Nog steeds slechte ervaringen met RIAGG

[anoniem5342]

Ik moest bijna smeken, bedelen om een medicijn.

En toen ik na een half jaar wachten niet de medicijn kreeg die ik wilde hebben voelde ik mij net alsof ik 6 maanden had gewacht op de liefde van mijn leven, maar ze ging er opeens met een ander vandoor.

[Liezel]

Misschien is dat wel omdat dat medicijn niet zo geschikt voor jou is als jij zelf denkt. Nogmaals, je hebt de hulp ingeschakeld van professionals en je mag er vanuit gaan dat zij een beetje weten wat goed voor jou is. Natuurlijk kunnen er fouten gemaakt worden, het blijft mensenwerk, maar wees blij dat ze geen overhaaste beslissingen nemen die achteraf wel eens niet zo goed kunnen blijken te zijn.

Wat wil je eigenlijk bereiken met hier klagen? Het verandert de situatie totaal niet en jouw berichtjes zijn ook moeilijk om op te reageren want ze zijn allemaal hetzelfde. Jij weet hoe het moet en het RIAGG doet het niet want die hebben een andere mening. Je zegt dat je ze niet wilt afkraken maar je blijft wel gewoon doorgaan met het posten van wat ze, in jouw ogen, allemaal wel niet verkeerd hebben gedaan en hoe goed jij wel neit weet wat je nodig hebt.

Bekijk het eens van een andere kant en zie eens wat positieve dingen.

[anoniem5342]

Nou ja, jij vindt het dus niet erg dat ik SSRI's 5-8 keren heb afgewezen?

[Liezel]

Dat is jouw eigen keuze geweest. Ik vind dat je best naar je behandelaren kunt luisteren en kunt doen wat zij zeggen. En als jij constant zo koppig bent en altijd precies weet wat je nodig hebt en niet open staat voor iets anders, dan kan ik me wel voorstellen dat je behandelaren minder tijd en energie in jou gaan steken, je doet er namelijk toch weinig mee. En volgens mij kwam je daar om geholpen te worden. Laat je dan ook helpen.

[anoniem5342]

Maar ik heb SSRI's nogmaals niet koppig afgewezen (zoals de brief die ik eerder ontving ook suggereerde).

Ik heb SSRI's echt gewoon afgewezen omdat ik bang was voor de bijwerkingen!

[anoniem5342]

Ik vind dat je best naar je behandelaren kunt luisteren en kunt doen wat zij zeggen.

En wie zegt dat ik dat niet deed... Ik heb ook naar hun geluisterd. Ik heb een half jaar groepstherapie gevolgd. Toen ik het volgde wist ik niet eens dat het een onderdeel was van hun "behandeling" aangezien het op een andere locatie plaatsvond. Het was zeer "informeel", de omgeving leek niet op alsof je een behandeling volgt. Het werd ook geportretteerd als een aanvullende behandeling (arts liet alleen zo'n simpele folder zien en niet een formele brief die ik moest ondertekenen bijvoorbeeld). Ik vond dat ze me wel een beetje om het tuintje hebben geleid aangezien ze niet tegen mij hebben verteld dat het een onderdeel van de "behandeling" was. Anders had ik deze "therapie" (eigenlijk een sociale vaardigheden cursus) echt niet gevolgd. Je gaat toch niet naar een (dure) universitair afgeschoolde arts om te gaan oefenen met vriendjes maken?

En wie zegt dat ik dat normaal niet doe? Naar mijn huisarts luister ik ook tenzij het gaat om ingrijpende dingen.

[Liezel]

Je lijkt niet echt open te staan voor wat anderen zeggen. Net als de hulpverleners hebben zij namelijk ongelijk. Hier verder reageren heeft dus voor mij geen zin.

Klaag lekker verder, succes ermee.

[anoniem5342]

Ik vind dat je best naar je behandelaren kunt luisteren en kunt doen wat zij zeggen.

Ik heb ook naar hun geluisterd. Ik heb een half jaar groepstherapie gevolgd.

Net als de hulpverleners hebben zij namelijk ongelijk.

[anoniem5342]

Okee laten we zeggen dat ik een heel koppige persoon ben en dat ik eigenlijk SSRI's had moeten gebruiken.

Zou deze "behandeling" dan goed geweest zijn?

