Goeie avond Marc,
Welkom op dit forum; ja ik kan me voorstellen dat eenzaamheid op de feestdagen wel sterker aangevoeld word.
Ik kon nog herinneren dat ik nog vrijgezel was, en een keer met kerstavond alleen naar de kathedraal in Antwerpen ging, het was naar een schijnt een mooi koor dat daar kerstliederen zongen, voor dat het eerst liedje uitgezongen werd was ik al weer weg, zo eenzaam voelde ik me toen, tussen al die hoop mensen.
Maar toen ik thuiskwam voor mezelf lekker gekookt met 2 heerlijk vers gebakken forellen, met lekkere groentjes en voor een favoriete film verorberd… Toen voelde ik de eenzaamheid niet meer zo.
Al is een relatie nog altijd geen garantie dat je nooit eenzaam voelt, soms integendeel.
Ik heb verder ook een familielid die autistisch is, en ik denk toevallig ook jouw leeftijd, het is één van de tederste mannen die ik ken. We kunnen goed met elkaar overweg… Hoewel het lange tijd geleden is, dat we elkaar nog zagen, vraagt hij altijd naar mij.
En verder ja net zoals Anne Frank dit op ongewoon jonge leeftijd vaststelde en ook een beetje proef in je verhaal:
Een mens kan eenzaam zijn op aarde, al heeft hij ook vele vrienden
en kennissen, zolang hij voor niemand de liefste ter wereld is.
En wat sociaal onhandigheid betreft. Ook al heb ik nooit een diagnose autisme gekregen, ik ben ook vaak sociaal onhandig, vooral met vrouwen… maar via www kan men dit euvel makkelijker doorbreken.
Ik ben zelf licht bi. Waarmee ik wil zeggen, dat het me wel 1 keer is overkomen dat ik een advertentie zag van een homoman, wat ik eigenlijk puur uit curiositeit eens las, slecht 1 jaartje ouder dan ik en waarbij is dacht, combinatie persoonlijkheid en foto… Wow wat een leuke man, met die persoon zou wel een leuke relatie mogelijk zijn… (Had ook te maken met verbazingswekkend veel gezameleijke interesses) … Maar ik zag in potentie wel mogelijk dat ik verliefd op die vent zou kunnen worden. Ik had daar niet meer op gereageerd, maar dit alles ging toen wel door me heen.
Vandaar noem ik mezelf light bi, niet alleen door het bovenstaande anekdote, maar is wel de eerste.. (Ach iedereen is weer anders hé.) Ik word wel meestal verliefd op vrouwen…
Al is het geen groot geheim daarboven, is het de eerste keer dat ik dit eigenlijk vertel omdat ik er eigenlijk nooit geen behoefte aan gehad heb om dat te vertellen. Het komt gewoon als associatie bij me op…
Normaal reageer ik weinig op een zo persoonlijke manier op iemands bijdrage… (meestal is mijn insteek warm-zo objectief mogelijk) …
Maar soms komen er van die associaties zoals nu boven, waarvan ik betwijfel dat ik de verzendknop indruk waarmee ik eigenlijk betwijfel dat je er boodschap aan hebt… Maar ja, ik doe het maar…
Maar ik had ook gewoon kunnen beperken door te zeggen: Welkom op dit forum…
(dat ook natuurlijk)
Groet,
Kyron