hallo, ik ben nu 22 en vanaf mijn 16e ben ik al suicidaal, 1 keer een poging gedaan waarbij ik in het ziekenhuis terrecht kwam, daar slik ik nu medicijnen voor, ik heb nog wel last van pps, zijn hier mensen die daar medicijnen voor slikken of hier vanaf zijn gekomen door middel van een behandeling ?
gr dirk
-
dirkje221
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
daarbij wil ik even toevoegen dat ik 3 jaar lang elke dag harddrugs gebruik heb, waar ik gelukkig nu vanaf ben gekomen na een lange strijd, er zijn tijden geweest dat ik van smorgens tot savonds beelden voor mij zag om mezelf op te hangen of voor de trein te springen, en ik vocht tegen die dwanggedachtes.
nu ik medicijnen slik voor de suicide heb ik nauwlijks nog last van gedachtes, alleen nog wat somber, de paranoide persoonlijkheidsstoornis is me meer lastig.
nu ik medicijnen slik voor de suicide heb ik nauwlijks nog last van gedachtes, alleen nog wat somber, de paranoide persoonlijkheidsstoornis is me meer lastig.
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
Misschien zou het helpen je vertrouwen in mensen op te vijzelen, door middel van bijvoorbeeld psychomotore groepstherapie of door een praatgroep te bezoeken? Door dicht bij de mensen te blijven en vertrouwelijkheden uit te wisselen zal je ondervinden dat wantrouwen vaak niet op zijn plaats is en ontdekken dat veel mensen met je meevoelen.
Wat betreft medicatie, volgens mij worden voor dit soort symptomen vaak antipsychotica gebruikt, maar de effecten daarvan verschillen per persoon en zijn vaak onvoorspelbaar. Daarbij blijft het een vorm van symptoombestrijding en is het ook nog eens slechts voor je lever, vooral in combinatie met alcohol. Drugsgebruik is helemaal uit den boze, maar dat geldt eigenlijk sowieso als je last hebt van een stoornis als deze. Menselijk contact aanhouden lijkt me een gezonde keuze, en dan vooral met lotgenoten om ervaring uit te kunnen wisselen en tegelijkertijd vertrouwen in mens te kweken. Sterkte en succes.
Wat betreft medicatie, volgens mij worden voor dit soort symptomen vaak antipsychotica gebruikt, maar de effecten daarvan verschillen per persoon en zijn vaak onvoorspelbaar. Daarbij blijft het een vorm van symptoombestrijding en is het ook nog eens slechts voor je lever, vooral in combinatie met alcohol. Drugsgebruik is helemaal uit den boze, maar dat geldt eigenlijk sowieso als je last hebt van een stoornis als deze. Menselijk contact aanhouden lijkt me een gezonde keuze, en dan vooral met lotgenoten om ervaring uit te kunnen wisselen en tegelijkertijd vertrouwen in mens te kweken. Sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Neem waar, de vreugde in het absolute
-
depri69
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
Dirkje,
Ik heb ook een paranoide persoonlijkheidsstoornis en neem er antipsychoticum
voor sinds 5 maanden.
Heb momenteel niet de indruk dat t me helpt, maar ik zit nu ook in een moeilijke
periode waar ik terug in een depressie lijk te belanden.
Groeten Depri69
Ik heb ook een paranoide persoonlijkheidsstoornis en neem er antipsychoticum
voor sinds 5 maanden.
Heb momenteel niet de indruk dat t me helpt, maar ik zit nu ook in een moeilijke
periode waar ik terug in een depressie lijk te belanden.
Groeten Depri69
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
Hoi Dirkje,
heftig hoor, vanaf je 16 suicidaal. En eigenlijk denk ik dan, dat er daarvoor een en ander gebeurd zou moeten zijn - of kwam het echt out of the blue...?
En gebruikte je de hard drugs als een manier, om de pijn niet te hoeven voelen...?
