motivatie

[neurosis1982]

Motivatie is een ongrijpbaar iets, maar wel heel belangrijk. Ik zie dat er hier eerder een topic over is geweest, maar dat sluit toch niet helemaal aan bij waar ik heen wil.
Zonder motivatie doe ik niks, met de juiste motivatie zijn mensen tot zo goed als alles bereid.
Er is wel invloed op uit te oefenen; van buitenaf omdat iemand anders iets van je wil, of je vertelt waarom je het zelf zou moeten willen. Ook medicatie heeft er volgens mij invloed op, maar het is mij nog niet helemaal duidelijk welke. (en ik betwijfel of het ooit duidelijk gaat worden. Zo ja, zie hele science fiction verhalen natuurlijk…)
De dexamfetamine heeft bij mij een positieve invloed op mijn motivatie, dat is ook wel logisch. De invloed van antidepressiva en antipsychotica is wat minder direct, maar ik ben met allebei gestopt en ik heb het gevoel dat dat echt rommelt met mijn motivatie.

Wat voor dingen hebben bij jullie invloed op je motivatie?
Hoe kan ik er meer grip op krijgen?
Of, wat een psychiater mij eens aanraadde, hoe kan ik er minder afhankelijk van worden?

[Minerva]

Wat voor dingen hebben bij jullie invloed op je motivatie?
Hoe kan ik er meer grip op krijgen?
Of, wat een psychiater mij eens aanraadde, hoe kan ik er minder afhankelijk van worden?

Motivatie ontstaat doordat je ergens zin in hebt, iets wilt bereiken of door succes ervaringen. Hoe kan je er meer grip op krijgen ? Door dingen te doen die je leuk vindt, die je iets geven wat je wilt of waarmee je iets kan bereiken wat je belangrijk vindt.

Minder afhankelijk ? Hoe bedoel je die ? Die kon ik niet plaatsen.

[neurosis1982]

Ergens zin in hebben is iets wat er bij mijn stemmingen niet altijd inzit, succeservaringen hebben bij mij een erg hoge drempel...iets willen bereiken dat komt nog wel voor, maar soms ga ik me afvragen waarom ik eigenlijk iets wil bereiken en blijf het antword schuldig.

Minder afhankelijk van mijn motivatie worden, heeft een psychiater eens tegen me gezegd.Dus: je moet geen "zin" hoeven hebben om iets toch te gaan doen. Maar zo werkt het bij mij niet heb ik geen zin dan gebeurt het niet, of ik moet een externe motivator hebben, iemand anders die van je vraagt dat jet doet en die iemand kan daar bovendien maar beter een goede reden voor hebben anders krijg ik mezelf er echt niet toe om het te gaan doen.
Waarom zou je iets willen willen willen wat je niet wil? Dat is de vraag als je iets wilt gaan doen zonder motivatie. Maar als ik een echt slechte stemming heb wil ik helemaal niets en dan is het niet goed om ook helemaal niets te gaan doen want daar komen hele nare gedachten van. Ik zal dan dus iets moeten gaan doen met als enige reden dat nietsdoen erger is en dat valt me heel zwaar. Zeker omdat het niksdoen in eerste instantie helemaal niet zo vervelend hoeft te zijn als je nergens zin in hebt. Maar die nare gedachten komen dan toch een keer en dan gaat het mis...dan krijg ik motivatie om verkeerde dingen te gaan doen. Ik moet dus ingrijpen en proberen in een eerder stadium ofwel positieve motivatie creeeren, ofwel zonder enige motivatie een positieve actie ondernemen....

Ik hoop dat het een beetje te volgen is, ik vind het zelf een moeilijk vraagstuk maar wel belangrijk...

[Janneke]

Wat voor dingen hebben bij jullie invloed op je motivatie?
Hoe kan ik er meer grip op krijgen?
Of, wat een psychiater mij eens aanraadde, hoe kan ik er minder afhankelijk van worden?

Leuke vragen...!
Okee - ik heb een vuistdik dossier op het riagg (gehad) met vooral 'angststoornis' als etiket. En angst remt motivatie. (Kunnen er brokken van komen, dan maar liever niet doen.)

Ooit zat ik bij iemand op yoga, die had als spelletje: "zin maken."
Dan riep ze "de volgende oefening is 'dat en dat'" - ze deed het even voor - en dan werd je verondersteld het niet meteen over te nemen, maar je die oefeninng voor de geest te halen en te wachten tot je helemaal blij werd.
Hoofdstand - hm, kan ik me voorstellen, dat dat leuk is...?
Na verloop van tijd:"Ja, hm, toch wel grappig, alles ondersteboven"...
..en als je danzin had, ging je je gedetailleerd voorstellen, hoe je dan in die hoofdstand moest ''kruipen''..
en daarna deed je het als de gesmeerde bliksem, het gaat dan idd vanzelf.
"Sla dat bewust op in je geheugen: 'dit kan ik, dat kan leuk zijn, etc.'

Ik pas dit meestal toe in de zin van "ik stel me er op in, dat iets moet gebeuren een dezer dagen" en soms is het zo, dat k 'smorgens wakker wordt met het geveol 'vandaag is de dag' - en meestal loopt het dan nog soepel ook.

NLP heeft min of meer hetzelfde: stel je voor, dat iets leuk is. (Wat mij betreft: niet wringen, liegen en draaien - net als bij yogales: krijg je geen zin, ga je niet op je hoofd staan!)
Daarna kun je dat gevoel "ankeren": je raakt bijv het kuiltje tussen 2 knokkels van je vingers aan. Dan koppel je dus het prettige gevoel, dat X leuk is met de aanraking op die plek.
...en als alles meezit, kun je door die plek (stiekum, niemand hoeft het te zien) weer aan te raken 'zin' oproepen.

[neurosis1982]

ANgst remt motivatie, dat is wel een goede dat heeft er bij mij ook veel mee te maken!Daarom is het natuurlijk ook dat lorazepam soms ook bijdraagt an mijn motivatie, terwijl je dat in principe van zo'n middel juist niet verwacht! Nou is lorazepam als het goed is niet de definitieve oplossing, maar soms moet ik dus aan mijn angst werken als ik aan mijn motivatie wil werken. Misschien is dat het best wel vaak, eigenlijk...

verder ook een interessante bijdrage, dank je wel Janneke!

[Radius]

In sommige opzichten zou je kunnen zeggen dat angst je motivatie kan verminderen, maar angst is zelf ook een sterke motivator. Het komt voort uit je overlevingsdrang en stimuleert deze ook. Zelf merk ik dat mijn motivatie toeneemt naarmate ik merk dat mijn activiteit me dichter naar mijn doel leidt. Ik wil ergens naartoe en merk dat mijn gekozen weg me helpt dat te bereiken, daardoor raak ik gemotiveerd deze weg te blijven volgen.