Hallo,
Ik heb een jaar geleden een vrouw (rond 30) met Asperger leren kennen. Door haar moeite met inleven en lezen van emoties zijn er vaak misverstanden tussen ons. Toch klikt het vaak goed.
Afgelopen week hebben we via whatsapp ruzie gekregen en meldde ik haar dat ik aan mezelf ga denken ipv steeds aan iemand die alleen aan zichzelf denkt. Zij antwoordde daar op "dan doen we dat zo, dag"
Het probleem (wederom) was dat ik niet lekker in mijn vel zat (door allerlei toestanden) en weer de fout maak dat door mijn non-verbale signalen dat wel opvalt en ik aandacht krijg. Dat gebeurde dus niet en ik werd geirriteerd. En ben weggegaan.
Ik heb haar een brief geschreven in het algemeen over de emotie-botsingen en in het bijzonder over dit voorval en mijn excuses aangeboden. Tot nu toe nog niets gehoord (maar brief heb ik 2 dagen geleden gegeven, dus ik ben wat ongeduldig denk ik)
Ik wil haar niet kwijt als vriendin en ben nu heel erg bang dat ze nooit meer iets laat horen.
Zij heeft dus Asperger en een vriend en ik denk dat ik nu niet meer belangrijk voor haar ben, toch hebben we een fijn jaar gehad, alleen weet ik niet hoe iemand met Asperger dat echt waardeert? En of ze hier nu echt mee zit en over nadenkt?
Ik zou graag wat advies/tips hulp willen hebben. Alvast dank daarvoor.
-
FlowerPower2020
- Berichten: 6775
- Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
- Locatie: Mentha Aquatica
Re: Ruzie
Hoi Lucas2000.
Ik vind het wel moeilijk om je boodschap te begrijpen. Wat ik eruit begrijp is dat je wat kortaf en wat knorrig was. En meldde dat voortaan je meer aandacht aan jezelf zou gaan schenken in plaats van naar haar toe? Klopt dat?
Ik vind het wel moeilijk om je boodschap te begrijpen. Wat ik eruit begrijp is dat je wat kortaf en wat knorrig was. En meldde dat voortaan je meer aandacht aan jezelf zou gaan schenken in plaats van naar haar toe? Klopt dat?
Nee. Dat is echt iets wat je jezelf duidelijk moet maken. Non-verbaal signalen zijn soms moeilijk te lezen. En ineens wordt jij dus boos of geïrriteerd, zonder reden! Zeg gewoon wat je bedoeld. En vraag wat je wilt. Verwacht niet te veel. Maar zeg gewoon waar het op staat. Punt.Het probleem (wederom) was dat ik niet lekker in mijn vel zat (door allerlei toestanden) en weer de fout maak dat door mijn non-verbale signalen dat wel opvalt en ik aandacht krijg. Dat gebeurde dus niet en ik werd geirriteerd. En ben weggegaan.
Waarom denk jij dat jij niet meer belangrijk voor haar bent? Heeft ze dat letterlijk gezegd? Als het antwoord nee is, vraag het gewoon. En of die persoon dat echt waardeert? Dat is een persoonlijke vraag, vraag het haar. Daar kan ik geen antwoord op geven. En je laatste vraag: geen idee.Zij heeft dus Asperger en een vriend en ik denk dat ik nu niet meer belangrijk voor haar ben, toch hebben we een fijn jaar gehad, alleen weet ik niet hoe iemand met Asperger dat echt waardeert? En of ze hier nu echt mee zit en over nadenkt?
Understand: you been understood
Re: Ruzie
Hoi Koen,
bedankt voor je snelle antwoord.
Ik heb haar niet meer gesproken sinds ik haar mijn brief heb gegeven, maar dat is pas 2 dagen geleden
Toch zit ik zo in elkaar dat ik spookverhalen in mijn kop ga halen (ben beetje onzeker type, vrij sensitief)
Ik heb overigens ADD en zij Asperger.
Ik maak me gewoon druk, terwijl ik haar gewoon tijd moet geven om een brief of reactie terug te geven.
bedankt voor je snelle antwoord.
Ik heb haar niet meer gesproken sinds ik haar mijn brief heb gegeven, maar dat is pas 2 dagen geleden
Toch zit ik zo in elkaar dat ik spookverhalen in mijn kop ga halen (ben beetje onzeker type, vrij sensitief)
Ik heb overigens ADD en zij Asperger.
Ik maak me gewoon druk, terwijl ik haar gewoon tijd moet geven om een brief of reactie terug te geven.
-
FlowerPower2020
- Berichten: 6775
- Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
- Locatie: Mentha Aquatica
Re: Ruzie
Hoi Lucas,
Wat je zou kunnen doen is een tijd afspreken. Zeg bijvoorbeeld een week. En als je dan nog niets hebt gehoord, bel je haar even. Dan heeft ze genoeg tijd gehad om erover na te denken. En als dat niet zo is, hoor je dat wel. En in de tussentijd probeer wat leuks te doen. Iets waar je van geniet.
Dat heb ik ook heel vaak gedaan. Je kan dit soort spookverhalen soms niet vermijden. Ze zijn er gewoon. Je kan er ook de positieve kant van zien: dat je om haar geeft als een vriendin en dat ze belangrijk voor je is.
