obsessieve gedachten

[Mayana]

Hey

Ik ben hier op gekomen omdat ik het laatste half jaar erg veel last heb van opdringerige gedachten waardoor ik vaak walg van mijn vriend en de relatie niet echt goed loopt.

Ik zal beginnen bij het begin want er zijn ook wel nog andere zaken waarmee ik worstel en misschien versterken zij die gedachten.
Ik ben een studente van bijna 20 en heb een vriend van 23. We zijn nu al 1,5 jaar samen en eigenlijk hebben wij de 'perfecte' relatie.. Hij is mijn eerste echte liefde, ik ben vroeger wel al stapelverliefd geweest op iemand en het was ook gedeeltelijk wederzijds, maar ik had nooit verdere stappen durven zetten. Ik ben wel de 2e relatie voor mijn vriend en daar botst het met mij.. Hij is 2j met haar samen geweest en wou in het begin nooit iets over haar zeggen, hij wou die periode zien als een zwart gat omdat het zo'n slechte periode was (hij zou alles gedaan hebben voor haar terwijl dat zij ervan profiteerde) Dat wekte bij mij nieuwsgierigheid op waardoor ik ben beginnen zoeken naar info. Helaas kwam ik alle details tegen, die ik beter niet te weten was gekomen. Hij had namelijk nog alle smsen, foto's , brieven, kado's, ... van haar liggen. Wat ik daar las was zeer confronterend hun seksleven, toekomst,... echt alles stond erin. Toen ik hem vroeg om het weg te doen, toen zei hij dat hij het er wel moeilijk mee had omdat het een deel van zijn leven was (= tegenstrijdig met wat hij in het begin zei). Uiteindelijk kon ik wel accepteren dat hij toen een relatie heeft en heeft hij ook alles weg gedaan van haar maar ik ben iemand met een zeer levendige verbeelding en gedachten van hen in bed vallen mij zeer frequent lastig.. Ik krijg ze maar niet uit mijn hoofd en ik walg ervan. Mijn vriend weet ook niet van aanpakken en zegt dan (om mij zogezegd gerust te stellen) dat ik een mooier lichaam heb dan haar en begint dan over details van haar intieme delen enzo.. Maar ik zal het toch op de een of andere manier uit mijn hoofd moeten krijgen anders kan ik gewoon niet meer verder.

Ik denk dat ik het soms enorm moeilijk ermee heb omdat ik zo onzeker ben over mijn eigen lichaam (zelf heb ik ook al 4j een eetstoornis en had een zeer aggressieve en oversekste vader). het was zeer moeilijk voor mij om mijn lichaam te delen met mijn vriend maar ik voelde me goed bij hem. Maar ergens voel ik me nu bedrogen, want hij is niet meer zo 'puur'. Hij heeft al een ander lichaam overal zitten betasten en heeft ook verlangd naar een ander lichaam. Die gedachtes zijn zeer erg voor mij. Als ik erover begin dan zegt hij: 'zij was toen de persoon waar ik bij wou zijn, we hadden een toekomst samen, het is toch normaal dat ik meer met haar wou'. Dit snap ik objectief wel maar vanbinnen kwetst het mij enorm.
Ik probeer nu meer mijn gedachten te controleren en te focussen op het nu maar dat heb ik altijd al zeer moeilijk gevonden. Vaak vlucht ik van mijn realiteit en neig ik om mezelf naar beneden te halen.

Ik weet niet echt hoe ik het moet aanpakken maar ik ben obsessief geworden door zijn ex en door verbeelding van wat zij allemaal samen gedaan hebben.

Ik hoop dat ik hier wat steun en raad kan vinden want op die manier kan ik niet verder.

Veel liefs

[Psycholoog Dea]

Beste Mayana,

Vaak blijven vervelende gedachten hangen, juist omdat je ze zo vervelend vindt. Hoe meer je tegen je gedachten gaat vechten, hoe groter ze vaak worden.

Begrijp me niet verkeerd, het is heel logisch dat je van de gedachten af wilt en ze probeert stop te zetten. Niemand wil zo over zijn partner denken. Maar juist het vechten ertegen zorgt er vaak voor dat de gedachten terug komen en erger worden.

Het tegenovergestelde van vechten is: accepteren, uitnodigen. Dit klinkt misschien wat raar, maar op deze manier kunnen de gedachten klein blijven en minder erg zijn.
Ik beschrijf hier een algemeen principe en het hoeft natuurlijk niet persé voor jou zo te werken. Ieders situatie is weer anders en heeft andere factoren nodig.

Misschien is er iemand in je omgeving met wie je het hierover zou kunnen hebben?

