kelleke01

sociale fobie -> geen vrienden :'(

Hallo,

Ik ben als kind altijd al heel verlegen geweest... thuis was ik een losbol maar daarbuiten was ik heel stil en introvert.
In de lagere school had ik altijd wel vrienden en de middelbare ook wel.. Maar daar blijft niets meer van over.
Het is heel raar om te zeggen maar de enige periode dat ik niets last had van dat introvert zijn was tijdens mijn uitgaanstijd.. maar ja dat kwam door de dingen die ik toen deed :/

Ik heb er op het werk nooit echt bijgehoord enkel toen ik 23j was was er op het werk een echte klik waar ik bij hoorde maar sindsdien nooit meer meegemaakt.., nu onlangs ben ik van werk verandert en dat ik ja een schone lei maar weer hetzelfde..
Tijdens de middagpauze zit iedereen in de eetzaal, ik heb dit 2x geprobeert en bij elke hap gaat mijn keel precies toe gewoon op van stress, ik was nieuw ken er niemand en moest er dan bij gaan zitten aan tafel. Ik durfde niets zeggen in groep... Dus ga ik elke middag naar de 'winkel'... maar uiteindelijk ga ik in de auto eten pff zielig he.
Toen ik hier pas begon was er een receptie voor de nieuwe werknemers: wie stond er alleen? ik.
mijn hart klopte tot in mijn keel, zweten, ongemakkelijk voelen.. ik zie iedereen met elkaar praten en ik krijg er geen woord uit.. voel me zo anders, heb de indruk dat de mensen me gewoon niet interessant genoeg vinden.

Mijn vriend zit in een sportclub, regelmatig wordt hij uitgenoigd voor een trouw of BBQ... ben nog nooit meegegaan, krijg al zoveel stress bij het horen als hij weer eens is uitgenodigd.. ik ken er dan niemand en de angst om er weer eens alleen te staan en me ongemakkelijk te voelen is zo erg.

De enige plaats waar ik me goed voel is thuis, en bij mijn ouders... ik heb de honden, mijn zoontje...

Ik had een beste vriendin, die onlangs alle contact verbroken heeft, reageerd niet op sms niks, ik vraag me dan af wat er zo mis met me moet zijn na 10j vriendschap.. dit was ook niet goed voor mijn zelfvertrouwen.

Ik zou zo graag sociaal willen zijn, graag gezien.. aanvaard, erbij horen gewoon.

Zijn er hier mensen die iets soortgelijks meemaken? Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

Meer mensen dan je denkt zullen dit herkennen. Neem je werk nu als voorbeeld. Stel je voor dat deel van je taken is om rond het middaguur in de kantine wat voedsel te nuttigen. Je kiest een willekeurige vrije plek en zonder op anderen te letten eet je je bord leeg. Concentreer je op je voedsel, op hoe het smaakt en op jezelf, hoe je ademhaling op de spanning reageert. Probeer rustig te ademen en je bewust te worden dat niemand iets van jou verwacht, je bent daar om te eten en dat doe je dus. Als je klaar bent kan je een ommetje maken of teruggaan naar je werkplek.

Als je op deze manier een vertrouwde stoel in de kantine weet te winnen zullen mensen vanzelf gesprekjes met je aanknopen. Je bent niet oninteressant, je bent ongezien. Dat je vlucht voor sociale situaties werkt daarin niet bevorderlijk. Als enkele collega's merken dat je ondanks je verlegenheid eigenlijk best aardig bent zullen ze vaker een gesprek met je aangaan of om je mening vragen. Dat is goed voor jouw zelfvertrouwen, en voor een prettiger werksfeer.

Wat betreft vrienden geldt natuurlijk ook dat als je je terugtrekt de kans op vriendschap minimaal wordt. Dat je vriendin niks van zich laat horen kan veel oorzaken hebben, maar niets wijst erop dat de oorzaak bij jou ligt. Pieker niet te veel, want ook dat maakt je onzeker. Ga eens een keer met je vriend mee naar zo'n feestje, want misschien dat je zomaar gelijkgestemden tegenkomt. Als dat een te grote stap is, of als het niet bevalt, probeer dan op een andere manier met mensen in contact te komen. Bij een sportvereniging, leesgroep, cursus of workshop is de kans groot dat je mensen tegenkomt met dezelfde interesses als jij, en dat kan al de basis vormen voor vriendschap.

Veel sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

Misschien kan de het vooropgestelde eens omdraaien en niet denken aan sociale fobie?

