Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Opvoedingsstijl

Ik ben bezig met het vak sociale psychologie waar ik in april eindexamen voor ga doen. Ik ben daarom druk bezig met leren voor dit vak. Om dieper inzicht te krijgen in de invloed van de jeugd, opvoedingsstijl, hechting en de gevolgen daarvan ben ik geintresseerd in jouw visie/verhaal. Met name het oorzaak en gevolg verhaal voor jou.

Laat ik beginnen met een kort stukje stof waar ik graag jullie verhaal bij zou willen hebben. Zodat ik er meer beeld, inzicht bij heb. De stof is namelijk wat summier en ik vind het interessant om er meer "echte" levenservaring bij te hebben van jullie.


Ik leer dat er vier opvoedingsstijlen bestaan:
Autoritaire opvoeding: opvoeding die draait om gehoorzaamheid. Weinig tot geen ruimte tot autonomie. Veroorzaakt onzekerheid, terugtrekken, humeurigheid en conflictgevoeligheid.

Permissieve opvoedingsstijl: toegeeflijke opvoedingsstijl, laat maar waaien houding. Weinig tot geen kaders geven. Geen eisen en geen straffen. Kind moet zelf bepalen wat goed is en wat niet. Kinderen worden overdreven veeleisend, afhankelijk van volwassenen, tonen gebrek aan doorzettingsvermogen, kunnen impulsief en opstandig zijn.

Verwaarloosde opvoeding: ook wel verwerpende opvoedingsstijl genoemd. Onverschillige opvoeding. Geen eisen, aandacht, ondersteuning, stimulering of betrokkenheid. Kinderen gedragen zich agressief en houden geen rekening met anderen.

Gezaghebbende opvoeding: opvoeding met balans tussen discipline en autonomie. Mix van aanvaarding, betrokkenheid en vertrouwen op de kwaliteiten van het kind. Uitleg en overleg zijn kenmerkend. Kinderen groeien op tot onafhankelijke, zelfbewuste, vriendelijke mensen met een gezonde nieuwsgierigheid.
44

Wat ik nou graag wil weten is van jullie is het volgende ?

1. Welke opvoedingsstijl had jij ?

2. Wat deed dit met jou als kind ?

3. Wat heeft dit voor volwassene van jou gemaakt ?

Dus met name oorzaak/gevolg in hoe je jezelf nu ziet/definieert.

Alvast bedankt voor je antwoord :)
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Opvoedingsstijl

1. Welke opvoedingsstijl had jij?
Over het algemeen zou ik zeggen dat mijn ouders de ‘Gezaghebbende opvoeding’ hanteerden. Natuurlijk zijn er ook elementen in aanwezig uit de overige drie stijlen, maar ik kan me het meeste vinden in de omschrijving van de laatste stijl.
Laat ik mijn oordeel niet te veel kleuren door het feit dat mijn moeder vrij dominant kon zijn, beschadigd uit de oorlog te voorschijn gekomen is en mede daar door ook wat ‘merkwaardig’ gedrag kon vertonen. Je hebt immers twee ouders, niet waar?
En het gaat er natuurlijk om de algemene stijl te karakteriseren.

2. Wat deed dit met jou als kind?
Los van de minder prettige zaken was er veel ruimte om je te ontwikkelen tot de persoon die je wilde worden. Hoewel ik uit een familie kom waarin de jongens doorgaans kozen voor een carrière in het leger, werd mij geen strobreed in de weg gelegd om dienst te weigeren.
Dat laatste was overigens helemaal niet nodig, omdat ik een dermate slecht gezichtsvermogen heb, waardoor ik sowieso nooit geschikt zou zijn geweest voor militaire dienst. :) Er was veel financiële ruimte, het hing inderdaad van je eigen discipline af of je voldoende moeite wilde doen voor een opleiding of het kiezen voor een bepaalde toekomst.

De emotionele aspecten laat ik, net zoals bij de vorige vraag, even buiten beschouwing. Het gaat daarbij om psychologische aspecten, die in zekere zin bepalend zijn geweest, maar die ik in mijn oordeel een heel andere plek geef. Je leven lang zielig blijven doen over de dingen die je ouders wel of niet gedaan hebben is niet mijn hobby. Dat soort verongelijkt gezeur laat ik graag aan andere mensen over. ‘Get a life’ zou ik zeggen.

