Hoi,
Ik ben timide van aard, ik maak niet makkelijk contact met anderen, ttz de eerste keer wel, omdat de persoon in kwestie anoniem is, bvb op de trein, maar daarna verloopt het vaak stroef of niet .
Ik heb een gezin, collega's op het werk, en heb met ouder te worden (ik ben nu 50) wel enige vriendschappen opgebouwd.
Mijn frustratie is dat mensen nooit naar mij toekomen, ze bellen me niet, ze posten niet, ze vragen me niet mee.
+ als ik voorstel om iets te doen, is de reactie zelden positief.
Mijn contacten verlopen altijd vertrekkende van mezelf. Als ik niet van me laat horen, besta ik niet. Ik word er krankjorum van. Ik loop de muren op.
Nu in de vakantie is het erger, er is méér vrije tijd, er is weinig werk, ik verveel me, ik maak continu plannen (uitstapjes) maar er is geen reactie van de buitenwereld.
Af en toe post ik op mijn Facebook, artikels omtrent eenzaamheid of teksten , " je moet je kop niet laten hangen" is dan een reactie
Wie herkent dit? Wie heeft tips om dit te berde te brengen?