Groot probleem met broertje (18)

[Anoniem86]

Beste leden,

Ikzelf heb een broertje van 18 jaar die vanaf zijn geboorte de strijd aangaat met de zwaarste vorm van ADHD + ADD + contactstoornissen + concentratieproblemen en agressiviteit. Hij is op zijn 11/12de 1 jaar uit huis geweest met 1 keer in de maand een weekend thuis wat hem weer op het rechte pad bracht. Hij slikt GEEN Ritalin of Conserta aangezien dat veel te licht is (soort verdovingsmiddel heeft hij voor mensen met deze stoornissen/handicaps). Nu is het zo dat hij sinds zijn 16de enorm verandert is. Dit heeft deels te maken met de puberteit maar zeker met zijn ziekte. Helaas komen mijn ouders er niet aan uit, alle instanties die er maar zijn in NL kunnen hem NIET helpen. Hij is niet te handelen en wil altijd zelf alles beslissen. Zijn agressiviteit slaat enorm door in het kapot trappen van deuren en ramen als hij zijn zin bijvoorbeeld niet krijgt. Mijn vader is nu voor de tweede keer zwaar depressief en ook mijn moeder kan het niet meer aan. Ze werken zich allebei de touwpleurus om de schade die hij aanricht enigzins te herstellen en toch goed te kunnen leven. Nu is het zo dat mijn broertje alles voor mij is, nog meer als een ''gewoon'' broertje maar zelfs ik (degene waar hij het vaakst naar luistert) dring niet meer tot hem door.

Het is mij een raadsel hoe wij hem weer van zijn agressiviteit af kunnen helpen en hoe hij normaal verder kan leven, want hij zit nu op een soort groep maar dat is op vrijwillige basis en waar hij dus zowat dagelijks wegloopt. Er moet toch een arts cq instantie zijn die hem kan helpen? Ik krijg sterk de indruk dat de regering dit soort kinderen na hun 16de/18de compleet aan hun lot over laat of aan dat van de ouders. Opzich begrijpelijk, maar deze jongen heeft gewoon hulp nodig en snel ook voordat er dalijk iets ernstigs gebeurd of hij zichzelf iets aandoet.

Heeft er iemand enig idee aub?

[Pari]

Ik zal je ontzettend graag willen helpen als ik dat kon..

Er zijn verschillende adhd centra's.. Heb je dat eens geprobeerd?
http://www.google.nl/search?hl=nl&q=adh ... =&aq=f&oq=

[Wolfje]

Erg lastig anoniem. Het is natuurlijk lastig iemand die op vrijwillige basis weg loopt ergens neer te zetten als hij/zij het er niet mee eens is (of tijdens conflictsituatie). Om iemand gedwongen ergens te plaatsen is ook lastig, vooral nu je broertje 18 jaar is. Daar zitten weer veel zaken aan verbonden. Soms krijg ik het idee dat de maatschappij deze jongeren negeert en dat deze haast gedoemd zijn om uiteindelijk ergens terecht te komen waar ze eigenlijk niet horen (gevangenis/criminele circuit enz).

Ik kan je hier niet echt mee helpen, wilde alleen even mijn medeleven tonen. Veel succes en sterkte.

Wolfje

[Raven]

Hoi Anoniem,

Als ik het zo lees komt de agressie voort uit frustratie. Hij zal zich enorm gefrustreerd voelen, omdat hij zich "anders" voelt. Maar das mijn insteek.
Mensen met ADHD/ADD zijn vaak gefrustreerd als ze niet "mee kunnen draaien" als ieder ander.
Daarnaast is mijn vraag: krijgt hij dan vaak zijn zin van je ouders (anderen)?

In ieder geval, heel veel succes met alles!

[Anoniem86]

Allemaal bedankt voor de reacties alvast. Hij krijgt idd soms dingen toegestopt omdat hij anders gewoonweg niet te houden is, dit is fout maar wat moet je dan? Naar mij luistert hij trouwens het beste alleen ik woon 110km van hem vandaan. Het is inderdaad zo dat de regering 18+ keihard laat vallen ook mijn neef hebben ze laten vallen wat later gevangenisstraf werd.

[Tess2]

Wat ik hier lees lijkt mij een onhoudbare situatie, ik denk dat jou broer erg gevoelig is voor structuur met zijn handicaps en die kun je hem in een gezinssituaties (gewoon omdat het ook jullie leven is) niet geven. Snap er niets van dat instanties niet weten wat ze met hem aa moeten hij is een gevaar voor zijn omgeving dus nee dat er niet vanuit gesloten deuren gewerkt zou kunnen worden is onzin. De vraag is alleen of hij er ook op zijn plek zou zijn maar er zijn echt wel instanties waar hij terecht kan en wél in een gepaste groep komt ik heb op een groep ingevallen met jongens als hem. Tuurlijk zal op zo'n groep niet zomaar plek wezen maar de eerste stap is dat jullie zeggen DIT KAN ZO NIET MEER en dat is nog niet duidelijk uitgesproken zoals ik het nu lees. Moeilijk ook maar het is niet de bedoeling dat jullie straks met zijn vieren ten onder gaan want dan wordt het voor hem een crisis plaatsing en wat is er dan van je ouders over zowel financiëel als geestelijk? Hij is achttien je ouders hebben geen zorgplicht meer over hem en zichzelf onderhouden lukt ook niet.... echt er moet een oplossing gevonden worden in de vorm van begeleid wonen en die is er alleen moeten jullie dan eerst duidelijk aan de bel treken.

[Anoniem86]

Bedankt voor je bijdrage alleen alles wat je aangeeft is inmiddels al gebeurd:

Politie is 3 x langsgeweest om hem te laten schrikken van de feiten.

Hij is inmiddels zon 40 x weggelopen uit de opvang (groep)

Begeleid wonen kan hij niet dat staat ook op papier

[Tess2]

Maar je ouders houden deze zorgplicht die ze op deze manier opleggen ook nooit vol.... nu worden ze van het kastje naar de muur gestuurd omdat de instanties ook niet zitten te springen omdat het inderdaad moeilijk is om hem te helpen. Het is aan jullie om toch aan te blijven dringen op de hulp die ze wel kunnen bieden voordat er straks met spoed drie of mogelijk vier mensen uit jullie gezin hulp nodig hebben. In mijn werk weet ik dat er twee man in een gezin gingen puur om 'schade te voorkomen' in afwachting van een uit huis plaatsing dat is vast niet gebeurd doordat deze ouders genoege namen met 'sorry we kunnen niets doen momenteel' dus bijt je vast in een hulpvraag en blijf deze bij een vast persoon neerleggen. Het is moeilijk want je moet werkelijk zelf met de billen blood omdat je niet meer voor je eigen kind kunt zorgen maar dit is niet vol te houden!
Sterkte