wil (in life). Ik snap zelf ook dat dit verstandig is: ik was niet gelukkig met mijn werk, heb een negatief zelfbeeld ontwikkeld en voel mij minderwaardig aan anderen: ik vergelijk continu mijn eigen ontwikkeling met die van vrienden en studiegenoten. Die allemaal carriere lijken te maken.

Voor dat moment was het even opgelost. maar daarna begon het pas: ik schoot volledig in de stress: bang voor de uitkomsten van de therapie om onder ogen te moeten zien wat de reden is dat ik me zo ontwikkeld heb. om de rest van mijn leven verder te kunnen en ook van mijzelf te kunnen houden. Maar daar wringt direct ook de schoen. Ik heb jarenlang heb ik mijn twijfels weggestopt. en nu komt alles los en dus ook mijn twijfels die ik heb gehad of moeilijke momenten die er waren in mijn relatie. Weg gestopt om het niet onder ogen te hoeven zien.

En dat geeft me nu zoveel stress: ik kan er niet door slapen. Enkel een tabletje melatonine voor het slapen gaan helpt me nu in ieder geval een beetje te slapen. maar ik wordt om 6 uur wakker en voel me zo ellendig. Het geeft me het gevoel dat ik jaren geleden een verkeerde keuze gemaakt heb door met mijn vrouw te trouwen en dat ik nu alleen maar verder kan door er een einde aan te maken. Terwijl ik dat helemaal niet wil. Ik wil mijn gezin niet kapot maken. Mijn kinderen opzadelen met een hele hoop verdriet en ellende. Mijn vrouw haar leven laten instorten. Ik wil gewoon met mijn gezin gelukkig zijn en van elkaar genieten. En het ene moment denk ik: waarom maak ik me nou zo druk? Maar het grootste gedeelte van de tijd sta ik stijf van de stress. zit mijn hoofd vol met nare gedachten. Werken lukt niet en afleiding zoeken helpt maar even. Ik zie geen uitweg zonder mijn gezin in ellende te storten. ik heb de belemmerende overtuiging dat als ik vroeger gewoon geleerd had goed om te gaan met moeilijke momenten en twijfels, ik beter in staat geweest was om een verstandige beslissing te nemen voordat ik ging trouwen. Ik heb toen getwijfeld. Gedacht dat het aan de spanning voor de bruiloft lag. Maar ook erna bleef nog twijfel en heb ik gedacht: wat ik heb gedaan?! Toen heb ik ook tegen mijzelf gezegd: het heeft nu geen zin meer om daar nog aan te denken, ik heb nu de keuze gemaakt. En zo ben ik verder gegaan. Zo is het een tijd goed gegaan, maar heb ik gaandeweg de jaren wel vaker dingen weg gestopt. Maar nu blijkt wel dat het een manier is die niet werkt. Ik wil heel graag bij mijn vrouw zijn (en blijven), dat het allemaal weer goed is en we als gezin naar de toekomst kunnen kijken en ikzelf als persoon ook, maar tegelijk heb ik het gevoel dat ik op een 2-sprong sta: of voor mijzelf kiezen en mijzelf leren ontdekken of voor mijn gezin kiezen.

En eigenlijk is het niet eens een 2-sprong. Want zoals ik me nu voel kom ik echt geen weken meer door.

Ik heb al contact gezocht met de huisarts en een therapeut benaderd. Maar ik ben bang. Zo bang voor wat dit nog allemaal teweeg gaat brengen.

Ik weet niet hoe ik nu verder moet.
Gebruikersavatar
Derooney
Berichten: 9
Lid geworden op: 20 apr 2020 10:23

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

aanvullend: ik heb voordat we trouwden al wel eens eerder flink in de rats gezeten. Bang dat ik haar kwijt zou raken omdat ze aangaf dat ze twijfelde of ze met mij verder moest en dat ze met iemand anders die ze kende veel beter kon lachen. Uit angst heb ik toen heel geforceerd gekeken hoe ik met haar ook kon lachen. Ik was mezelf eigenlijk niet meer en nu terugkijkend op dat moment denk ik dat het wellicht beter was geweest dat ze er een punt achter gezet had toen.