Persoonlijkheidsstoornissen zijn rare dingen. De term zelf suggereert van alles en nog wat, maar waar het feitelijk over gaat, is dat je een "lange lijn n je biografie hebt" waarin stevige problemen spelen.
En die zijn vaak best op te lossen, met moed beleid en trouw.
(Bijv. we een trauma meemaakt voor haar 18e, maakt mee, dat haar eigen ontwikkeling als mens 'verstoord wordt' door het trauma - vooral als er niet ogenblikkelijk wordt ingegrepen (= maatregelen om verder pijn te voorkone, veiigheid herstellen, therapie).)
heftig hoor, vanaf je 16 suicidaal. En eigenlijk denk ik dan, dat er daarvoor een en ander gebeurd zou moeten zijn - of kwam het echt out of the blue...?
En gebruikte je de hard drugs als een manier, om de pijn niet te hoeven voelen...?
Persoonlijkheidsstoornissen zijn rare dingen. De term zelf suggereert van alles en nog wat, maar waar het feitelijk over gaat, is dat je een "lange lijn n je biografie hebt" waarin stevige problemen spelen.
En die zijn vaak best op te lossen, met moed beleid en trouw.
(Bijv. we een trauma meemaakt voor haar 18e, maakt mee, dat haar eigen ontwikkeling als mens 'verstoord wordt' door het trauma - vooral als er niet ogenblikkelijk wordt ingegrepen (= maatregelen om verder pijn te voorkone, veiigheid herstellen, therapie).)
-
dirkje221
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
suicidale gedrag is genetisch en volgens de psychiater ben ik ook psychotisch, daar krijg ik binnekort medicijnen voor.
wel heb ik het een en ander meegemaakt om mijn 12e maar dat is nou niet iets om suicide van te worden.Hopen op het beste
wel heb ik het een en ander meegemaakt om mijn 12e maar dat is nou niet iets om suicide van te worden.Hopen op het beste
-
dirkje221
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
dirkje221 schreef:suicidale gedrag is genetisch en volgens de psychiater ben ik ook psychotisch, daar krijg ik binnekort medicijnen voor.
wel heb ik het een en ander meegemaakt om mijn 12e maar dat is nou niet iets om suicide van te worden.Hopen op het beste
De drugs gebruikte ik indd voor de depressie, dat is ook de enige tijd dat ik er vanaf ben geweest.
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
Hoi Dirkje,
In de tijden dat ik psychotisch was, had ik last van wanen. Door deze wanen was ik erg angstig en achterdochtig. Ik kon anderen niet vertrouwen. Ik heb daar een anti psychoticum (combi) voor gehad waardoor mijn wanen na lange tijd verdwenen. Ik slik nu nog een onderhoudsdosering en heb nagenoeg geen klachten meer.
Groeten,
Lienke
In de tijden dat ik psychotisch was, had ik last van wanen. Door deze wanen was ik erg angstig en achterdochtig. Ik kon anderen niet vertrouwen. Ik heb daar een anti psychoticum (combi) voor gehad waardoor mijn wanen na lange tijd verdwenen. Ik slik nu nog een onderhoudsdosering en heb nagenoeg geen klachten meer.
Groeten,
Lienke
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
Ho...?????dirkje221 schreef:suicidale gedrag is genetisch
Eerlijk gezegd weet ik niets van een zelfmoord gen - maar bedoel je, dat er in je familie meer zelfmoorden zijn voorgekomen...? Dat lijtk me heeeel erg pijnlijk!!!
Verder kan je lichaam om genetische redenen kwetsbaar zijn voor bijv. depressie. (aar daar is heel veel tegen te doen: de genetische kwetsbaarheid zelf kun je niet wegneen, maar als je weet hoe de vork in de steel zit en daar beleid op maakt, zet dat heel veel zoden aan de dijk.)
