Ik kan die ander niet uit mijn hoofd krijgen

[bloemetje345]

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw op dit forum en zou graag advies willen over het volgende, alvast bedankt!
Mijn vriend en ik zijn allebei eind twintig, drie jaar samen, geen kinderen maar verder wel het hele plaatje van huisje, boompje, beestje.
We hebben allebei een goede baan en hebben al veel reizen gemaakt over de wereld, ook spaargeld genoeg waar we veel leuke dingen van doen samen. Mijn vriend is een lieverd, heeft alles voor me over en we denken over eigenlijk heel veel hetzelfde, hebben dezelfde toekomstdromen. Kortom, alles loopt gewoon goed en er is geen aanleiding om eigenlijk te twijfelen aan mijn relatie.
Onze families en vrienden zien ons als het perfecte plaatje.

Nu komt het.. mijn vriend heeft altijd een beste vriend gehad die eigenlijk alles is wat mijn vriend niet is. Geen vaste baan, gebruikt met regelmaat harddrugs, schulden, criminele vrienden en vrij egoïstisch van karakter. Deze vriend werd ondanks onze verschillen ook heel snel mijn maatje, hij gaf me een bepaald gevoel waar ik me erg bij thuis voelde, we kregen een diepe band en konden urenlang kletsen en lachen samen. Op een gegeven moment heeft hij opgebiecht gevoelens voor mij te hebben. Ik heb dit toen ontkent maar sindsdien is de spanning ontstaan. 2 jaar geleden heeft mijn vriend gevoelens ontwikkeld voor een ander en zijn wij uit elkaar geweest zo'n 1,5 maand. Ik was er kapot van en die goede vriend stond meteen voor me klaar. We zijn toen in bed belandt en dat voelde erg goed. Maar ik was in de war en mijn vriend gaf kort daarna aan spijt te hebben dus ik wilde vechten voor mijn relatie. Dit is weer goed gekomen, ik heb het hem vergeven. De vriendschap tussen mijn vriend en zijn beste vriend is wel flink gaan bekoelen.

Er ging 2 jaar voorbij waarin ik mezelf altijd voorgelogen heb. Ik heb die vriend altijd in mijn achterhoofd gehouden en op een gegeven moment kwam hij ook weer volledig terug als beste vriend in het leven van mijn vriend. Hij had inmiddels een relatie gekregen. Sindsdien is mijn gevoel steeds meer gaan groeien maar ik heb het weggestopt want ik wist dat deze jongen gewoon geen toekomst kan bieden.

Tot 3 maand geleden die vriend naar mij is toegekomen met het gevoel dat hij mij niet kon vergeten en zijn relatie slecht ging omdat hij mij niet kon vergeten en ik zijn ware liefde ben. We hebben kort daarna gezoend (heel slecht ik weet het), maar ik raakte in paniek en heb alles opgebiecht aan mijn vriend. Mijn vriend was woest, heeft per direct de vrienschap verbroken en mij ook geëist om dit te doen. Opnieuw hebben we besloten om te vechten voor onze relatie. En het ging goed, ik sprak die goede vriend niet meer totdat ik hem afgelopen weekend onverwacht tegen kwam terwijl ik uit was met een vriendin.

Ik heb hem kort gesproken en aangegeven dat hij me niet meer moest gaan aanspreken en helemaal niet meer moest zeggen dat hij me mist en ik de vrouw voor hem ben. Ik heb zijn nummer geblokkeerd en tevens alle sociale media. De reden? Alle gevoelens waren er weer opnieuw en sindsdien denk ik weer dwangmatig aan hem. De gevoelens voor mijn vrien zijn weer verdwenen en ik baal hiervan. Mijn vriend kan me zo'n mooie toekomst geven. Vriendinnen en mijn moeder hebben aangegeven als je het uitmaakt voor die andere jongen willen wij je niet nooit meer zien. Ik voel me emotioneel compleet in de war. Na zoveel tijd krijg ik die ander nog steeds niet uit mijn systeem. Ik voel met hem zo'n diepe connectie, een gevoel dat ik nooit eerder heb gehad maar ik weet dat het fout is. Mijn vriend verdient ook beter dan deze twijfels van mij. Ik kan er gelukkig heel open met hem over praten maar ik heb zulke zware gevoelens voor die ander. Dit heb ik nooit eerder gehad.