Een poosje daarna zat ik weer in de rats omdat ik toen gekweld werd door mijn geweten omdat ik via msn/sms seksuele berichtjes met andere meiden uitwisselde. Dat heb ik opgebiecht en dat heeft toen voor een flinke deuk in haar vertrouwen gezorgd. Maar ik heb er toen alles aan gedaan om aan haar te bewijzen dat het niet meer zou gebeuren. Die anderen geblokkeerd, hun nummers gewist en ervoor gezorgd dat ik ze ook niet meer herinnerde. En haar vertrouwen in mij herstelde gelukkig weer. Dat is nu zo 14 jaar geleden. Daarna zijn we dus getrouwd en hebben we die prachtige kinderen gekregen. En ik merk aan alles dat zij ook merken dat het niet goed gaat met mij. Mijn vrouw weet ook dat het niet goed gaat met mij. Ik heb haar al verteld dat ik bang ben haar kwijt te raken doordat ik therapie zal gaan volgen omdat ik bang ben dat ik dan het inzicht heb dat ik niet bij haar pas en dat ik mijzelf niet verder kan helpen.
Zij heeft al aangegeven dat ze met me getrouwd is in goede en in slechte tijden en dat wat haar betreft scheiden gewoon onbespreekbaar is. En ik wil dat ook niet maar ik ben bang dat het voor mij mijn enige optie is. Ook omdat ik die gedachten nu al steeds heb en vrees dat therapie slechts bevestigend zal zijn. Maar die gedachten werken verlammend. :(

Help hoe kan ik mijn gezin redden?
Gebruikersavatar
Derooney
Berichten: 9
Lid geworden op: 20 apr 2020 10:23

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

nog 1 aanvulling: in mijn jeugd heb ik nooit vriendinnetjes gehad. Mijn vrouw was mijn eerste vriendin en ik ben er dus ook mee getrouwd. Ik heb dus helemaal geen ervaring met andere meisjes/eerdere relaties. Ik was altijd te bang om op een meisje af te stappen en had ook nooit echt vrienden. Bij mijn klasgenoten hoorde ik er niet echt bij en dit zal allemaal bijgedragen hebben aan mijn minderwaardigheidscomplex.
Niet dat het mij nu helpt, maar meer om een compleet beeld te geven.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Derooney schreef: 20 apr 2020 13:42 Ik wil heel graag bij mijn vrouw zijn (en blijven), dat het allemaal weer goed is en we als gezin naar de toekomst kunnen kijken en ikzelf als persoon ook, maar tegelijk heb ik het gevoel dat ik op een 2-sprong sta: of voor mijzelf kiezen en mijzelf leren ontdekken of voor mijn gezin kiezen.
Wat je hier beschrijft heeft veel kenmerken van een midlife crisis. Je staat op een tweesprong in het leven, het besef knaagt aan je dat je sommige dingen leven anders had willen doen, maar je kunt niet meer terug. Alle twijfels over jezelf en het leven waar je voor gekozen hebt spelen in eens dubbel op. Maar je hebt niet alleen verantwoording voor je eigen leven, maar ook voor dat van je vrouw en kinderen.

Daarom is het goed dat je hulp heb gezocht en in therapie bent gegaan, maar een saillant detail is natuurlijk dat je dit doet op advies van je vrouw. En natuurlijk ben je bang voor de uitkomsten en wat je in therapie allemaal over jezelf te weten gaat komen. Of ben je eigenlijk niet bang voor datgene wat je allang wist, maar nu uit de mond van een professional te horen gaat krijgen? Misschien heb je het nodig om die bevestiging krijgen. Het belangrijkste is wat je met die inzichten gaat doen.
Je zegt dat je graag bij je vrouw en kinderen wilt blijven, maar zoals je het formuleert lijkt het of je daarvoor kiest omdat dat een moreel zuivere beslissing is, iets wat je aan ze verplicht bent.

Maar zo werkt dat niet. Een relatie of een huwelijk redt je niet door moreel verantwoorde beslissingen te nemen, waar je met je hart niet helemaal achter staat.
Het is moeilijk om je hier advies in te geven, het enige wat ik je aanraad is om de therapie volledig aan, het liefste zonder angst. Pak de kans met beide handen aan, zou ik zeggen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Derooney
Berichten: 9
Lid geworden op: 20 apr 2020 10:23

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Ruim een maand verder zit ik nog net zo in de put. Al sinds 9 april nu. Diverse gesprekken met mijn vrouw verder heb ik daarna weer rust en vertrouwen. Maar 's nachts wordt ik daarna weer om 4 uur wakker en spookt het door mijn lijf. Ik heb mijn gevoel om met mijn vrouw besproken. Ze reageert er heel nuchter op omdat ze sterk moet /wil blijven voor de kinderen.