Je kan behoefte hebben aan de middagpauze apart om de voortdurende prikkels en indrukken van het werk en alles wat erbij hoort een beetje te laten zakken?Niks zielig aan alleen eten vind ik.

Soms kan een mens niet zo tegen de hectische chaos die rondom hem heerst. Maakt het niet dadelijk negatief dat je de stilte en het alleen zijn opzoekt.

Of wil je liever bij de rest zitten en waarom? Omdat je denkt dat het zo hoort? Of mis je hun gezelschap ?

just my 2 cents ;)
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
kelleke01

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

JA ik hou zeker niet van de drukte.. en van een hele dag neer te zitten loop ik wel liever een half uurtje rond in een winkel dan weer te gaan zitten..

Ik ben heel onzeker maar ik werk in een bedrijf aan het onthaal...en daar voel ik me veilig.
Maar zo met de mensen grapjes maken en los doen kan ik heel moeilijk.
Ik ontvang ze, verwittig de persoon waarvoor ze komen dat gaat heel goed, vreemd allemaal.

Zou mij heel graag eens laten onderzoeken door een psycholoog maar de stap zetten is heel moeilijk voor mij, laat staan er met een wildvreemde over gaan praten :/
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

Hoi Kelleke,
op zich is sociale fobie (zoals alle fobieen) goed aan te pakken en het kan goed overgaan en wegblijven.
Enne: zielig ben je niet - je hebt last van een nare kwaal!!

verder is er de enigzins trieste realiteit, dat mensen graag mensen om zich heen hebben, die plezier uitstralen, of rust, of warmte - en als jij verzenuwd in je eentje ergens zit of staat, is helaas de kans niet zo groot, dat er spontaan mensen bij je komen. (Waardoor je je juist ook weer akeliger gaat voelen.)

Contra cognitieve gedragstherapie: probeer dit soort situaties dus te vermijden!!
En wel door: ten eerste je stress de nek om te draaien - 2e: er "beleid" op te maken. (Ga vroeger of later met je vriend mee naar zo'n BBQ, maar maak wel afspraken, dat hij op jou let en dat je dus niet alleen komt te staan. Zoek uit, wie je op je werk het meest aardig en/of benaderbaar vind, knoop soms gesprekjes aan en vraag op gegeven moment opd ev rouw af, of je bij hem/haar kunt komen zitten lunchen. Drie tegen een:"Natuurlijk!")

Mbt. de stress de nek om draaien: ik ben een fan van emdr. Je kunt heel goed de nare situaties (in real life, en qua voorstelling) aanpakken in verschillende sessies, net zo lang tot je je in de kamer van de therapeut verheugt op zo'n BBQ feestje. En dan uittesten, hoe of dat ging en met emdr eventuel kleine foutjes verbeteren (en het sucses 'verankeren'!!) en dan het volgende experiment, en weer met emdr eventuele foutjes bijschaven en het sucses verdiepen.
kelleke01 schreef: Ik zou zo graag sociaal willen zijn, graag gezien.. aanvaard, erbij horen gewoon.
:knuffel: :knuffel: :knuffel:
Gebruikersavatar
Eline
Berichten: 27
Lid geworden op: 17 sep 2013 11:34

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

Hoi Kelleke,

Een aantal dingen uit jouw verhaal herken ik wel.
Ik ben ook altijd verlegen geweest; vanaf dat ik kind was.
En in groepen voel ik me ook niet op mijn gemak. Bij veel andere "sociale situaties" ook niet.

Maar stapje bij beetje leer ik daar beter mee omgaan.
Wat me daar wel bij geholpen heeft, is een training sociale vaardigheden en assertiviteit.
Daar heb ik geleerd wat anders te denken en ook dat het heel zinvol is om dingen die je eng vindt toch te doen en niet uit de weg te gaan.
Wel in kleine stapjes. Als de lat te hoog ligt, is de kans dat iets lukt heel klein.
Maar als hij zo hoog ligt dat iets nog net haalbaar is, dan lukt het vaak wel en leer je er wat van.
Op de training heb ik ook wat technieken geleerd om gesprekken makkelijker te laten verlopen; dat is namelijk ook geen sterk punt van mij.

Misschien is zo'n training ook iets voor jou.
Ik heb dat gedaan via de vereniging van verlegen mensen (VVM); maar misschien zijn er ook nog wel meer instellingen die zoiets doen.
Om een indruk te krijgen, kun je eens kijken op http://www.verlegenmensen.nl
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

Herkenbaar, heel erg herkenbaar. Omdat ik ook mij prettig voel thuis en bij mijn ouders.

