Beste allen,
Ik ben nieuw hier op dit forum, dus sorry bij voorbaat als één van jullie vindt dat dit onderwerp ergens anders hoort te staan. Maar dit leek met het enige geschikte.
Ikzelf ben in de 20 en woon nog thuis. Aangezien ik nog geen echte job heb, zal dit ook niet onmiddellijk gaan veranderen. In ieder geval moet ik voorlopig dealen met mijn vader, en daar ligt de kern van het probleem.
Mijn vader bezorgt me angsten en stress en ontneemt me mijn positieve energie. Als familie zijn we met z'n allen al eens naar een psycholoog geweest, en zij denkt dat hij een lichte vorm van Asperger heeft. Ik vind hem vooral een dominant iemand met weinig empathie. Hij heeft namelijk niet door wat voor impact zijn woorden en gedrag hebben op iemand.
Zijn gedrag in een notendop: laat me werkelijk nooit (maar echt nooit) uitspreken, kijkt met zelfs nog niet aan als hij tegen me spreekt, beschuldigt mij van alles, wordt snel kwaad, is vaak onbeleefd en gaat vervolgens uitschelden, wil situaties en ook volwassen mensen controleren, niet vatbaar voor redenering, luistert niet naar hetgeen mijn moeder en ik te zeggen hebben, vernedert af en toe. Als je hem confronteert met zijn gedrag zegt hij "ach zo bedoelde ik het niet" of zegt hij simpelweg "dat heb ik nooit gezegd/gedaan, overdrijf niet".
Mijn probleem en vraag: Als hij in de buurt is, ben ik altijd angstig. Ik voel me nooit ontspannen in mijn eigen huis. Ik voel me ook kwaad en gefrustreerd als hij me weer eens vernedert en dan doet alsof er niets is gebeurd.Ik krijg ook af en toe stress wetende dat hij in de buurt is.
Mijn vraag: hoe moet ik me gedragen ten opzichte van hem, en wat kan ik doen om van die angsten en frustratie af te raken?
Alvast bedankt iedereen!
Groetjes