ADHDouder

Zoon van 9 met ADHD en hoogbegaafd komt op school tot niets

Vandaag weer een fijn rapport gesprek gehad. Onze zoon van 9 heeft zijn rapport gehad en hoewel zijn CITO's allemaal weer ruime A scores zijn is de klacht dat hij tussentijds niets uitvoert. Ook compacten en verreiken had geen succes; howel hij nu minder eenvoudige sommen hoeft te maken komt hij nog steeds niet aan de moeilijker sommen toe. Bij elke toets blijkt dan weer dat hij nergens moeite voor hoeft te doen dus dat is het probleem niet.

Ook het maken van dingen waarvoor hij moet plannen is een ramp, er komt nauwelijks iets uit zijn handen en hij maakt zich overal zo makkelijk mogelijk vanaf.

De school probeert van alles maar heeft geen idee wat ze nog kunnen doen om tot hem door te dringen en hem te bewegen om alles te doen.

Wie kan ons helpen met een volgende stap? Bij welke deskundige zouden we moeten zijn voor advies?
Bedankt.

ADHDouder
TheEmperor85

Re: Zoon van 9 met ADHD en hoogbegaafd komt op school tot ni

School is in principe verantwoordelijk voor haar leerlingen en de begeleiding daarvan. ' Hebben geen idee' is iets te gemakkelijk.
Is het een school met enig samenwerkingsverband? Dan is er over het algemeen een 'schoolpsych' aanwezig.

De professionaliteit onder leraren (basis,middelbaar,en hoger) is inderdaad vaak bedroevend laag w.b begeleiding van leerlingen. Maar nogmaals : men is het verplicht, en daar komen ze echt niet onderuit.
Marcelsel

Re: Zoon van 9 met ADHD en hoogbegaafd komt op school tot ni

Weer een voorbeeld hoe scholen moeite hebben met het aansluiten op deze bijzondere kinderen. Jammer, maar beschouw jezelf als pionier. Mede dank zij jouw ervaring gaat er straks iets veranderen. Jouw zoon kan prima leren, maar de omgeving en de manier waarop hij kennis tot zich neemt is anders dan we gewent zijn. Mijn schooltijd was ook erg vreemd, op de kleuterschool zeiden ze een lomschool kind, op de lagere school was het advies A niveau LTS. Totdat de cito toetsen er kwamen.... uitslag.... Havo/Vwo niveau.

Daarna gesprekken met een psycholoog, conclusie....te weinig verantwoordelijkheidsgevoel. Tja ook toen konden ze er echt een potje van maken. Maaaar uiteindelijk is het allemaal op zijn pootjes terecht gekomen. Mavo / MBO... en nu ben ik coördinerend begeleider binnen een instelling die zorg bied aan verstandelijk beperkte mensen.

Ik vond niet 1 school leuk, ik vond het een ramp.... maar met wat steun heb ik mezelf er aardig doorheen geworsteld.

Mijn advies zou zijn, vertrouw op je gevoel, blijf je kind steunen op een positieve manier (heeeel belangrijk). Geen straf en beloon systemen oid want die werken aanrecht. Simpelweg steunen, ondersteunen, samen doen. Vertel je kind vaak genoeg dat hij kwaliteiten heeft, geef hem zelfvertrouwen. En dan zal je zien dat hij zijn weg wel vind. Adhders aarden niet in een omgeving die negatief is en waar grote druk op ze word gezet. Ze groeien juist in een omgeving waar ze mogen zijn wie ze zijn en waar ze waardering, steun en liefde vinden. Dan komen ze tot bloei. Ik bedoel niet dat je niet consequent moet zijn. Ook duidelijkheid is belangrijk. Jij bepaald hoe groot de speeltuin is, en in die speeltuin mag je kind spelen en oefenen met alles wat hij in huis heeft. Maar jij bepaald binnen welke kaders. Jij bent het hek om de speeltuin ;)