Ik werk ongeveer vijf jaar bij een bedrijf en ken iedereen van gezicht (van naam is een tweede), toch vind ik aan tafel zitten lunchen met z'n allen niet echt prettig. Ik merk dat als ik vrij gestressed ben door het werk dat ik niet ontspan tijdens zo'n pauze. Daarom ga ik naar buiten toe en geniet van de zon of ik ga wat anders doen. Wel heb ik met mijzelf afgesproken dat ik tenminste twee dagen in de werkweek (vijf dagen) ga zitten aan de tafel. Dan vervreemd ik mijzelf niet van het bedrijf. En dat doe ik alleen als er weinig mensen aan de tafel zitten. Als de hele tafel vol zit hoeft het van mij niet. Dan is het net een kippehok :)

Zoiets zou je kunnen doen. Opzoeken wie je aardig vind en samen lunchen. Of proberen één dag in de week aan tafel te zitten. En je hoeft niet te praten. Alleen als je dat leuk vind.

Maar ik ben jou niet. Maar ik voel wel een soort van overeenkomst dat ik wat socialer wil worden, maar dat niet durf. Nog een tip, als je met een uitje bent met een vriend: zorg er ook voor dat als je niet prettig voelt ook weg kan. Dus niet dat je vriend blijft "plakken" met iemand. Ik heb in het verleden vaak meegemaakt en vind het uitermate frusterend dat als je weg wilt bij een socale activiteit dat je niet weg kan omdat je geen vervoer hebt naar huis toe.
Understand: you been understood
Rhino

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

Heel herkenbaar, ook voor mij.

Ook ik voel me niet op mijn gemak in kantines en grote groepen mensen, te denken aan lunchpauzes of bedrijfsuitjes. Ook ik maak me dan zeer druk over mijn positie, of ik dan niet op val en het gevoel dat ik niet interessant ben. Hier kamp ik eigenlijk nog steeds mee. Ik probeer altijd toch op mensen af te stappen, gewoon van: he ik ken jou niet, wat doe je hier (werk/afdeling/functie), hobby, interesses achterhalen etc. Ik probeer heel goed op het gesprek zelf te letten en niet zo zeer op de omgeving. Verdiepen in wat er gezegd wordt en aanknopingspunten te zoeken met mijzelf. Niet te laten afleiden door de omgeving in ieder geval.
sander77

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

hallo allemaal,

Vroeger op school werd ik vaak gepest door mijn klas- en leeftijdgenoten. Dit heeft mij zelf behoorlijk gekwetst en vriend(inn)en had ik niet. Pas toen ik naar een andere school ging had ik meer contacten met anderen. Ik was destijds erg verlegen en wist vaak niet wat ik moest zeggen tegen anderen. Terwijl anderen populair waren en naar disco's gingen, zat ik meestal thuis.

Tegenwoordig ben ik lid van een fotografiegroep, organiseer ik wandelingen voor de wandelvereniging en organiseer ik meetings voor een groep mensen met een beperking. Ik zoek juist direct het contact op. Tijdens zo'n bijeenkomst of meeting praat ik ook veel meer met anderen. En tuurlijk bij sommige situaties, zoals een sollicitatiegesprek of presentatie, ben ik best wel zenuwachtig. En oefenen baart kunst.
Gebruikersavatar
Eline
Berichten: 27
Lid geworden op: 17 sep 2013 11:34

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

Rhino en Sander> jullie zijn goed bezig door die "enge" situaties toch regelmatig op te zoeken [045]

Ik merk zelf dat het je leven wel rijker kan maken als je toch dingen onderneemt die je eng vindt; hoe lastig het vaak ook kan zijn.
Gebruikersavatar
Psycholoog Dea
Berichten: 191
Lid geworden op: 27 nov 2013 16:59

Re: sociale fobie -> geen vrienden :'(

Beste Kelleke01,

Ik sluit me aan bij wat er al een beetje gezegd is: Het is in de eerste plaats belangrijk dat je bij jezelf nagaat wat je graag wilt en dit onderscheidt van wat je denkt dat er van je verwacht wordt.

Wil je bijvoorbeeld graag in groepen makkelijk kunnen praten/grapjes maken of heb je hier eigenlijk helemaal geen behoefte aan, maar denk je dat dit zo hoort? Het is belangrijk om naar datgene te streven wat het beste bij jou past.

Als de stap om naar een psycholoog te gaan of een training te doen nog te groot voor je is, heb je wellicht wat aan een online therapie.

Ik hoop dat je hoe dan ook een weg kan vinden die bij jou aansluit.
Psycholoog Dea van de online Psychologenpraktijk Boom.

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”