Raar hoor: een psychose is doorgaans nogal heftig en dan krijg je acuut medicatie. Ik zou niet weten, waarom dat zou moeten wachten tot "over een aantal dagen" oid.dirkje221 schreef:en volgens de psychiater ben ik ook psychotisch, daar krijg ik binnekort medicijnen voor.
Trouwens: wat merk je zelf, dat je psychotisch bent...? (Idd: je kunt extrem bang zijn, j ezintuigen kunnen idioot gevoelig worden, waardoor je letterlijk de gekste dingen voelt of ziet of hoort, je komt nauwelijks tot rust en nog een aantal van dat soort akelige zaken.)
"Hope for the best, prepare for the worst" zeggen de britten.dirkje221 schreef:wel heb ik het een en ander meegemaakt om mijn 12e maar dat is nou niet iets om suicide van te worden.Hopen op het beste
Als je een en ander aan rottigheid meemaakt op je 12, kan dat op allerlei manieren doorwerken. Uiteraard hangt het er ook van af, wat er verder allemaal gebeurde.
Bijv.: als je als meis van 12 werd verkracht, maar je familie steunde jou, je kreeg een lieve therapeute die je steunde, zodra je dat wilde, ging je op karate -
dat is heel anders dan als je op je 12e incestvrouw wordt en constant moet spelen,alsof er niets, maar dan ook niets aan de hand is, terwijl het gevaar voortduurt.
-
dirkje221
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
volgens de psychiater heb ik last van wanen.
bv als ik in de supermarkt loop denk ik dat iedereen die lacht, mij uitlacht.
eerder in een discotheek dacht ik dat iedereen het over mij heeft en me belachelijk maakt, uitlacht of kwaadaardige bedoelingen heeft, als mijn vriendin niet terug smst binnen 5 minuten ben ik ervan overtuigd dat ze vreemdgaat, en nog veeeel meer.
ik heb hier risperdal voor gekregen, na 4 dagen ben ik gestopt omdat ik heel moe werd, ik kon niks meer doen en ik werd zo suicidaal dat ik nog nooit eerder geweest ben en ik ben zo duf als een konijn, en dat was 1 mg !!
nu dus overgestapt naar abilify 15 mg, net mijn eerste tablet ingenomen, ik vertrouwde de dosering niet omdat ik bang ben dat ik weer zo suicide en moe en angstig word dus wou ik het tabletje doorbreken, helaas gaat dit niet, iemand enig idee hoeveel 15 mg is en hoeveel mg risperdal overeenkomt met dit nieuwe middel.
bv als ik in de supermarkt loop denk ik dat iedereen die lacht, mij uitlacht.
eerder in een discotheek dacht ik dat iedereen het over mij heeft en me belachelijk maakt, uitlacht of kwaadaardige bedoelingen heeft, als mijn vriendin niet terug smst binnen 5 minuten ben ik ervan overtuigd dat ze vreemdgaat, en nog veeeel meer.
ik heb hier risperdal voor gekregen, na 4 dagen ben ik gestopt omdat ik heel moe werd, ik kon niks meer doen en ik werd zo suicidaal dat ik nog nooit eerder geweest ben en ik ben zo duf als een konijn, en dat was 1 mg !!
nu dus overgestapt naar abilify 15 mg, net mijn eerste tablet ingenomen, ik vertrouwde de dosering niet omdat ik bang ben dat ik weer zo suicide en moe en angstig word dus wou ik het tabletje doorbreken, helaas gaat dit niet, iemand enig idee hoeveel 15 mg is en hoeveel mg risperdal overeenkomt met dit nieuwe middel.
-
dirkje221
Re: suicidaal, borderline en paranoide persoonlijkheidsstoor
wat betreft de wanen ging er een wereld voor me open, ik kon zo helder en nuchter denken dat ik nog nooit gehad heb, alleen maak me zorgen om die bijwerkingen, de psychiater heeft nu een atypische psychotica en daar zijn de bijwerkingen minder van, worden bijwerkingen ook minder na verloop van tijd ?