[Mayana]

Bedankt voor je reactie!
Ik kan er over spreken met vrienden en dat doet mij wel goed vooral omdat ik ook begrepen word. Ik merk dat vechten ertegen inderdaad het tegenovergestelde effect heeft (is vergelijkbaar met vechten tegen mijn eetstoornisgedachten).
Het probleem is dat dit accepteren zeer lastig is.. Want dan moet ik accepteren dat hij haar misschien liever heeft gezien (wel op een andere manier) en dat hij meer voor haar over had dan bv voor mij. Het zijn allemaal dingen die kwetsen. Gisteren heb ik bijna de ganse avond gehuild en bleef ik maar die gedachten hebben.
Ik ben er wel al meer tegenin aan het gaan door mezelf ook af te vragen als ik wel gelukkig word om zo te denken.
Ik weet ook niet als het zou helpen om er met mijn vriend over te spreken. Hij weet dat ik het er moeilijk mee heb, maar hij weet niet hoeveel pijn het me doet om al die dingen in mijn verbeelding en gedachten te hebben.

Volgende week donderdag ga ik naar mijn vaste therapeute en hoop ik dat zij ook wat ondersteuning kan bieden. Maar momenteel heb ik het moeilijk om liefde van hem toe te laten en zonder ik mij liever af (ook al weet ik niet als dit de beste methode is, maar hoe dichter ik bij hem ben, hoe erger de gedachten worden)
Vaak heb ik dan ook die wraakneigingen om hem dezelfde pijn te laten voelen die ik heb. Maar ook dit zal mij niet helpen.
Ik ben eigenlijk kwaad dat hij die brieven en smsen niet eerder heeft weggedaan. Toen we al een relatie hadden, kwam hij die ex-map nog es tegen en had hij die mooi op zijn harde schijf gezet.. Helaas is daar nu niks meer aan te veranderen maarja, ik weet niet als hij eigenlijk al echt over zijn ex is. En ik voel mij enorm tweederangs, alsof ik nooit die betekenis die zij had, kan vervullen en dat ik altijd maar een 'vriendin' zal zijn ipv de 'échte' vriendin.
Misschien heeft dit ook allemaal te maken met mijn onzekerheid en minderwaardigheidsgevoel en moet ik dit eerst aanpakken.

Maar ik weet niet als het goed is om een soort van afstand te behouden, misschien is dit een vorm van vlucht?

[Psycholoog Dea]

Het probleem is dat dit accepteren zeer lastig is.. Want dan moet ik accepteren dat hij haar misschien liever heeft gezien (wel op een andere manier) en dat hij meer voor haar over had dan bv voor mij. Het zijn allemaal dingen die kwetsen. Gisteren heb ik bijna de ganse avond gehuild en bleef ik maar die gedachten hebben.

Ik bedoel niet dat de acceptatie ligt in zeggen dat deze gedachtes de waarheid zijn, dus dat hij haar liever zag dan jij. Het gaat erom te accepteren dat je de gedachten hebt, ongeacht of ze waar zijn of niet. Al die vervelende gedachten die je hebt mogen er ook gewoon zijn. Zet ze naast je op de bank neer en zeg tegen ze: “Goh, daar zijn jullie weer. Blijkbaar moet ik weer aan jullie denken, kom er gezellig bij zitten.” Klinkt een beetje raar, maar wellicht kan je hier met je vaste therapeute iets mee.

En misschien kan je het met je vriend erover hebben dat je graag het gevoel van hem krijgt dat jij zijn nummer 1 bent?

Tot slot kan je zelf het beste bepalen of afstand nemen goed is. Ik zou zeggen: hou het uitdagend, maar niet verlammend. Waar deze grens voor jou ligt, dat weet jij het beste.

[GeenPijn]

Eerst nieuwsgierig aagje uithangen en dan boos op hem worden. Wie is nou de veroorzaker? En waarom moet hij dan maar van alles wegdoen? Omndat jij niet volwassen kan doen?

Ikke ikke ikke weer. D

Hij is bij jou, hij houdt van jou, hij koos voor jou.
Ga zo door met drammen en hij neemt 100% de vlucht naar iemand die minder zeurt en dan zal je pas echt verdriet hebben.

Mijn advies: Wees blij met hem, geniet van hem en vergeet haar. Als hij het verleden (sms, foto's, etc) wil bewaren laat hem dat is iets wat hem ooit gelukkig maakte en een deel van hem is geworden en zal blijven. Maar dat was vroeger jij bent nu.
Maar geef hem ook aan dat het leuk was dat hij gelukkig was met haar ooit. Maar dat jij er niets maar dan ook niets van wil weten omdat het je verdrietig maakt. Dus geen vergelijkingen met jou geen verhalen over haar wat zij allemaal deed. Ga jij dan niet zelf wroeten zijn in verleden alles draait om vergeten van vroeger en samen verder. Wil hij per se een keer kijken dan alleen als jij er niet bent en het zij schelen als hij die foto's misschien ergens over en diep verstopt misschien bij zijn moeder bv maar desnoods thuis. Doe ermee wat je wilt.