Skanzibar

Paniekstoornis & meer

Hallo,

Ik ben een jongen van 18, heb in het afgelopen jaar nogal wat problemen gehad. Ik voelde mij een jaar geleden vaak down en nogal depri, toen ben ik aan de antidepressiva gegaan op doktersadvies. Ik had nooit het idee dat het echt iets hielp en ben er toen abrupt mee gestopt (hoe stom kon ik zijn!). Ik dacht dat al die risico's waarvan ze altijd spraken gewoon dingen waren waarvan ze verplicht waren om het te vermelden maar de kans dat je het kreeg of echt veel last van ondervond nihil was. De eerste halve maand ging het juist een stuk beter. Ik voelde mij meer zelfverzekerd en op mijn gemak gedurende die halve maand dus ik dacht dat ik de juiste keus had gemaakt om ermee te stoppen. Tot ik op een gegeven avond ergens in het midden van januari een paniekaanval kreeg. Ik had geen idee wat mij overkwam en ik ging gewoon in bed liggen, hopend dat het de angst de volgende ochtend wel weer over zou zijn en dat dit iets eenmaligs was. Maar de volgende ochtend ging het niet beter, ik voelde mij nog steeds heel angstig en het echt geen idee wat mij overkwam en voelde mij radeloos. Ik ben die dag nog wel naar school gegaan, maar daar ging het nauwelijks en ik had toen mijn moeder gebeld en gezegd dat ik een ambulance wou bellen omdat er echt iets flink mis met mij moest zijn.
Uiteindelijk niet gedaan. Ik ben die dag doorgekomen, en de volgende dag was niet veel beter. Ik herinner mij nog dat ik aan het einde van die dag mij ongelofelijk depressief, radeloos en leeg voelde en echt niet meer wist wat ik moest doen. Ik was mentaal kapot en wist echt niet meer hoe ik dit nog langer kon verdragen. Ik heb toen op het internet gesurft en concludeerde dat ik er uit kon komen, en mijn psycholoog een lange mail gestuurd, en uiteindelijk was het ergste wel een beetje voorbij.

Maar ik heb in de afgelopen zes maanden nog wel zeker angstaanvallen gehad en mij echt radeloos gevoeld. Nu gaat het relatief een stuk beter. De hoofdrede daarvoor is omdat ik een programma heb aangeschaft die heel effectief is voor mensen met een paniekstoornis, ik begin daar nu een beetje bij de laatste sessies te komen. Ik heb al een hele lange tijd geen echte paniekaanval meer gehad. Maar nog wel veel gevoelens van somberheid, piekerbuien, frustratie, duf/loomheid, verwarrende en obsessieve gedachten, en nog veel angsten maar niet meer in de gradatie van paniek.

Over het algemeen gaat het nu zo'n beetje op en af, veel stemmingswisselingen maar ook wisselingen van piekergevoeligheid. Op de ene dag pieker ik niet veel en beleef ik een redelijke dag, op de andere dag neig ik heel veel te piekeren over zaken die echt mijn aandacht niet vereisen (dat weet ik, maar ik lijk ze toch niet te kunnen stoppen). Maar ik heb al wel heel veel vorderingen gemaakt en ben echt, ondanks mijn autisme, een heel stuk socialer geworden en kan nu ook vrij gemakkelijk met andere mensen praten, iets wat mij eerst niet goed lukte. Bovendien onderneem ik veel meer en ga ik veel vaker de deur uit dan vroeger.

Alhoewel het dus al een stuk beter gaat dan vroeger, heb ik dus zeker nog veel mindere momenten. Op dit moment ben ik eigenlijk seksueel gefrustreerd. Ik ben een beetje obsessief bezig met het proberen te scoren van een meisje voor een one-night-stand ofzo gewoon omdat ik intiem wil zijn met andere dames. Ik ben al meerdere keren de stad in geweest in mijn eentje (mijn vrienden zijn grotendeels op vakantie) waarbij ik ergens in een bar een dame wil versieren en scoren. Tot nu toe is dat er nog niet van gekomen, en dat levert heel veel frustratie op. Vooral gisterenavond. Toen ging ik naar de stad om daar meisjes proberen te versieren, en ik kreeg 3 keer een redelijke goede kans. Maar net toen ik die kans wou aangrijpen om te gaan praten ofzo en ik ook echt ging overwegen om initiatief te nemen, gingen de dames weg.