3. Wat heeft dit voor volwassene van jou gemaakt?
Ok, nu gaan we lachen. :D
Ik ben in mijn volwassen leven een eigenwijze en behoorlijk eigengereide klootzak geworden. Het woord ‘klootzak’ hanteer ik graag als geuzennaam, omdat het voor mij geen negatieve kwalificatie inhoudt. Ik weet heel goed wat ik kan en wat ik niet kan en vooral wat ik niet wil en niet durf. Onzekerheid neem ik bij dat laatste voor lief, mensen die nooit onzeker zijn en nooit bang vertrouw ik niet, dat zijn hele enge mensen. Ik duld vrij weinig kritiek op mijn doen en laten en heb geen spijt van dingen die ik heb gedaan of nagelaten heb te doen.
Ik durf best toe te geven dat ik op bepaalde vlakken disfunctioneer, ik kan bijvoorbeeld niet pochen op een briljante maatschappelijke carrière, maar dat zal me eigenlijk worst wezen.
Het gaat er om je eigen weg te vinden en dan moet je ook onconventioneel en dwars durven zijn. Hoeveel waarde mensen aan intieme relaties en seksualiteit in hun leven willen toekennen is een persoonlijke keuze. Ik durf met enige, volgens sommigen wat ongepaste trots, toe te geven dat ik op dat vlak behoorlijk disfunctioneer.:D
Maar net als bij andere kwaliteiten en vaardigheden gaat het hier om intrinsieke vermogens waar in je een eigen keuze hebt of je die verder wilt ontwikkelen of gebruik van wenst te maken. Het zijn bonussen en we weten allemaal dat het leuk en prettig is die te ontvangen.
Niets ontslaat je in het leven van de plicht om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen keuzes. Het voordeel is dat ik in het leven alleen maar verantwoording hoef af te leggen aan mezelf. Ik ‘moet’ niks, maar ‘mag’ heel veel.
Maar de belangrijkste regel in het leven is dat een ander mens hooguit je gelijke kan zijn, maar nooit méér dan jij zelf, als je aan die regel vasthoudt kan je in het leven niks gebeuren.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Opvoedingsstijl

Dank VH :)

Je diskwalificeert jezelf op diverse vlakken als disfunctionerend. Waar komt dat dan vandaan als je zegt dat het niet uit je jeugd of opvoedingsstijl is gekomen omdat je aangeeft dat die gezaghebbend is geweest ?
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Opvoedingsstijl

Minerva schreef:Je diskwalificeert jezelf op diverse vlakken als disfunctionerend. Waar komt dat dan vandaan als je zegt dat het niet uit je jeugd of opvoedingsstijl is gekomen omdat je aangeeft dat die gezaghebbend is geweest?
Je hebt uiteindelijk toch een eigen keuze in veel zaken? Althans, dat is de invulling die ik aan het begrip autonomie geef.
Los van het feit hoe mensen oordelen over bepaalde opstellingen in mijn volwassen leven, betreft het hier voor het grootste deel eigen keuzes die maar ten dele vallen toe te schrijven aan ervaringen uit de jeugd of die een reactie kunnen zijn op een bepaalde opvoedingsstijl.
Ik hecht veel waarde aan het begrip loyaliteit als het over mijn ouders gaat, ik ben in ieder geval niet bereid om een beschuldigende of verwijtende vinger uit te steken. Dat vind ik te goedkoop.
Ik kan me er heel makkelijk van af maken door het volgende te verklaren: “Ik ben nu eenmaal een klootzak.” Misschien heb ik wel een totaal verrot karakter, dat kan toch? :D
Misschien zouden klootzakken maatschappelijk gezien wat meer rendement mogen opleveren, dat zal best. De overige vormen van disfunctioneren breng ik onder in de categorie 'dat is de aard van het beestje'.
Je moet het jezelf in het leven toch vooral makkelijk maken en leren niet te zwaar aan bepaalde dingen te tillen, niet waar?
* Liebe Macht Frei *
MickeyD

Re: Opvoedingsstijl

Ik vind het te kort door de bocht...Ik zet altijd mijn vraagtekens bij strikte categorieën waaruit je moet kiezen. Het lijkt me dat de meeste mensen een "beetje van dit en een beetje van dat" in hun opvoeding hebben gehad.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik mij totaal niet kan vinden in elk categorie. Ik moet er wel bij zeggen dat ik een top en liefdevolle opvoeding heb gehad..
TheEmperor85

Re: Opvoedingsstijl

'