Ik kan het niet verkroppen dat ik nu niet meer weet wat ik te doen heb. En de afspraak bij de psycholoog staat nog niet eens.

Ik weet niet hoe ik de dagen door moet komen. Ik wil nu geen grote beslissing nemen waar ik spijt van krijg maar ik word in 2-en gescheurd door het gevoel waar ik s nachts last van krijg en dat mij overdag zo beheerst en tegelijk het gevoel dat ik het juist heel fijn vind met haar en met haar verder wil.

Ik wil een streep onder het verleden kunnen zetten en het achter mij laten. Maar het lukt mij niet. Het besef dat het negeren van mijn gevoel in eerdere jaren mij nu in deze situatie gebracht heeft. Had ik het kunnen voorkomen vooraf? Heb ik er wel genoeg overna gedacht vooraf?
Mijn vrouw zei vanochtend: het lijkt wel alsof je op zoek bent naar iets om onze relatie kapot te maken.

En dat wil ik niet... Ik wil er voor vechten maar die nachten en het gevoel dat ik daardoor heb.. Het is zo zwaar.

En het vooruitzicht dat het nog weken duurt voor ik überhaupt maar een intake bij de psycholoog heb helpt ook niet.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Derooney schreef: 07 jun 2020 15:28 Het is zo zwaar. En het vooruitzicht dat het nog weken duurt voor ik überhaupt maar een intake bij de psycholoog heb helpt ook niet.
Het wachten kan soms lang duren. Ik begrijp dat het zwaar is, maar hou vol, zou ik zeggen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Lena C.
Berichten: 668
Lid geworden op: 07 jan 2019 15:44

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Inderdaad, wat Volhoudertje zegt... Hou vol. Het heeft bij mij best lang geduurd voordat het gevoel anders werd en het is maar goed dat ik dat toen niet wist, want ik weet niet of ik het dan volgehouden had. Ik dacht soms dat ik in een nachtmerrie zat waaruit ik niet wakker kon worden.

Is er iemand anders dan je vrouw met wie je het hierover kunt hebben? Praten met anderen kan veel inzicht opleveren.
Demons run when a good man goes to war
Gebruikersavatar
Derooney
Berichten: 9
Lid geworden op: 20 apr 2020 10:23

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Voordat welk gevoel anders werd? Ik durf nu niet te gaan slapen eerlijk gezegd. En functioneren (thuis /werk) zit er ook niet in.

Soms voel ik me een dag goed, en denk ik: zo kan ik ook wel weer gewoon aan het werk. Maar dan volgt er weer zo'n nacht en vreselijke dag.

Ik voel al pijn in mijn kuit, mijn hart en binnenste staan onder continue druk. Dit gevoel zo lang kan niet gezond zijn.
Gebruikersavatar
Lena C.
Berichten: 668
Lid geworden op: 07 jan 2019 15:44

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Derooney schreef: 07 jun 2020 20:19 Voordat welk gevoel anders werd? Ik durf nu niet te gaan slapen eerlijk gezegd. En functioneren (thuis /werk) zit er ook niet in.

Soms voel ik me een dag goed, en denk ik: zo kan ik ook wel weer gewoon aan het werk. Maar dan volgt er weer zo'n nacht en vreselijke dag.

Ik voel al pijn in mijn kuit, mijn hart en binnenste staan onder continue druk. Dit gevoel zo lang kan niet gezond zijn.
Waar ben je precies bang voor als je gaat slapen?

En waar heb je behoefte aan op dit moment?
Demons run when a good man goes to war
Gebruikersavatar
Derooney
Berichten: 9
Lid geworden op: 20 apr 2020 10:23

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Ik heb behoefte aan rust in mijn lijf. Om het verleden achter me te kunnen laten. Ik voel dat ik van haar hou en met haar samen wil zijn, maar wordt verscheurd door al mijn negatieve gedachten. Ik ben al ziek gemeld omdat ik zo beheerst wordt door de spanning en de angst dat ik niet in staat ben om gewoon mijn werk te doen.

Ik wil graag verder, maar het lukt me nog steeds niet.

Overigens lukt het inslapen nu wel maar het doorslapen niet.