Behalve dat neig ik van tijd tot tijd sterk tot het piekeren betreft keuzes maken. Soms weet ik gewoon echt niet wat beter voor mij is. Zal deze ongemakkelijke situatie wel aangaan of zal ik het niet doen? Wil ik dit wel of wil ik dit niet? Zal ik mij er beter door voelen nadat ik dit wel heb gedaan, zal ik er op vooruitgaan. Die laatste vraag kwelt mij het meest. "Zou het beter zijn?". Voorbeeld: Zal ik die buurjongen die ik al een lange tijd niet meer gesproken heb uitnodigen om te gaan gamen? Ik heb er eigenlijk weinig zin in, en ik ken die kerel niet meer zo goed... Maar zal ik mij achteraf toch beter gaan voelen en meer voldaan? Ga ik er op vooruit en zal het beter voor mij zijn? Die vraag stel ik mij zelf heel veel, vooral als ik dus in een piekerbui ben zoals vandaag.
Ik ben een nuchter persoon, ik laat mij niet leiden door mijn gevoelens maar door mijn verstand. Maar ik weet met mijn verstand niet altijd wat het beste voor mij is. dat is stof tot piekeren. Wat ik nu een beetje probeer te doen is mij te laten leiden door mijn intuïtie, door mijn eerste ingeving. Ik probeer mijzelf voor te nemen dat er geen vaste wetten of regels bestaan voor wat beter voor mij voelt en wat niet, maar dat ik bepaal wat beter is of waar ik mij beter door voel aan de hand van mijn intuïtie, hoe ik mij werkelijk over iets voel.

Ook ben ik iets te gehaast, ik wil alles wat goed voor mij is zo snel mogelijk doen. Als ik opsta meteen naar de stad gaan om daar dames proberen te versieren. Want als ik het eerder voor elkaar krijg, dan voel ik mij eerder blij en ben ik eerder gelukkig dus. Zo denk ik dan. Dus niet in de avond wanneer het druk is en er de sfeer hangt, maar gewoon meteen als ik opsta in de middag omdat ik het dan mogelijk eerder voor elkaar kan krijgen en eerder tevreden en gelukkig kan zijn. Ik weet ergens wel dat het zo niet beter is, en ik doe het ook niet. Maar ik kan er moeilijk op de juiste manier mee omgaan.

Vandaag voel ik mij best slecht. Ik ben moe en heb hoofdpijn, voel mij lusteloos zonder energie. en dat is niet altijd het geval. Zoals ik al zei heb ik veel stemmingswisselingen. De afgelopen week heb ik redelijk weinig gepiekerd en ging het een stuk beter. Vandaag is dat weer anders. Toch vraag ik mij af of ik vanavond weer de stad in zal gaan. Ik voel mij dus vrij slecht vandaag maar alsnog weet ik niet of ik vanavond weer de stad in moet gaan en proberen te versieren. Aan de ene kant voel ik mij niet gemotiveerd om zoiets te zijn en voel ik mij ook veel minder zelfverzekerd en op mijn gemak, daarbij zou ik mij nog meer druk en spanning opleggen waardoor mijn dag nog slechter wordt. Maar aan de andere kant heb ik misschien wel een obsessieve drang om dit nou eenmaal voor elkaar te krijgen. Want als het zou lukken zou het toch geweldig zijn? Dat hoeft niet eens perse seks te zijn, met een goed gesprek en een beetje versieren zou ik mij denk ik achteraf ook al een stuk beter en zelfverzekerder voelen.

Dus ik weet niet of het een goed idee is om vanavond de stad in te gaan en meiden proberen te versieren. Misschien hebben jullie daar een advies voor aan de hand van de tekst?

Daarbij zou ik graag ook wat goed advies ontvangen over verstandig keuzes maken, maar ook een weerlegging van mijn theorie dat zo snel mogelijk goede dingen afwerken, beter is.

groeten, en alvast bedankt.
Esse

Re: Paniekstoornis & meer

Hoi,

Wat ik denk dat jij nodig hebt om je op de langere termijn beter te gaan voelen, is een psycholoog/ psychotherapeut, die met jou kijkt waar de oorzaken van je somberheid, frustraties en obsessieve gedachten liggen. Er zijn veel verschillende mogelijkheden: je hebt trekken van een persoonlijkheidsstoornis, of een gegeneraliseerde angststoornis die zich uit in controle willen hebben over iets of iemand of bijvoorbeeld kenmerken van een bipolaire stoornis.
Daar hoor je vaak van dat de behoefte aan sex enorm toeneemt (ikzelf ervaar dat niet, maar dat heeft andere redenen waarop ik hier niet in wil en zal gaan).