Mag ik beginnen met te zeggen dat ik je boek wel een klein beetje subjectief vind? Ten eerste kun je, zeg ik dan maar als leek, opvoedingsstijlen volgens mij niet in 4 vaatjes gieten, in de verwachting dat je dan alles heb gehad. Iedere ouder is anders, en er zijn volgens mij tientallen manieren om kinderen op te voeden.
Ten tweede: van de 4 opties die gegeven worden, worden er 3 eigenlijk direct afgeschoten, en de 4e wordt als ideaalbeeld geschetst. k'Heb altijd moeite met boeken die zo te werk gaan. Als er iéts is waar eigenlijk niets in vaste kaders te zetten is, dan is het wel psychologie.
Weet dat ik je hier niet mee help, maar wilde het even kwijt.

Ok:

1. Welke opvoedingsstijl had jij ?

Autoritair, overduidelijk. Nog even afgezien van het gereformeerde aspect was vader oud-beroepsmilitair, en dat is hij eigenlijk altijd gebleven, ook thuis. Sprak ouders met u aan, uitslapen was niet toegestaan (ledigheid is des duivels oor kussen) en er waren vaste ritmes en rituelen, en ruimte voor discussie was er zeer zeker niet. Ik herinner me dat ik een periode had waarin ik standaard bij alles 'waarom?' vroeg. Dan was de standaard repliek 'omdat ik het zeg'. Gáwd wat heb ik een hekel aan dat antwoord gekregen. Als ik een ouder dat op straat tegen een kind hoor zeggen ben ik bijna in staat zo iemand aan te vliegen.


2. Wat deed dit met jou als kind ?


Ach,niet zoveel eigenlijk. Natuurlijk is het niet fijn om niet zoveel te mogen en nooit je verhaal echt kwijt te kunnen, anderzijds; het gaf een heel vertrouwd gevoel. Ik wist precies waar ik aan toe was, alles was altijd heel consequent, en dat maakt dat je je ouders 100% kunt vertrouwen. Vader liet zich nooit of te nimmer leiden door emoties, zou zich nooit afreageren als hij eens in een minder vrolijke bui was. Ouders waren inderdaad een autoriteit; niet iets om mee te sollen, maar dat geeft ook wel een vertrouwd soort duidelijkheid.


3. Wat heeft dit voor volwassene van jou gemaakt ?


Daar kan ik op dit moment niet erg objectief op reageren, maar normaal gesproken zou ik zeggen dat het eigenlijk best een goede opvoeding is geweest. Ik weet dat deze manier van opvoeden wordt verfoeit door de huidige pedagogische wereld, maar aan mijn opvoeding heb ik geen trauma's overgehouden. Ik ben nooit bang geweest van m'n vader, in tegenstelling tot wat sommige pedagogen hierover beweren. Zolang ik netjes,beleefd en lief bleef was er ook helemaal niets aan de hand, en ik wist heel zeker van m'n vader van me hield, zelfs als ik in trouble was. Je wordt er wat harder van, ach, is dat zo verkeerd?

Alvast succes met dit examen, en als er nog meer vragen komen dan lezen we't wel :)
TheEmperor85

Re: Opvoedingsstijl

'


P.S: Ja ik heb ook nog een moeder, maar die heb ik nooit echt als moeder beschouwd, en over haar opvoeden valt eigenlijk ook niet zoveel te zeggen. Passief, zo je wilt. Vandaar dat dit niet in mn antwoorden voorkwam.
quodpersortem

Re: Opvoedingsstijl

1. Welke opvoedingsstijl had jij ?

Grotendeels gezaghebbend. Ik woon op dit moment nog thuis en ik moet wel zeggen dat mijn vader op dit moment richting autoritair begint te neigen en mijn moeder meer richting permissief (dit laatste vind ik overigens niet erg--ik ben inmiddels 21 en dus volwassen).

2. Wat deed dit met jou als kind ?

Toen ik jonger was zag ik mijn ouders als goede ouders en tot mijn 14e heb ik nooit veel problemen met ze gehad.

Ik ben jarenlang gepest, en dat was op zijn ergst toen ik een jaar of 10, 11 was. Op dat moment stonden zij kaarsrecht achter mij, wat me een fijn gevoel gaf. Thuis had ik dus rust etc.

Later begon er frictie te komen omdat ze mij 'klein' wilden houden--maw ik kreeg weinig verantwoordelijkheden, omdat ze vonden dat ik daar nog niet oud genoeg voor was: koken, ergens alleen heen gaan (bv een vriendin in Utrecht opzoeken). Dat voelde niet fijn. Tegelijkertijd mocht heel veel--maar dat waren voornamelijk dingen die ik toch niet deed/doe (uitgaan tot 5 uur 's ochtends, drugsgebruik (wiet)).