Heb nu een intake gepland staan van de GGZ maar of mijn situatie met betrekking tot mijn vrouw daardoor veranderd weet ik niet.
Gebruikersavatar
Derooney
Berichten: 9
Lid geworden op: 20 apr 2020 10:23

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Lena C. schreef: 07 jun 2020 16:41 Inderdaad, wat Volhoudertje zegt... Hou vol. Het heeft bij mij best lang geduurd voordat het gevoel anders werd en het is maar goed dat ik dat toen niet wist, want ik weet niet of ik het dan volgehouden had. Ik dacht soms dat ik in een nachtmerrie zat waaruit ik niet wakker kon worden.

Is er iemand anders dan je vrouw met wie je het hierover kunt hebben? Praten met anderen kan veel inzicht opleveren.
Welk gevoel bij jou bedoel je?
Gebruikersavatar
Lena C.
Berichten: 668
Lid geworden op: 07 jan 2019 15:44

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Derooney schreef: 12 jun 2020 21:00
Lena C. schreef: 07 jun 2020 16:41 Inderdaad, wat Volhoudertje zegt... Hou vol. Het heeft bij mij best lang geduurd voordat het gevoel anders werd en het is maar goed dat ik dat toen niet wist, want ik weet niet of ik het dan volgehouden had. Ik dacht soms dat ik in een nachtmerrie zat waaruit ik niet wakker kon worden.

Is er iemand anders dan je vrouw met wie je het hierover kunt hebben? Praten met anderen kan veel inzicht opleveren.
Welk gevoel bij jou bedoel je?
Het gevoel dat ik mijn gezin letterlijk iets zou aandoen. Maar later ook dat ik niet beter zou kunnen worden zolang ik onderdeel van mijn gezin was.

Na een lange periode van stress en depressie én een aantal neurologische problemen die te maken hadden met een nog niet ontdekte auto-immuunziekte, werd mijn depressie psychotisch. Ik had allerlei gedachten over mezelf iets aandoen, soms ook met het plan mijn gezin iets aan te doen. Als ik met ze rondreed in de auto, was ik intern aan het ruziën over of ik de auto tegen een muur moest rijden of niet. Het was gewoon heel heftig, ik zal niet teveel in detail treden. Ik ben blij dat ik toen hulp heb gezocht.

Ik heb daarna nog lang de 'oplossing' gezocht in mijn gezin in de steek laten, mijn huwelijk te verbreken, van alles. Omdat ik het idee had dat ik hen alleen maar ellende opleverde, omdat ik het idee had dat mijn man me niet begreep, omdat ik dacht dat ik nooit goed voor mijn (gehandicapte) kind kon zorgen. In werkelijkheid vervreemde ik van iedereen. Ik sprak met niemand meer en had ook paranoïde gedachten over mijn psychiater.

Het heeft jaren geduurd, maar het is nu goed. Ik ben blij dat ik nooit gehandeld heb naar mijn gedachten en dat ik mijn relatie niet heb verbroken. We hebben geïnvesteerd in relatietherapie en zijn allebei gegroeid als mens, als ouder en als partner, ik voel me heel rijk.
Demons run when a good man goes to war
Gebruikersavatar
Kyron
Berichten: 325
Lid geworden op: 17 okt 2009 14:24

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Een hoopgevend verhaal, Lena... 045.gif
Gebruikersavatar
Derooney
Berichten: 9
Lid geworden op: 20 apr 2020 10:23

Re: Radeloos: bang om hele gezin pijn te doen

Vanavond ging het hier behoorlijk fout. Omdat het mij niet verstandig lijkt om met een project voor het huis verder te gaan omdat ik niet weet hoe het tussen ons gaat aflopen. Omdat mijn gevoel niet goed is. En nu? Weet ik niet hoe het verder gaat /moet. Ze wil niet meer tegen mij praten nu omdat ik alles al kapot aan het maken ben door wat ik zeg.

Ik kan zo hard vragen/bidden of het mag veranderen, of mijn hart gevuld mag worden met liefde voor haar, maar ik weet niet of dat reëel is.

En nu is mijn vrouw boos en verdrietig. Omdat ik dit zeg, omdat ze het gevoel heeft dat ik er niet voor vecht en het nu al opgeef volgens haar. Omdat ik volgens haar maar van 1 mogelijkheid uit ga.

Maar ik wil dat helemaal niet. Maar als het gevoel er niet is, wat moet ik dan? Als de hele dag in mijn hoofd maar rond gaat dat het niet goed is.

En ik probeer alleen maar eerlijk te zijn over mijn gevoelens. Gevoelens waarvan ik zo graag wil dat die anders zijn :cry: :cry:

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”