Nou, ik vind van niet, aangezien die 5-8 keren dat ik die SSRI's heb afgewezen zeker wel 9 mensen zelfmoord hebben gepleegd en daarbij geen toegang hadden tot de arts. En die mensen wilden echt SSRI's gaan gebruiken. Er bestaan ook mensen die ECHT SSRI's willen gaan gebruiken en daar hoorde ik niet bij.

[Bonifacius78]

Beste Steven,

Ik lees weer een keer in je topic mee en een vraag dringt zich bij mij op: wat probeer je nu precies te bereiken? Welke "hulp" verwacht jij nu eigenlijk te krijgen via je dit topic? Of is het eigenlijk alleen nog maar een plek voor jou om frustratie te spuien waarbij je de illusie hebt dat er naar je geluisterd wordt? En nee, dit is NIET als aanval bedoelt.

[anoniem5342]

Nou, misschien zijn er mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Daar ben ik bijvoorbeeld naar op zoek.

[neurosis1982]

Maar ik heb SSRI's nogmaals niet koppig afgewezen (zoals de brief die ik eerder ontving ook suggereerde).

Ik heb SSRI's echt gewoon afgewezen omdat ik bang was voor de bijwerkingen!

Als je in je eigen mening groter is dan het vertrouwen in het oordeel van de arts dan is dat toch duidelijk eigenwijs. Op zich niet altijd af te keuren, maar in dit geval niet te ontkennen. Als je enig vertrouwen hebt in de arts en niet denkt het zelf beter te weten, begrijp je dat de arts ook op de hoogte is van de bijwerkingen, maar van mening is dat het ondanks de bijwerkingen beter voor je is om het middel te nemen, dan om het niet te nemen.
Wat je dus ook verder van plan bent, koppigheid valt hier niet te ontkennen. Voor welke bijwerking ben je eigenlijk het meest bang?
In ieder geval is het bewijs van de pil altijd in het slikken ervan, dus tenzij je een goede reden hebt om te geloven dat je eraan dood gaat, is de meest voor de hand liggende oplossing, probeer het pilletje, al is het maar om "te kijken wat het doet"!

Hoe zit dat nu eigenlijk met dat syndroom van Kallman? Denken ze nog steeds dat je dat hebt? Zo ja snap ik er ook weinig meer van want dat zou een probleem met geslachtshormonen zijn, wat weinig te maken lijkt te hebben met de problemen waar jij over klaagt...

Ja, en dat het riagg er niet altijd evenveel van bakt dat heb ik ook kunnen ervaren hoor. Uiteindelijk dus maar een ander plekje gezocht. Maar ik heb ook gemerkt, dat je het je behandelaars makkelijker of moeilijker kunt maken. Maak je het ze moeilijk dan moeten ze erg bekwaam zijn om het nog op te lossen, en zijn ze dat niet echt, gaat het dus mis. Hoewel het eigenlijk niet te verwachten is dat een psychiatrisch patient het de behandelaar makkelijk gaat maken, kun je het ze dus maar beter zo makkelijk mogelijk maken.

[anoniem5342]

Nooit gehoord van een eigen wil? We zijn toch autonome wezens (en niet "the borg" van Star Trek)?

[mustafa]

ik lees vooral negativiteit en veel zelfmedelijden.
Niemand doet iets goed en de hulp is in jou ogen niet goed. Men wilt je helpen maar je wijst het van de hand en gaat klagen.
Dit is geheel onterecht. Uiteraard kan het zijn dat het met een hulpverlener niet klikt. Niets aan de hand, want dan mag je een ander vragen.Je maakt mij niet wijs dat ervan het gehele RIAGG niemand deugt en haar werk niet goed doet. Wanneer je echter blijft klagen en alles af blijft kraken staan zij echter ook met de rug tegen de muur.
Men kan je passende hulp aanbieden maar dan moet je er wel zelf open voor staan. In dat geval zal je misschien dingen moeten doen waar je angst voor hebt of waar je in het begin niet achter staat. Dit is nu nl net het begin voor een verandering die jou ten goede zal komen....

[Mickey~]

Ik snap 1 ding niet zo goed, bleef jij nou na het indienen van je klacht dezelfde behandelaar houden?
Want als je een klacht tegen een behandelaar indient krijg je als het goed is een andere behandelaar.
Dat was bij mij wel het geval.

Verder vind ik wel dat je niet zelf kunt gaan bepalen welk medicijn je volgens jezelf moet hebben.
Je kunt weigeren er 1 te slikken vanwege slechte ervaringen, maar zelf erop staan dat je 1 bepaald medicijn krijgt... tja, ik zou dat als dokter ook niet doen. die moeten zelf vanuit hun ervaring bepalen welk medicijn bij je past, en niet de patiënt zelf laten kiezen toch?

