Ik ben een zeer gevoelig en kwetsbaar iemand, daar ben ik wel achter gekomen.
Maar vroeger heb ik niet echt een vaderrol gekend in de opvoeding van mijn jeugd. Mijn vader was er toen wel, maar juist toen ik hem nodig had, liet hij mij gewoon gaan in mijn jeugd en remde het niet af, waardoor bepaalde dingen zijn gebeurd..
Nu gaat in tegendeel heel erg goed en heb ik weer goed contact met mijn vader. Nu het volgende wat ik toch even kwijt moet.
Ik kan snel verliefd worden oftewel verkocht worden aan iemand. Als ik bijvoorbeeld met iemand een gesprek heb, en ik weet dat ik diegene daarna nog vaker zal zien kan ik vaak een warm gevoel van binnen krijgen en vooral als diegene een beetje met mij flirt en gewoon lief is. Ik kan daarom ook beter met mannen overweg dan met vrouwen. Voornamelijk gaat het om wat oudere mannen. Dit gebeurd mij zo vaak, dat mannen met soms wat aanraken of een schouderklopje geven. Ik vindt die aandacht wel fijn en voel mij er prettig bij.
Dit heb ik allemaal aan mijn therapeut verteld, met als conclusie: Mijn vader is er vroeger nooit echt voor mij geweest en nu zoek ik dus een soort vaderrol bij dat soort mannen. Als iemand gewoon lief en aardig tegen mij is, af en toe gewoon aanraakt, knipoog of wat dan ook geeft, krijg ik altijd zo warm gevoel van binnen, rare gevoelens. Op 1 of andere manier heb ik iets in mij wat mannen aantrekt. En dan voornamelijk willen mannen maar 1 ding en dat is seks. Dat ze daarvoor mij kwetsbaarheid gebruiken.
Het volgende verhaal: Een paar weken terug moest ik op een andere locatie invallen voor werk.Ik zag daar best tegen op want het was weer een nieuwe omgeving en op dat andere werk was ik nog maar net een week aan werk. Toen ik daar kwam had ik zoiets van wat doe ik hier, het was allemaal chaotische. Maar de mensen en de leidinggevende allemaal waren gewoon vriendelijk en hielpen je gewoon met alles. Als er wat was kun je dat gewoon vertellen. (zie mijn vorige verhaal) Ik had toen wat problemen met mij ex en daar zat ik heel erg mee, voelde mij gewoon ongelukkig. Maar 1 van die leidinggevende zag dat er wat was, en ik ben niet iemand die snel over mijn problemen praat en dat wou ik eerst ook niet doen. Heb dat een paar afgekapt, maar ik kropte dat op, en voelde mij gewoon slechter. tot dat de leidinggevende mij mee nam, en zei kom maar even mee, je zult zien dat het oplucht. Ik was wel blij dat ik mijn verhaal kon vertellen en het luchtte inderdaad op. Ik heb dat nooit echt kunnen bespreken met iemand anders.
Maar na het gesprek pakte hij opeens mijn voorhoofd en gaf hij mij 2 zoenen op mijn hoofd. Ik schrok wel maar het gaf mij ook wel weer een warm gevoel van binnen, gewoon die aandacht en liefde die ik vroeger nooit echt heb gehad. En daarna liepen wij op de gang en sloeg hij een arm om me heen. Daarna was het vaak als ik ergens stond, liep hij er langs of dan gaf hij een tikje op mijn schouder of sloeg hij op mijn kont nog meer van dat soort kleine aanrakingen. en af en toe een knipoog. Ik weet niet, maar op dat moment vond ik dat soort aandacht wel fijn en kreeg er een warm gevoel van binnen.
Dit heb ik ook aan mijn therapeut verteld, en die zei dit is seksuele intimidatie. Dit gebeurd mij ook wel vaker, dat ik bepaalde mannen aantrek. Maar ook omdat mannen zien dat ik kwetsbaar ben. En waarschijnlijk wou hij gewoon met mij naar bed, wat ik niet eens kon geloven. Ik wil dat mannen mij niet meer gebruiken en daar ga ik met behulp van de therapeut wat aan doen. Gewoon halt toe roepen als ik vindt dat het te ver gaat, en er gewoon wat van zeggen wat ik moeilijk vindt.. Maar het vreemde is, dat hij er gewoon leuk uit ziet en 20 jaar ouder dan mij is en getrouwd.. En ik wil helemaal niet dat soort gevoelens hebben, en waarschijnlijk komt dat omdat ik daar een soort vader in zie.
Maar nu moet ik aankomende week weer op die locatie invallen. Ik heb daar best wel veel zin in maar vindt het ook wel weer spannend, omdat de mensen daar gewoon aardig en vriendelijk zijn, maar ook hoe die leidinggevende dit keer zal doen. Ik wordt daar nu al zenuwachtig van. Met mijn therapeut er over gehad en dat ik gewoon moet aangeven, dat als er weer iets gebeurd, dat ik dan gewoon moet aangeven, wat ik zelf erg moeilijk vindt om te doen. Was wel van plan om hem links te laten leggen en te negeren.
Maar kortom, ik ben iemand die snel verliefd kan worden als mannen me een goed gevoel geven. Dat vindt ik zelf ook erg vervelend omdat ik dat zelf ook niet wil. Maar samen met de therapeut ga ik hier aan werken, om op tijd op de rem te trappen.
Maar ik ben benieuwd naar jullie ervaringen en eventuele tips. Hoe ik hier mee kan om gaan eventueel. Of wat ik kan doen in dit soort situaties. Op zulke momenten kan ik niet goed mijn grenzen aangeven