Hoi, Ik zit met een aantal dingen en die wil ik even kwijt.
Ik weet niet of dit hier wel een goeie plek voor is maar ik wist ook niet waar ik het anders moest plaatsen.
Het komt er op neer dat ik eigelijk even moet spuien want ik wordt gek van mezelf en van alles om me heen.
De oorzaak van mijn gevoel weet ik eigelijk niet precies en eigelijk ook niet goed wat ik allemaal voel.
Ik zit in een instelling van de GGZ en zit op een kort durende afdeling.
Ik zit hier nu iets langer dan een half jaar wat eigelijk helemaal niet de bedoeling hoort te zijn.
Ik kwam hier eind Maart binnen vanuit een onhoudbare situatie waardoor ik geen woonplek meer heb en had.
Ik kwam binnen met een depressie en suicidaliteit.
Na een aantal weken was ik daarvan af maar men dacht bij mij autisme te zien en ik had zelf ook al aangegeven dat ik dacht dat ik dat misschien had.
Ik werd uitgebreid psychologisch getest en er kwam asperger uit.
3 maanden geleden zou ik worden aangemeld bij het centrum autisme en die zouden me aanmelden bij het WWA (Werken wonen autisme).
2 maanden geleden kreeg ik te horen dat ik ter overbrugging naar een woonvorm zou maar dat ze alleen nog een datum nodig hadden voor waneer ik naar het WWA zou gaan.
ik stond op een wachtlijst maar er moest wel een indicatie voor een datum mogelijk moeten zijn.
hier bij de GGZ werd gezegd dat alles rond was - dat de datum elk moment kon komen en dat ik maximaal binnen 3 dagen naar de woonvorm van de GGZ zou gaan ter overbrugging.
Een week later zat ik er nog niet dus mijn SPV'er is navraag gaan doen, bleek ze me dus niet goed aangemeld te hebben waardoor ik opnieuw aangemeld moest worden en er opnieuw een datum moest komen.
Dat is nu dus alweer 2 maanden of langer geleden.
Ondertussen zit ik hier nog steeds.
Steeds weer opnieuw zijn ze er mee bezig en kan er elk moment een datum komen en kan ik over.
Maar steeds weer weten ze het vervolgens niet.
Ik wordt er nu echt heel geiriteerd van en mijn humeur is steeds heel slecht.
Het is zo onduidelijk voor me.
Dat geef ik ook steeds aan en ik wordt dan ook steeds weer gerustgesteld maar later kom ik er dan weer achter dat er nog steeds niks is gebeurd.
Het wordt steeds onduidelijker plus ze werken steeds langs elkaar heen.
ik wordt er eigelijk best boos om.
De psycholoog werkt langs de psychiater heen en de afdeling langs hen beide.
dan komt ook nog eens mijn SPV'er die verantwoordelijk is voor alles en die ook weer langs hen drieén heen werkt.
zo verwarrend - en het enige wat ik wil is concrete duidelijke eenduidige informatie.
Ik begrijp dat ze echt wel hun best doen en echt wel het beste met me voor hebben.
Toch wordt ik er erg prikkelbaar door en geiriteerd.
hierdoor maak ik steeds meer sarcastische en cynische opmerkingen.
Ik wordt ook steeds vaker boos en voel me weer opnieuw steeds meer somber hoe langer dit duurt.
Ik wil me zo helemaal niet voelen en ik wil hun ook niet steeds pakken op wat ze doen of in dit geval verkeerd doen of op wat ze zeggen maar ik ben het gewoon helemaal zat.
Ik heb al aangegeven dat ik anders gewoon beter een kamer kan zoeken ofzo maar dat lijkt hun niet verstandig maar ik zit hier alweer een half jaar.
Ik sta gewoon helemaal stil en ik weet ook gewoon niet wat ik moet doen.
Ik spoor ze constant aan maar door de dingen die ik zeg en mijn houding tegenover hun die steeds sterker wordt lijkt het me dat ze me zo langzamerhand ook wel zat worden.
Ik moest dit gewoon ff kwijt want bij hun heeft het geen zin want ze begrijpen het dan wel en nemen me (hopelijk) ook wel serieus maar ik krijg dan geen bevredigend antwoord.