In plaats van ons te laten antwoorden of jij vanavond een meisje moet versieren/ het bed in praten of niet, zou je jezelf af kunnen vragen wat je zou vinden wanneer de rollen andersom zouden zijn en een meisje jou voor een one-night-stand het bed in praat. Niet dat ik iets tegen one-night-stands heb, maar soms zie je dat mensen met stemmingsproblemen na een bepaalde "daad" (niet per se sexuele daad, maar gewoon een handeling), spijt krijgen. Misschien kun je je afvragen of het je dat waard is om op korte termijn je behoeften te bevredigen, of dat je er aan toe bent om te onderkennen dat je wel degelijk een groter probleem hebt als je alles zo omschrijft zoals je hier op het forum gedaan hebt.

In ieder geval heel veel succes met het vinden van je weg hierin!
Esse
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Paniekstoornis & meer

Skanzibar schreef:Hallo,
Ik ben een jongen van 18, heb in het afgelopen jaar nogal wat problemen gehad. Ik voelde mij een jaar geleden vaak down en nogal depri, toen ben ik aan de antidepressiva gegaan op doktersadvies.
Hoi Skanzibar,
was dit de huisarts...? Gesteld, dat het probleem "depressie" was, dan nog is het een raar advies: ten eerste ben je rijkelijk jong voor die pillen (sorry, dat is geen populaire opmerking, ik weet het) en verder luidt het volledige advies "pillen en praten". Waarbij de pillen de symptomen afdekken (dat kan een zegen zijn) en 'het praten' de oorzaken aanpakt.
Ergens in je verhaal duikt wel een psycholoog op - gelukkig maar!

Heb je zelf een idee, wat zoal de oorzaken waren...?

En: schommelingne in je serotoninepeil, daar kun je idd heel akelig van worden, maar dat is wel te verhelpen. (Stap 1: zorg ervoor, dat je lichaam beschikt over de goede hulpstoffen om voldoende serotonine aan te maken: zuurstof: voldoende ijzer in je voeding plus frisse lucht; vitamine B complex, vitamine C, koper, magnesium.)

Skanzibar schreef: Ik heb toen op het internet gesurft en concludeerde dat ik er uit kon komen, (...)Nu gaat het relatief een stuk beter. De hoofdrede daarvoor is omdat ik een programma heb aangeschaft die heel effectief is voor mensen met een paniekstoornis, ik begin daar nu een beetje bij de laatste sessies te komen.
Gosh, wat gebruik je dan precies...?
(Iets van Pieter freijters...? Gokje!)
Skanzibar schreef:Ik heb al een hele lange tijd geen echte paniekaanval meer gehad. Maar nog wel veel gevoelens van somberheid, piekerbuien, frustratie, duf/loomheid, verwarrende en obsessieve gedachten, en nog veel angsten maar niet meer in de gradatie van paniek.
Okee - een deel van het doel bereikt, maar nog geen eindresultaat.

Skanzibar schreef:Maar ik heb al wel heel veel vorderingen gemaakt en ben echt, ondanks mijn autisme, een heel stuk socialer geworden en kan nu ook vrij gemakkelijk met andere mensen praten, iets wat mij eerst niet goed lukte. Bovendien onderneem ik veel meer en ga ik veel vaker de deur uit dan vroeger.
cheerqd5 cheerqd5 cheerqd5
Skanzibar schreef:Alhoewel het dus al een stuk beter gaat dan vroeger, heb ik dus zeker nog veel mindere momenten. Op dit moment ben ik eigenlijk seksueel gefrustreerd. Ik ben een beetje obsessief bezig met het proberen te scoren van een meisje voor een one-night-stand ofzo gewoon omdat ik intiem wil zijn met andere dames. Ik ben al meerdere keren de stad in geweest in mijn eentje (mijn vrienden zijn grotendeels op vakantie) waarbij ik ergens in een bar een dame wil versieren en scoren. Tot nu toe is dat er nog niet van gekomen, en dat levert heel veel frustratie op. Vooral gisterenavond. Toen ging ik naar de stad om daar meisjes proberen te versieren, en ik kreeg 3 keer een redelijke goede kans. Maar net toen ik die kans wou aangrijpen om te gaan praten ofzo en ik ook echt ging overwegen om initiatief te nemen, gingen de dames weg.
Ja, ik snap, dat het frustrerend voor je is.
Aan de andere kant, oma zelf is nooit zo van de 'one night stands' geweest.
En: mijn gevoel is, dat je deze dames niet ziet als persoon, als mens - maar als een object, dat veroverd moet worden. (Iets dat bij bepaalde dames wellicht werkt, maar bij zeer velen totaal niet.)
Skanzibar schreef:Behalve dat neig ik van tijd tot tijd sterk tot het piekeren betreft keuzes maken. Soms weet ik gewoon echt niet wat beter voor mij is. Zal deze ongemakkelijke situatie wel aangaan of zal ik het niet doen? Wil ik dit wel of wil ik dit niet? Zal ik mij er beter door voelen nadat ik dit wel heb gedaan, zal ik er op vooruitgaan. Die laatste vraag kwelt mij het meest. "Zou het beter zijn?"
De vraag "wat is beter" lijkt me te vaag.
Beter in welk opzicht...?
Bijv. die buurjongen uitnodigen om te gaan gamen (gesteld, dat hij daarvoor voelt)
daar kun je beter van worden, in de zin van dat je beter 'in de buurt past', omdat je af en toe iets doet met de verschillende buren (ook al was de ervaring zef wellicht niet optimaal).