Ook toen ik vorig jaar op mezelf woonde waren ze nogal controllerend. Ik weet dat mijn vader me nog graag dicht bij zich heeft zodat hij voor mij kan 'zorgen' (bv toen ik ziek was eerder dit jaar, hij benoemde het toen) maar dat geeft mij het gevoel dat hij mij als 12 jarige ziet, niet als jongvolwassene. Ik moet hier wel even bij zeggen dat ik sinds mijn 16e zo ongeveer mijn ouders zorgenkindje ben geweest.

3. Wat heeft dit voor volwassene van jou gemaakt ?


Daar kan ik helaas weinig over zeggen... Ik ben onzeker en depressief maar ik vermoed dat het niet vanuit mijn opvoeding destijds kwam. Wel deels vanuit het gedrag van mijn ouders tegenwoordig, trouwens.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Opvoedingsstijl

Okee dank je wel allemaal !

Wat Emp en Mickey zeggen dat het wat kort door de bocht is, dat snap ik maar het is het vak sociale psychologie en dat heeft 10 hoofdstukken en elk hoofdstuk gaat over een ander onderwerp van de mens in zijn/haar omgeving. Het gaat over nature/nurture, de invloed van de omgeving op het kind en de ontwikkeling van het kind naar volwassene. De invloed van een groep, cultuur, subcultuur, conformeren of juist niet etc. Ik vind het wel een heel leuk vak omdat het zo over het dagelijks leven gaat en iedereen er mee te maken heeft, hoe je ook leeft. Of je nou leeft zoals VH die wat teruggetrokken en op zichzelf leeft of als Q. die nog bij haar ouders leeft en zorgenkindje is geweest.

Juist omdat de stof wat kort door de bocht was (vond ik dus ook) wou ik 'm hier toetsen. De stof komt voort uit het sociaal gedrags wetenschappelijk onderzoek (veel van onderzoek van de Radboud universiteit in Nijmegen geloof ik). En ja dat zal zeker niet alleszaligmakend zijn omdat psychologie sowieso nog een erg jong vak is wat nog maar kort wetenschappelijk onderzoek naar gedaan wordt (relatief gezien).

Vandaar dat ik dus juist de input van echte mensen interessant vind. Wat herken je er in. Klopt het ?

Ik heb zelf een mix van opvoeding gehad tussen autoritair en gezaghebbend in. Als ik 'm voor mezelf moet definiëren. Mijn ouders waren best streng. Er mocht/kon niet veel, het was al gauw Nee. Net als Emp was er daardoor wel duidelijkheid thuis maar ook veel wat benauwend, controlerend en strak was en waar ik als puber en jong volwassene hevig tegen rebelleerde. Daarbij was er ook een stukje permissief. Een houding van: "je moet vooral geen last veroorzaken en dan heb je ook geen last van ons. Ga je zelf lekker vermaken, hou je aan de regels en laat ons met rust" ouders.

Wat heeft het met mij als kind gedaan ?
Tja het maakte mij een rebel. Ik heb temperament en dat benauwende maakte dat ik rebelleerde waar mijn introvertere broer vermijding begon te vertonen (weglopen, niet reageren, negeren). Ik werd openlijk agressief/assertief, hij werd subassertief er door.

Wat doet het met mij als volwassene ?
Ik neig nog steeds naar rebellie als mensen mij willen gaan vertellen wat ik wel/niet mag/moet doen. Ik ben een vrijheidslievend mens maar hou wel van structuur, duidelijkheid en transparantie. Ik kan slecht tegen oneerlijkheid en gedraaikont zeg maar. Ik ben scherp op tegenstrijdigheden in wat iemand zegt/doet. Dat komt denk ik deels ook door die strakke opvoeding. "zo is het en niet anders". Dat maakt me soms ook wat strak. Onbewust krijg je het toch mee en je hebt nou eenmaal dat rolmodel mee gekregen. Ik heb nog steeds een Kritische Ouder in mijzelf zitten. (Transactionele Analyse).
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Opvoedingsstijl

Sorry ik heb hierboven permissief gezegd maar dat moet dus een stukje verwaarloosde opvoeding zijn.
Inzicht als Uitweg..

Terug naar “Overige problemen”