hallo allemaal,
ik ben 18 jaar en ik ben een jongen.
ik zal beginnen met het probleem dat ik niet weet wie ik ben en hoe ik mezlef moet gedragen(identiteitscrisis)..
Ik ben nogal iemand die over het leven na denkt en op dit moment zit ik erg in de put maar ik weet wel dat als ik er uit kom ik er sterker uitkom dan ooit, want in mijn jeugd deed ik me altijd groot en stoer voor wat nu wel een beetje is weggevallen waardoor ik dus erg onzeker ben en in een id crisis zit.
ik heb ook een vrije opvoeding gehad waarbij ik niet weet hoe ik met mensen moet omgaan want ik ken geen normen en waarden en hierdoor heb ik beetje een sociale angst opgebouwd inclusief natuurlijk onzekerheid frustatie etc..
sinds jongs afaan hield ik me ook al bezig met waarom ik zo weining geliefd werd en ik zo weining aandacht kreeg van andere vaders en moeders van mijn vrienden, want mijn vrienden kregen altijd heel veel aandacht van mijn ouders maar omgekeerd was dit bijna nooit het geval en dit vond ik echt erg.
ik ben op 11 jaar begonnen met blowen en roken en ben op me 13e gestopt ermee maar toen was ik weer
begonnen met drinken tot en met mijn 16 en
ik ben zoals ik al zei erg onzeker maar gedraag me wel groter dan ik ben om het klein beetje ego te beschermen.
ik kan me vinden in allerlei stoornissen zoals bij een narcist en borderline maar zoals een narcist veel (zogenaamde)zelfvertrouwen heeft heb ik niet, wel kan ik me vinden in dat ik me niet kwetsbaar op kan stellen(ik probeer het echt wel en soms lukt het ook)en inleven in de ander gaat moeilijk maar ik pobeer het sowieso wel!!!..ook heb ik best wel wat stemmingswisselingen, ik ben impulsief..ik kan neit zeggen dat ik een zacht karakter heb want dat zeker niet want ik kom eerder bot en arrogant over maar ben wel erg onzeker en wil zeker wat aan dat gedrag veranderen want dat is neit wie ik ben..verder heb ik een beperkte arsenaal aan manieren zoals bij een borderliner..ook heb ik last van me maag..
op dit moment zit ik thuis, afentoe ga ik naar buiten maar het is wel beperkt en mag niett ver van huis zijn.. ik krijg te horen dat als ik me doorzet ik wel hier uit kom maar daar geloof ik niet in want ik wil geen geforceerde schijnoplossing geven aan mijn probleem ik wil mijn valkuilen weten en zeker mijn leven verandern en hier sterk uit komen..
en ojaa..ik heb al 8 jaar proberen om aan te komen en eetlust te wekken maar dit lukt maar niet!!
ik heb wel de moed om te blijven volhouden enso maar ik wil er nu tog wat aan doen, ik ben al naar de huisarts geweest en ik mag dinsdag een afspraak maken bij een psychiater..
ps: ik wilde dit gewoon even kwijt en ik hoop dat ik iets heb wat goed te behandelen is, want ik ben niet iemand die ze leven afhankelijk wil maken van medicijnen(tijdelijk zou ik het best willen slikken inclusief gedragstherapie) en ook niet iemand die blij is als die weer tussen mensen komt..ik wilmeer..ik wil iets bereiken, mezelf zijn, liefde bezitten en geven, aardig kunnen zijn en vooral me valkuilen weten..
alvast bedankt allemaal!!