Skanzibar schreef:Ik ben een nuchter persoon, ik laat mij niet leiden door mijn gevoelens maar door mijn verstand.
Dat is een uitstekende levenshouding, die ik volledig onderschrijf, maar wees zo rationeel, om te weten, dat gevoelens niet rationeel zijn.
Skanzibar schreef:Maar ik weet met mijn verstand niet altijd wat het beste voor mij is.
Precies: "wat voelt het beste...?" "Welke ervaring geeft mij voldoening" - dat weet je verstand niet.
(Wat je verstand wel weet, is hoe je je er in het verleden over voelde, of hoe je je 'nu' voelt, als je je voorstelt, om iets te gaan doen.)
En idd: je intuitie is een machtig kompas!!!
Skanzibar schreef:Ook ben ik iets te gehaast, ik wil alles wat goed voor mij is zo snel mogelijk doen. Als ik opsta meteen naar de stad gaan om daar dames proberen te versieren. Want als ik het eerder voor elkaar krijg, dan voel ik mij eerder blij en ben ik eerder gelukkig dus. Zo denk ik dan. Dus niet in de avond wanneer het druk is en er de sfeer hangt, maar gewoon meteen als ik opsta in de middag omdat ik het dan mogelijk eerder voor elkaar kan krijgen en eerder tevreden en gelukkig kan zijn.
Nou, er zijn veel leuk dames, di ehet prettig vinden als je ook (of juist) overdag belangstelling vertoont, je snuit laat zien, etc. juist onafhankelijk van die sfeer, die er 'savonds hangt.
Skanzibar schreef:Vandaag voel ik mij best slecht. Ik ben moe en heb hoofdpijn, voel mij lusteloos zonder energie. en dat is niet altijd het geval.
Balen!
Soms hoort zo'n rotdag er "gewoon bij".
Soms heeft het zin, na te denken, wat er zoal aan vooraf is gegaan. Gister te veel hooi op je vork of iets dergelijks...?
Skanzibar schreef:Zoals ik al zei heb ik veel stemmingswisselingen.
Vaak is daar wel een of andere reden voor. Ken je het begrip 'trigger'...? Dat is een klein dingetje, meteen prototypisch groot gevolg. (Bijv. iemand trekt een wenkbrauw op een bepaalde manier op - en je emoties reageren. Je stemming slaat om.)
Skanzibar schreef:Maar aan de andere kant heb ik misschien wel een obsessieve drang om dit nou eenmaal voor elkaar te krijgen. Want als het zou lukken zou het toch geweldig zijn? Dat hoeft niet eens perse seks te zijn, met een goed gesprek en een beetje versieren zou ik mij denk ik achteraf ook al een stuk beter en zelfverzekerder voelen.
De grote valkuil is hier, dat je "het" buiten jezelf legt.
ALS 'de dames bijten' dan voel je je geweldig.
Het lijkt me beter, ls je zelf in staat bent, je rotstemming om te zetten, wat ontspaning en zelfzekerheid op te doen - en op basis daarvan sociale contacten met onbekenden aangaat.
JFMSCRIPT

Re: Paniekstoornis & meer

De beste tip die ik je kan geven, is *****
Laatst gewijzigd door volhoudertje op 16 sep 2013 11:25, 3 keer totaal gewijzigd.
Reden: Geen reclame SVP
JFMSCRIPT

Re: Paniekstoornis & meer

Mijn angstervaringen heb ik beschreven in een boekje dat ik voor belangstellenden gratis beschikbaar stel. Het is een PDF bestand. Heb je ook interesse, stuur mij even een berichtje.
ChrisWessels

Re: Paniekstoornis & meer

Angst is geen stoornis, maar een signaal dat je innerlijk uit balans bent. Ik heb ook last gehad van paniekaanvallen en na een traject op basis van de methode Repairing balance is mijn innerlijke balans hersteld en is mijn angst verdwenen en nooit meer teruggekomen.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Paniekstoornis & meer