Schoolprestaties zijn ondergeschikt aan het welbevinden van je kind. Met zijn kwaliteiten komt je kind er sowieso wel. Hij is hoogbegaafd en heeft ADHD. Beide kunnen een handicap zijn. Maar als je de juiste keuzes maakt aangaande omgeving, school/werk, relaties (leer je kind welke mensen iets opleveren en welke mensen energie kosten) dan zijn ADHD en hoogbegaafdheid geen handicaps maar juist cadeautjes. School is slechts 1 van de vele middelen om tot ontplooiing te komen. Niet helemaal onbelangrijk, maar zeker niet de belangrijkste. Veel Adhders bakken er op school niets van maar als ze eenmaal werken en doen wat ze leuk vinden, komen ze ineens volledig tot hun recht. Dat zijn dan ineens de managers die de papieren niet hebben maar door hun ervaring en kwaliteiten vaak binnen het bedrijf enorm gewaardeerd worden en vaak voorrang krijgen tov de mensen die de papieren wel hebben maar niet de kwaliteiten.

Succes ;)

gr,
Marcel
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Zoon van 9 met ADHD en hoogbegaafd komt op school tot ni

ADHDouder schreef:Vandaag weer een fijn rapport gesprek gehad. Onze zoon van 9 heeft zijn rapport gehad en hoewel zijn CITO's allemaal weer ruime A scores zijn is de klacht dat hij tussentijds niets uitvoert. Ook compacten en verreiken had geen succes; howel hij nu minder eenvoudige sommen hoeft te maken komt hij nog steeds niet aan de moeilijker sommen toe. Bij elke toets blijkt dan weer dat hij nergens moeite voor hoeft te doen dus dat is het probleem niet.

Ook het maken van dingen waarvoor hij moet plannen is een ramp, er komt nauwelijks iets uit zijn handen en hij maakt zich overal zo makkelijk mogelijk vanaf.

De school probeert van alles maar heeft geen idee wat ze nog kunnen doen om tot hem door te dringen en hem te bewegen om alles te doen.
Hm - misschien is een montessorischool een optie? Daar werken kinderen in principe "in hun eigen tempo" dat bij hem dus hoog is. Dat scheelt vervelen, omdat hij het allemaal al lang weet.
Of een kopklas voor begaafde kinderen (waar hij gaat huttenbouwen EN chinees kan leren). Dan "leert hij tenminste leren"...
En vioolles zet ook zoden aan de dijk, of op een 'pittig' kinderkoor.

En dat hij niet kan plannen, doet me denken aan een van de babyreflexen. Die bemoeilijkt het een mens enorm, om een vaststaand punt in de ruimte te voelen. Het is of, alsof de ruimte om je heen ieder moment verandert of alsof de kamer netjes stil staat, maar dat jij constant beweegt of moet bewegen. Tja, als je zo "moet" leven van je reflexen (je kunt er als mens niets aan doen!!) dan IS overzicht hebben enorm lastig. 'Je kamer opruimen' is iets onbegrijpelijks. Of: een klus keurig volgens een stappenplan afwerken heel raar.
De diagnose komt neer op een uitgebreid bewegingsonderzoek. Aan de hand daarvan kan de therapeut zien, of er idd storende babyreflexen aanwezig zijn.
De therapie via het INPP komt er op neer, dat je elke dag 5 minuten wat bewegingen maakt, zoals een baby die ook maakt.
Het streven is, je zenuwstel een '2e kans' te bieden, om de babyreflexen alsnog te laten verdwijnen, zoals ze bij andere mensen ook zijn verdwenen. Als de reflexen op houden met storen. wordt de wereld vaak veel overzichtelijker.
(Okee, dan moet je nog leren om te ordenen, maar de basis is er. De goede adviezen komen de meeste adhd'ers de oren uit...
Ze weten al lang "wat" ze moeten doen, maar de makke is vaak: "hoe" doe ik dat nou?)

Terug naar “Aandachtsproblemen (en ADHD)”