Heb je al een andere instelling gezocht? Dat zou ik sowieso doen, want je staat daar dan ook nog wel een paar maanden op de wachtlijst voor je aan de beurt bent. In de tussentijd moet je huidige instelling passende hulp regelen, dat is wel even rot. Maar als je je niet bij een andere instelling inschrijft heb je sowieso niets!

Of wacht je nog steeds tot het waar je nu zit beter wordt? ik denk niet dat je daar nog gaat vinden wat jij zoekt als ik het zo lees.

[anoniem5342]

Helemaal niet Mustafa...

Je weet niet hoe erg het is ten eerste om heel lang te wachten op een bepaalde psych...

En dan ook nog lang te moeten wachten totdat de "onderzoek" klaar is...

En dan vervolgens ook nog erachter te komen dat ze de medicijn waar je 6 maanden voor gewacht heb niet wordt verstrekt...

En dan vervolgens ook nog een dokter hebt die het lekker sloom aandoet, lange vergaderingen houdt, je aan het lijntje houdt door je steeds weer een maandje te wachten enzo...

[anoniem5342]

De enige reden dat de psych mij ritalin verstrekte (de medicijn waar ik zooolang op gewacht had) was omdat hij zoooooo boos werd dat hij haast liep te tieren!

[mustafa]

Een andere instelling zoeken heeft alleen zin wanneer Steven zijn eigen instelling verandert door niet zo eigenwijs te zijn bv....
Vaklieden die er jaren voor gestudeerd hebben en regelmatig worden bijgespijkerd hebben beslist meer kennis dan jij, steven. Jammer dat je dit weigert in te zien. Vreemd dat je dan toch om hulp blijft schreeuwen...

[anoniem5342]

Daar ging het helemaal niet om.

Natuurlijk hebben ze meer kennis dan mij... Waarom ga ik anders naar ze toe? Je gaat toch niet naar een dokter als je meer weet dan de dokter?

Het gaat erom dat je heel lang moet wachten op de dokter en dat de dokter je een behandeling aandringt die je niet wil hebben, niet doorstuurt naar een andere dokter, niet de medicijn kan geven die je wil hebben aangezien dat veel monitoren heeft en aan het lijntje gehouden worden (steeds maar moeten wachten tot de volgende afspraak en dan steeds weer erachter komen dat ze dat medicijn niet geven die je wilde hebben enzo).

[anoniem5342]

En oja waar ik ook een hekel aan heb (maar wat ik wel veel ben tegengekomen) en ik zeg dit niet omdat ik mensen wil afkraken zijn vage beloftes.

Met vage beloftes bedoel ik op een gegeven moment kom je bij een psych en die gaat allemaal onderzoeken doen of therapieen geven met de belofte van... Als je deze onderzoek doorloopt weten we meer en dan kun je (misschien) hebben wat je altijd wel wilde hebben.

Hij zegt er niet precies bij wat dat precies is maar jij denkt okee doe maar dan dat onderzoek... Baat het niet, schaadt het niet.

Op deze manier ben ik ook heel lang aan het lijntje gehouden... zo van volg groepstherapie want dan komt het allemaal wel goed...

[mustafa]

Lees al je berichten nog eens terug, kerel.
Je blijft maar zei..n uhm klagen over alles en iedereen. Waarom je er naar toe gaat? Om je gelijk te halen?
Ben je werkelijk van gedachten dat jij denkt te bepalen welke medicatie je wenst te hebben en dat zij jou dit moeten geven?! Dat is nl. wat je schrijft, lees je bericht nog maar eens terug.
Hou toch op met klagen en huilen en volg professionele adviezen op of blijf er weg als je toch alles beter weet. Nogmaals, zij hebben de kennis in huis. Een client die zelf gaat bevelen welke medicatie hij moet gaan krijgen, het moet toch niet gekker worden....

[anoniem5342]

Bevelen? Nee ik heb niemand iets bevolen. Ik vroeg iets.

Zoals eerder aangegeven stuurden ze mij niet verder naar andere hulpverleners toen we er niet uit kwamen.

[momo]

maar je hebt nu wat je wou.Prima

Recht je rug,adem in en kijk vooruit ipv de hele tijd naar wat niet naar je zin ging.