ChrisWessels schreef:Angst is geen stoornis, maar een signaal dat je innerlijk uit balans bent. Ik heb ook last gehad van paniekaanvallen en na een traject op basis van de methode Repairing balance is mijn innerlijke balans hersteld en is mijn angst verdwenen en nooit meer teruggekomen.
Er bestaat weldegelijk een angststoornis, Chris.
Er is "normale"angst en je hebt ook een angststoornis.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
TheEmperor85

Re: Paniekstoornis & meer

ChrisWessels schreef:Angst is geen stoornis, maar een signaal dat je innerlijk uit balans bent. Ik heb ook last gehad van paniekaanvallen en na een traject op basis van de methode Repairing balance is mijn innerlijke balans hersteld en is mijn angst verdwenen en nooit meer teruggekomen.
Zoals hierboven al aangegeven: angst kan wel degelijk een stoornis zijn. Ik ben (o.a) gediagnosticeerd met 'angststoornis, gegeneraliseerd' en dat heeft werkelijk helemaal niets met 'een innerlijk dat uit balans' is te maken.
ChrisWessels

Re: Paniekstoornis & meer

Ieder zijn eigen visie. Ik heb ervaren dat het zo werkt, met angst en paniek.
TheEmperor85

Re: Paniekstoornis & meer

ChrisWessels schreef:Ieder zijn eigen visie. Ik heb ervaren dat het zo werkt, met angst en paniek.
Dat kan, maar in dat geval zou het misschien beter zijn om dat niet zo stellig te zeggen.
We hebben hier therapeuten, NLP coaches, goeroes, religieuze fanaten en gewoon charlatans gehad. Ieder kiest zijn eigen weg om tot een oplossing te komen, maar om bij elke post te wijzen op een methode, wat echt niet voor iedereen heiligmakend is, dat is nooit de bedoeling geweest van dit forum. Gelukkig maar.
ChrisWessels

Re: Paniekstoornis & meer

Prima, dit is mijn derde post. Laten we het verder hebben over het probleem van de topicstarter occasion14
TheEmperor85 schreef:
ChrisWessels schreef:Ieder zijn eigen visie. Ik heb ervaren dat het zo werkt, met angst en paniek.
Dat kan, maar in dat geval zou het misschien beter zijn om dat niet zo stellig te zeggen.
We hebben hier therapeuten, NLP coaches, goeroes, religieuze fanaten en gewoon charlatans gehad. Ieder kiest zijn eigen weg om tot een oplossing te komen, maar om bij elke post te wijzen op een methode, wat echt niet voor iedereen heiligmakend is, dat is nooit de bedoeling geweest van dit forum. Gelukkig maar.
TheEmperor85

Re: Paniekstoornis & meer

ChrisWessels schreef:Prima, dit is mijn derde post. Laten we het verder hebben over het probleem van de topicstarter occasion14
Topicstarter is al 5 maanden niet meer online geweest, en ik zeg alleen iets over een nieuw lid die 2 out of 2 posts redelijk stellig een methode aanprijst. We hebben hier namelijk al iets te vaak eindeloze discussies gehad over al-dan-niet uit Amerika aangewaaide methoden en (zelf)hulpboeken. Vaak met een hoop teleurgestelde mensen als resultaat. Dat ik hier iets over zeg leek mij als moderator mijn goed recht, dacht ik zo..Voorkomen is beter dan genezen, toch?
Gebruikersavatar
Tiffany23
Berichten: 95
Lid geworden op: 30 mar 2014 14:42

Re: Paniekstoornis & meer

Memories schreef:
ChrisWessels schreef:Angst is geen stoornis, maar een signaal dat je innerlijk uit balans bent. Ik heb ook last gehad van paniekaanvallen en na een traject op basis van de methode Repairing balance is mijn innerlijke balans hersteld en is mijn angst verdwenen en nooit meer teruggekomen.

notworthy [rofl] [spam] [whip]
Bla bla bla
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Paniekstoornis & meer

Tiffany23 schreef:
Memories schreef:
ChrisWessels schreef:Angst is geen stoornis, maar een signaal dat je innerlijk uit balans bent. Ik heb ook last gehad van paniekaanvallen en na een traject op basis van de methode Repairing balance is mijn innerlijke balans hersteld en is mijn angst verdwenen en nooit meer teruggekomen.

notworthy [rofl] [spam] [whip]
Als je dan toch op oude, niet meer actuele topics reageert, kan je dan proberen op een normale manier ergens te reageren?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”