geen idee waar dit verhaal hoort..
wil gewoon van me afschrijven..
dat het leven te zwaar voor me was als hsp-er en dat ik daarom wellicht ptss ontwikkelde om een stom voorval uit mijn jeugd. Levensloop; zes lange jaren ptss, 1 jaar identiteitscrises, 2 jaar ocd en angstaanvallen, vijf jaar in een saai gearrangeerd huwelijk en daarna als toetje omdat ik bij hem wegging 2 jaar de hel op aarde beleeft met als enige lichtpuntje een buurjongen van vijf dat me soms afleiding gaf als ik mocht oppassen. sinds 2 jaar bezig leren om te gaan met het leven.
-------> oorzaak van dit alles, mijn hsp? hoe dan ook heb er al een heel leven op zitten, het gekke is dat niemand dit weet, men denkt dat ik het perfecte leven leid en familie denkt dat ik af een toe een angst aanvalletje heb maar dat het bewezen onzin is omdat ik nog niet dood gevallen ben. best lollig niet? [applaus]
Ps, misschien is het allerstomste dat ik denk/vind dat ik niet veel heb meegemaakt, in vergelijking met andere mensen die ik ken van mijn praat groep. Ik bedoel ik heb mijn ouders nog (gelukkig) en ben verder lichamelijk kei gezond...