ADHDouder schreef:Vandaag weer een fijn rapport gesprek gehad. Onze zoon van 9 heeft zijn rapport gehad en hoewel zijn CITO's allemaal weer ruime A scores zijn is de klacht dat hij tussentijds niets uitvoert. Ook compacten en verreiken had geen succes; howel hij nu minder eenvoudige sommen hoeft te maken komt hij nog steeds niet aan de moeilijker sommen toe. Bij elke toets blijkt dan weer dat hij nergens moeite voor hoeft te doen dus dat is het probleem niet.
Ook het maken van dingen waarvoor hij moet plannen is een ramp, er komt nauwelijks iets uit zijn handen en hij maakt zich overal zo makkelijk mogelijk vanaf.
De school probeert van alles maar heeft geen idee wat ze nog kunnen doen om tot hem door te dringen en hem te bewegen om alles te doen.
Hm - misschien is een montessorischool een optie? Daar werken kinderen in principe "in hun eigen tempo" dat bij hem dus hoog is. Dat scheelt vervelen, omdat hij het allemaal al lang weet.
Of een kopklas voor begaafde kinderen (waar hij gaat huttenbouwen EN chinees kan leren). Dan "leert hij tenminste leren"...
En vioolles zet ook zoden aan de dijk, of op een 'pittig' kinderkoor.
En dat hij niet kan plannen, doet me denken aan een van de babyreflexen. Die bemoeilijkt het een mens enorm, om een vaststaand punt in de ruimte te voelen. Het is of, alsof de ruimte om je heen ieder moment verandert of alsof de kamer netjes stil staat, maar dat jij constant beweegt of moet bewegen. Tja, als je zo "moet" leven van je reflexen (je kunt er als mens niets aan doen!!) dan IS overzicht hebben enorm lastig. 'Je kamer opruimen' is iets onbegrijpelijks. Of: een klus keurig volgens een stappenplan afwerken heel raar.
De diagnose komt neer op een uitgebreid bewegingsonderzoek. Aan de hand daarvan kan de therapeut zien, of er idd storende babyreflexen aanwezig zijn.
De therapie via het INPP komt er op neer, dat je elke dag 5 minuten wat bewegingen maakt, zoals een baby die ook maakt.
Het streven is, je zenuwstel een '2e kans' te bieden, om de babyreflexen alsnog te laten verdwijnen, zoals ze bij andere mensen ook zijn verdwenen. Als de reflexen op houden met storen. wordt de wereld vaak veel overzichtelijker.
(Okee, dan moet je nog leren om te ordenen, maar de basis is er. De goede adviezen komen de meeste adhd'ers de oren uit...
Ze weten al lang "wat" ze moeten doen, maar de makke is vaak: "hoe" doe
ik dat nou?)