Wat moet ik doen? Ik ben nu eind twintig en wil mijn relatie waarin we soms al praten over kinderen en trouwen niet weggooien voor een leven met een jongen die allerlei problemen heeft. Maar mijn hart zegt al jaren iets anders..

[volhoudertje]

Wat moet ik doen? Ik ben nu eind twintig en wil mijn relatie waarin we soms al praten over kinderen en trouwen niet weggooien voor een leven met een jongen die allerlei problemen heeft. Maar mijn hart zegt al jaren iets anders..

Soms zijn de gevoelens die mensen voor elkaar hebben niet helemaal logisch. Je weet heel goed wat je op het spel zet en dat het niet verstandig is om voor die ander te kiezen. Het is de klassieke vraag "Waarom vallen vrouwen voor foute mannen?"
Er zijn tal van artikelen op het internet te vinden die pogen deze vraag te beantwoorden. Het antwoord is heel simpel, de drijfveren van mensen verschillen niet zo veel van andere dieren.

Maar veel belangrijker dan het mechanisme achter de aantrekkingskracht van foute mannen te begrijpen, is om je relatie met je huidige vriend te redden.
Ik denk dat relatie therapie voor jullie een serieuze optie is om hier uit te komen.

[bloemetje345]

Je hebt ook helemaal gelijk en ik weet ook dat ik nu zo’n lieve man heb die ook echt me alles kan en wil geven. Ik weet ook dat als ik eenmaal een keuze maak onze relatie niet terug ga krijgen en achteraf denk ik veel spijt. Ik wilde gewoon dat ik die vlam weer in mijn eigen relatie zo voel, helaas heb ik dat nooit zo diep gehad als bij die ander maar dat zal ook wel de spanning zijn dan. Mijn vriend vindt relatietherapie geen optie, hij vindt drie jaar relatie daar te kort voor en meer voor getrouwde oudere stellen. Plus hij zegt ik ga geen ‘wedstrijdje’ spelen tegen jouw gevoelens voor een ander. Ik maak hem ook ongelukkig nu en dat verdient hij niet. Moeilijk.. ik moet eerst weer eens tot rationeel nadenken komen zonder allerlei gevoelens en vlinders erbij voor een ander.

[volhoudertje]

Jammer dat je vriend relatietherapie geen optie vindt. Het is begrijpelijk dat hij geen zin heeft om een 'wedstrijdje' te spelen tegen jouw gevoelens
voor een ander. Aan die uitspraak valt duidelijk af te lezen dat hij zich gekwetst voelt.
Maar als twee mensen willen vechten voor een relatie, zullen ze daar alle twee ook even hard hun best voor moeten doen.
Soms kom je daar met z'n tweetjes niet uit en is het noodzakelijk hulp van derden in te roepen.

[bloemetje345]

Jammer dat je vriend relatietherapie geen optie vindt. Het is begrijpelijk dat hij geen zin heeft om een 'wedstrijdje' te spelen tegen jouw gevoelens
voor een ander. Aan die uitspraak valt duidelijk af te lezen dat hij zich gekwetst voelt.
Maar als twee mensen willen vechten voor een relatie, zullen ze daar alle twee ook even hard hun best voor moeten doen.
Soms kom je daar met z'n tweetjes niet uit en is het noodzakelijk hulp van derden in te roepen.

Hij voelt zich ook gekwetst en is bang me te verliezen. Hij merkt ook mijn afstand weer. Ik hoop dat we er samen uit mogen komen en ik van die gevoelens af raak.

[Memories]

Jammer dat je vriend relatietherapie geen optie vindt. Het is begrijpelijk dat hij geen zin heeft om een 'wedstrijdje' te spelen tegen jouw gevoelens
voor een ander. Aan die uitspraak valt duidelijk af te lezen dat hij zich gekwetst voelt.
Maar als twee mensen willen vechten voor een relatie, zullen ze daar alle twee ook even hard hun best voor moeten doen.
Soms kom je daar met z'n tweetjes niet uit en is het noodzakelijk hulp van derden in te roepen.

Hij voelt zich ook gekwetst en is bang me te verliezen. Hij merkt ook mijn afstand weer. Ik hoop dat we er samen uit mogen komen en ik van die gevoelens af raak.

De gevoelens van zijn kant zijn enorm te begrijpen. Het zou mij ook niet verbazen als hij je voor een keuze stelt als dit blijft doorgaan.

Sterkte voor jullie allebei in ieder geval is op z'n plaats.

[bloemetje345]

Dank je wel!