Vriendschappen en de waarde ervan ( naar anderen )

[Legolas]

Hallo

Ik ben 43 jaar.
Mijn beide ouders zijn overleden.

Ik, en een zus, hadden de zorg voor beide ouders, waarbij het grootste gedeelte op mij aankwam wat zorg voor moeder betrof, dit omdat zus uit huis was, en ik nog thuis woonde bij moeder.

Ik heb nog niet een keer een serieuze relatie gehad en de bijkomende zaken met een vrouw in al die jaren.
Los daarvan ben ik nog niet een keer intiem geweest met een vrouw.

De paar vrienden die ik had zijn in de loop van de laatste 3 jaar verdwenen.
De een verspreide roddels over mij, en een ander ,die 25 km van me af woont kwam in al die jaren exact 1x langs, en ik heel vaak bij hem ( vanuit mijn werk)... wat valkbij zijn huis is.


Ik heb dus geen vrienden, en geen vriendinnen, en het contact met me zus is ontspoort door een geldkwestie, van haar naar mij.

Ik voel me niet eenzaam, maar vraag mij af hoe men aankijkt naar iemand die niemand heeft.

Verder ben ik onzeker bij vrouwen, dus durf geen relatie aan te gaan. De reden is dat ik , netjes gezegt, niet op gang kom met een vrouw.

Ik heb dat een paar keer meegemaakt, en omdat ik al onzeker ben geef ik een relatie met een vrouw geen kans.

Is hier iemand die me wat kan opbeuren wat mijn problemen betreft?

Bedankt.

[volhoudertje]

Ik voel me niet eenzaam, maar vraag mij af hoe men aankijkt naar iemand die niemand heeft.

Die reacties kunnen uiteraard heel verschillend zijn, maar als je uitlegt hoe het komt, zullen de meeste mensen het wel begrijpen.

[hans]

Hoi,

Begrijp ik dat je je behoorlijk 'gekweld' voelt? Ik vraag me af waarom je wilt weten hoe mensen tegen 'iemand aankijken die niemand heeft'? Wat heeft dat voor waarde voor jou? Wat steekt daar achter?

Hoe mensen er tegen aankijken? ik denk ook dat ze heel verschillend er tegen aankijken. Mensen zijn heel verschillend. Mogelijk vol vraagtekens ook. Althans ik dan. Raar vind ik het niet. Zeker niet. Er zijn vele mensen die 'zulke problemen' ervaren. Vergelijkbare situaties hebben of hadden. Al blijft dat soms wel wat verborgen.

Als je zelf een antwoord moet geven op je vraag hoe mensen je zouden kunnen opbeuren?? Wat zou jij graag willen? wat zou je prettig vinden?

En een diepere vraag: hoe zou jij je leven graag gezien hebben? en naar een realistische oogpunt vanuit de huidige situatie: hoe zou je willen dat je leven nu zal worden?

opbeuren.. ik ben daar niet zo goed in.. maar ik weet zeker dat geen enkele situatie hopeloos is! er kan nog van alles ten goede veranderen in je leven!! Durf te leven en doe regelmatig eens iets heel nieuws, iets om uit je huidige patronen te komen. Het leven is vallen en opstaan. Durf te vallen!

misschien iets van vrijwilligerswerk doen? mensen helpen, opdat je voelt dat mensen jou dankbaar zijn.