Soms dan ga ik erover piekeren. Probeer op dat moment tegen jezelf te zeggen: stop! Schrijf het uit of ga wat leuks doen als muziek luisteren of ga ergens naar toe.
Wat je zou kunnen doen is een tijd afspreken. Zeg bijvoorbeeld een week. En als je dan nog niets hebt gehoord, bel je haar even. Dan heeft ze genoeg tijd gehad om erover na te denken. En als dat niet zo is, hoor je dat wel. En in de tussentijd probeer wat leuks te doen. Iets waar je van geniet.
Herkenbaar hoorToch zit ik zo in elkaar dat ik spookverhalen in mijn kop ga halen (ben beetje onzeker type, vrij sensitief)
Dat heb ik ook heel vaak gedaan. Je kan dit soort spookverhalen soms niet vermijden. Ze zijn er gewoon. Je kan er ook de positieve kant van zien: dat je om haar geeft als een vriendin en dat ze belangrijk voor je is. Soms dan ga ik erover piekeren. Probeer op dat moment tegen jezelf te zeggen: stop! Schrijf het uit of ga wat leuks doen als muziek luisteren of ga ergens naar toe.
Understand: you been understood
Re: Ruzie
Hallo Koen,
Even een update van mijn verhaal.
We hebben een gesprek gehad waarin zij aangaf erg gekwetst te zijn door mij. Ik heb haar uitgelegd dat ik ( en veel NT'ers) vaak uit ergernis, woede of verdriet dingen zeggen die ze niet menen. Voor een autist kan dat dan hard aankomen en ik heb mijn excuses daarvoor aangeboden. Toch vindt zij dat moeilijk (wereld is zwart-wit) en is onze vertrouwensband voor haar wat afgenomen (zij heeft door allerlei ellende uit het verleden al veel moeite (naast het autisme) met het opbouwen van relaties.
Toch waren we uiteindelijk beide blij dat we een gesprek hebben gehad en dat als er echt vriendschap is, je dat uit moet kunnen praten.
Ik zal dezelfde fout niet meer proberen (!) te maken, maar heb haar ook uitgelegd dat ik niet autistisch ben en dus soms so ben, maar zal in haar geval proberen eerst iets te zeggen (hoe ik me voel en wat ik verwacht van haar) ipv alleen maar uit te gaan van non verbale signalen die zij maar moet oppikken. Hier ging het dus fout.
Waar ik wel vaak moeite mee heb is dat (in dit geval niet, was mijn fout) autisten vaak moeilijk hun ongelijk kunnen toegeven. Voor een wat koppig (en gevoelig) mens als ik is dat soms lastig.
Afijn, we zullen met een ietwat beschadigde vertrouwensband verder moeten en de tijd zal de rest moeten doen.
Even een update van mijn verhaal.
We hebben een gesprek gehad waarin zij aangaf erg gekwetst te zijn door mij. Ik heb haar uitgelegd dat ik ( en veel NT'ers) vaak uit ergernis, woede of verdriet dingen zeggen die ze niet menen. Voor een autist kan dat dan hard aankomen en ik heb mijn excuses daarvoor aangeboden. Toch vindt zij dat moeilijk (wereld is zwart-wit) en is onze vertrouwensband voor haar wat afgenomen (zij heeft door allerlei ellende uit het verleden al veel moeite (naast het autisme) met het opbouwen van relaties.
Toch waren we uiteindelijk beide blij dat we een gesprek hebben gehad en dat als er echt vriendschap is, je dat uit moet kunnen praten.
Ik zal dezelfde fout niet meer proberen (!) te maken, maar heb haar ook uitgelegd dat ik niet autistisch ben en dus soms so ben, maar zal in haar geval proberen eerst iets te zeggen (hoe ik me voel en wat ik verwacht van haar) ipv alleen maar uit te gaan van non verbale signalen die zij maar moet oppikken. Hier ging het dus fout.
Waar ik wel vaak moeite mee heb is dat (in dit geval niet, was mijn fout) autisten vaak moeilijk hun ongelijk kunnen toegeven. Voor een wat koppig (en gevoelig) mens als ik is dat soms lastig.
Afijn, we zullen met een ietwat beschadigde vertrouwensband verder moeten en de tijd zal de rest moeten doen.
Re: Ruzie
Aanvulling.
Wat de vriendschap soms ook lastig maakt is dat ik veel voor haar doe (andersom ook zeer zeker), maar van haar kant komt er dan weinig tot geen emotionele feedback ("bedankt" of "fijn dat je dat gedaan hebt" oid.) Het gebeurt wel, maar niet vaak en dingen die je dan doet lijken dan vaak op parasiterend gedrag. Ik weet dat dat niet zo is, omdat autisten daar nu eenmaal niet zo mee bezig zijn (met het uitdelen van complimenten), maar toch wilde ik het even kwijt. (dat dat soms zo voelt).
Wat de vriendschap soms ook lastig maakt is dat ik veel voor haar doe (andersom ook zeer zeker), maar van haar kant komt er dan weinig tot geen emotionele feedback ("bedankt" of "fijn dat je dat gedaan hebt" oid.) Het gebeurt wel, maar niet vaak en dingen die je dan doet lijken dan vaak op parasiterend gedrag. Ik weet dat dat niet zo is, omdat autisten daar nu eenmaal niet zo mee bezig zijn (met het uitdelen van complimenten), maar toch wilde ik het even kwijt. (dat dat soms zo voelt).