FunnyUsername

Toekomst

De maatschappij verwacht van je dat je gaat studeren. Met een papiertje kom je 'gegarandeerd' aan een baan en is je salaris ook vele malen hoger. Een paar jaartjes knallen op een hogeschool en je kan er vol tegenaan.

Nu is het zo dat ik afgelopen schooljaar al halverwege mijn eerste HBO studie ben gestopt (informatica), in het eerste jaar. Ik vond er vanaf het begin eigenlijk al niets aan, gewoon simpelweg verkeerd gekozen. Daarnaast ben ik ook gewoon een luie donder als het op school aan komt, met werken is dat dan weer totaal geen probleem. En ik liep na de eerste periode al met mijn ziel onder mijn arm op school rond en begon mijn motivatie heel snel weg te ebben. Waardoor ik nog minder deed en dus toen uiteindelijk maar gestopt ben.

Wat ik dan wel zou willen doen, weet ik eigenlijk nog steeds niet helemaal zeker. Nu heb ik lang genoeg de tijd gehad om dat te vinden, omdat ik wat langer over de Havo heb gedaan dan er voor staat. Maar ik weet het eigenlijk nog steeds niet, genoeg testen en brainstormsessies gedaan, maar ik blijf het lastig vinden om iets aan te wijzen wat je toekomst voor een groot deel gaat bepalen. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij Engineering, dat sluit nog het beste bij me aan op allerlei vlakken, nog meer dan ik had bij mijn vorige studie. Maar het is niet iets waarvan ik sta te springen om ermee te beginnen. Handig om even te vermelden dat ik de studie waar ik op ben uitgekomen niet in vier jaar hoef te doen.

Maargoed, nadat ik gestopt was ben ik naar het buitenland gegaan, waar ik nu ook dit stukje zit te typen. Ik vind het fantastisch, weg uit dat vervelende Nederland, nieuwe mensen, nieuwe cultuur, op mezelf wonen en gewoon de hele levenstyle bevalt me goed (buiten dan dat ik een beetje dikker ben geworden).

De bedoeling was dat ik terug zou komen voordat het nieuwe schooljaar begint en dan iets nieuws zou gaan doen. Ticket is zelfs al geboekt. Maar ik heb hier eigenlijk helemaal geen zin in. Ik vermaak me hier echt uitstekend en heb ook absoluut geen behoefte om weer in mijn 'vertrouwde' omgeving terecht te komen, waarvan ik zeker ben dat er bij niets veranderd is om al snel weer in een sleur te zitten en weer elke dag dezelfde dingen te zien die ik al jaren zien. Elke dezelfde weggetjes, dezelfde winkels, totaal geen afwisseling.

En dan komt er ook nog is bij kijken dat ik dan weer met de knip erop moet gaan leven, waar ik hier geen problemen mee heb. Als je geen geld hebt, wat moet je dan doen? Werken, natuurlijk. Maar ik zit dan ook nog met sport waar ik mijn hele zaterdag en twee doordeweekse avonden aan kwijt ben (en dat wil ik ook blijven doen) en daarnaast zou ik ook nog huiswerk moeten maken en wat tijd voor mezelf moeten houden. Wat allemaal lastig te combineren is, al ben ik al wel aan het nadenken over dingen die eventueel wel goed te doen zijn.

Nu wil ik graag veel reizen, veel van de wereld zien en nog meer van dit soort ervaringen hebben. Misschien ga ik dan ooit naar Nederland verlangen. Maar om (makkelijker) op leuke plekken (met ook nog een leuk salaris) terecht te komen, is zo'n diplomatje wel handig . Zeker met Engineering, waar je toch wel redelijk universeel mee terecht moet kunnen.

Maar dan moet ik me wel eerst door die studie heen slaan, waar ik toch bang ben dat ik er al snel met de pet naar zal gooien. Ik ben nu eenmaal geen type die makkelijk met zijn neus in de boeken duikt. Misschien is dit wel anders, maar daar kan ik eigenlijk nog weinig zinnigs over zeggen. Wat ik wel weet is dat ik er nu al tegenop zie om weer elke dag naar school te gaan, terwijl die wel het beste zou moeten zijn... En dan heb ik schijt aan wat mijn omgeving als ideaalbeeld schetst, ik wil gewoon de wereld zien. Maar dan hebben ze (helaas) wel gelijk dat ik dat mezelf veel makkelijker maak met een papiertje. Ook als ik opeens toch in Nederland zou willen blijven wonen.

En dan moet ik ook het ouderlijk huis weer in, waar ik ook niet echt op zit te wachten. Al valt het qua striktheid allemaal wel mee, maar het is toch een beperking op je vrijheid en het feit dat die mensen er ook rondlopen, kan ik me aan gaan ergeren. Ik heb ze namelijk al lang genoeg om me heen gehad en geniet nu vollop van de vrijheid.

Dan zou ik natuurlijk ook kunnen gaan studeren in het buitenland, ik heb weinig voorkeuren voor plekken, behalve dan dat ze er een beetje fatsoenlijk Engels moeten kunnen en het een beetje leuke stad is. Maar er zijn zo verschrikkelijk veel fascinerende steden en landen op deze aardbodem dat dat niet mijn eerste concern is. Maar qua studie is het lastig om wat te vinden en financieel gaat dat ook lastig worden, als dat het écht is dan moet het wel mogelijk zijn, maar aangezien ik dat nooit heb geweten. En voordat ik aan zoiets begin is dat wel handig.

Een andere optie is om gewoon op de bonnefooi ergens naartoe te gaan en dan zien wat er gebeurd, iets wat me heel erg aanspreekt, maar hoewel ik graag de dag pluk, ben ik bang dat ik jaren later tegen de lamp ga lopen...

Resumerend:
  • gestopt met studie, vertrokken naar het buitenland
    zie op tegen nieuwe studie
    weet rationeel gezien wel wat ik het beste kan doen, maar ben bang dat ik daar ook snel ga afhaken
Al heb ik niet het idee dat dit echt zo'n hele goede weerspiegeling van de dingen waar ik een beetje mee zit is, maar hopelijk is het voor jullie wel een beetje duidelijk. Ik heb eigenlijk niet echt een specifieke vraag, maar ben wel benieuwd naar wat voor reacties dit gaat opleveren.
Laatst gewijzigd door volhoudertje op 02 aug 2013 13:19, 3 keer totaal gewijzigd.
Reden: Gelieve geen schuttingtaal te gebruiken
Leeuwtjuh

Re: Toekomst

Reactie; tja, heel erg herkenbaar...

Oplossing; geen idee. Het ebde bij mij vanzelf weg nadat ik een deel van mijn wilde haren was verloren. Maar nog steeds zit er een groot gillend gedeelte binnen in mij wat zoiets heeft van: EF IT, I'm out! Sommige mensen hebben dat nou eenmaal. Studiefinanciering krijg je t/m je 30ste, dus ik weet niet hoe oud je nu bent? Havist + 1 jaar HBO zou je ongeveer 17/18/19 moeten zijn toch? Dan heb je nog zeker een jaar of vijf om rond te zwerven voordat je een definitieve keuze moet maken. Ik zou persoonlijk zeggen; go for it. Je krijgt er hoe dan ook geen spijt van!

Terug naar “School & werk”