Ni meer weten wat te verwachten van relatie

[Touwtje87]

Zal hier mijn verhaal doen want ik weet het ni meer. Ben een man van 29 jaar, 11 jaar samen met mijn vriendin.

Relatie was altijd goed met zoals
Bij iedereen wel ups en downs.
Samen een dochter van 1,3 jaar, toen ze zwanger was ( volledig gepland) heb ik alles voor haar gedaan, ze mocht niks opheffen van mij, het huishouden volledig zelf gedaan... tot 6 maanden zwanger soms seks gehad maar dat begreep ik want ik had zelf ook wel e beetje schrik dat er iets zou gebeuren als we seks hadden met de kleine( ja is stom van mij) ma vond da ook helemaal ni erg. Tot ze bevallen was, ik had de 1ste 3 maanden heel moeilijk om te wennen aan ons dochter, 2 maanden daarna sleutelbeen over gevallen kon ik ook niks doen met de klein maar ik probeerde wel. Vanaf 5-6 maanden begon mijn gevoel voor de kleine te komen en ben ik stilletjes meer beginnen helpen. Maar vanaf dat de kleine 4-5 maanden was heb ik zo goed als ni geen kus of knuffel gekregen laat staan seks ( ik denk op een heel jaar 2-3 keer) toen is mijn gevoel voor haar weg gegaan maar ik wou vechten voor de relatie en de kleine en ik deed moeite om dingen met haar te doen en ik was het altijd die haar wou vast pakken enzo... ma ze negeerde mij gewoon. Heb dikwijls gevraagd wat er scheelde ma nooit een antwoord gehad en dan ben ik toen de kleine 9 maanden ongeveer was aandacht gaan zoeken van andere meisjes op tinder en badoo ( wa ik ni mocht doen) ma het waren gewoon gesprekken zoals ge met iemand anders ook praat en telkens als het serieuzer werd voor af te spreken dan blokte ik die meisjes. Dan heeft ze da ontdekt maar had gezegd gelogen dat ik da ni was omdat ik schrik had om alles te verliezen en dan ben ik een maand er mee gestopt met tinder en badoo.. was ik de hele tijd moeite aant doen met haar vast te pakken ma zij blokte mij af zonder te zeggen wat er scheelde. Blijkbaar was haar gevoel voor mij zo goed als weg en was ze aant proberen voor da terug te krijgen... maar ik wist van niks. Tot wij toch nog is seks hadden en ik zag duidelijk dat zij er ni van genoot, had het ook direct tegen haar gezegd van als gij ni meer geniet van seks dan moet het voor mij ni meer want ik wil dat gij daar ook van kunt genieten ( terwijl da voor mij heel belangrijk is) maar ik kreeg nog altijd geen antwoord waarom ze zo afstandelijk deed en elke vorm van intimiteit afblokte. Ben ik terug aandacht gaan zoeken op tinder en badoo ( wa ik ni had moeten doen) ma weer met de "gewone" gesprekken en als het serieuser werd blokte ik die meisje af. Nooit geen afspraak mee gehad, nooit niks gedaan alleen gepraat. Heeft ze terug ontdekt en nu zegt ze dat ik alles kapot gemaakt heb en kan ze mij ni meer uitstaan en wilt ze uit elkaar.

[tengeltje]

kon je voor en tijdens de zwangerschap wel goed praten met elkaar?

want daar lijkt het voor mij(als buitenstaander die enkel jouw kant van het verhaal leest) het meest fout te gaan.

relatietherapie zou daarom voor jullie heel erg goed kunnen zijn.

volgens mij is het enige wat jullie relatie kan redden,in gesprek gaan met elkaar.
zij moet weten wat jij voelt,mist,denkt,.....
en jij moet weten hoe zij zich voelt,denkt en waarschijnlijk ook mist.

vergeet daarna niet dat een zwangerschap en een bevallig ook enorm veel doen met een vrouw,als je het nu wil of niet,je wordt overdonderd en beladen met hormonen en weet met je eigen lijf en gedachten geen weg.
tuurlijk hoort dit geen jaren te duren,maar het kan makkelijk maanden duren eer zoiets terug op zijn plooi is.

maar ook daar hoor je met elkaar over te praten,zodat je weet wat of hoe.

stel haar mss relatietherapie voor?of hoe sta je zelf hiertegenover?