Hallo iedereen, sorry dat ik mij nog niet heb voorgesteld. Ik wou dit stukje graag schrijven omdat het me bezig hield. Ik ben een jongen van 18 die op het MBO zit. Mijn interesses zijn voetbal,fitness, play stationen... heb verder nog een jonger broertje waar ik veel mee op trek.
De afgelopen 3-4 jaar heb ik niets gedaan: Gewoon hele dag PC of Play station gamen.Voorral Fifa en dat soort dingen met me jongere broertje. Het is een gewoonte geworden, ik voel me er lekker bij ookal weet ik dat ik niet productief ben. Nou heb ik vaak ambitieuze buien en dan geef ik mezelf allemaal doelen op om te halen. Ik hou daar van maar ik doe het meestal nooit ( te lui ) Ik maakte allemaal sociale afspraken in Januari en besloot er uit te komen, echter dacht ik toen is dit alles? Ik voelde me er niet gemakkelijk bij. Ik praatte met mijn moeder toen, en zei in een emotionele bui: Ja ik vind het leven niet meer leuk, maar ik ga geen zelfmoord ofzo plegen ( Lekker slim, dat is totaal fout verteld ) Ik schrok zelf: Woordje zelfmoord? Hoe kan ik dat in mijn mond nemen!!! Pff...ik heb het nog steeds niet geaccepteerd eerlijk gezegd dat ik dat dacht. Hoe kan dat een optie zijn? Daarvoor zat ik er niet mee, ik was nooit met dit soort dingen bezig met ben ik gelukkig? Ik dacht gewoon ja ik win met het spel ik voel me op mijn gemak heerlijk!
De 2 maanden daarna heb ik misschien wel het slechtste wat ik zou kunnen doen gedaan: Ik ging elke dag op het internet zoeken en kijken wat er is? Ik ben van nature snel gelovig: Heb ik 5 van de 8 symptonen dan heb ik dat! Een soort hypochondrie. Ik raakte overtuigd dat ik Depressief was en zag dat die mensen aan zelfdoding dachten en dat ook doen. Ik werd doodsbang en ging steeds meer geloven dat ik het op een dag ging doen. Over mijn toekomst dacht ik niet meer na, immers was ik er van overtuigd dat ik er niet meer zou zijn. Ik dacht soms hoe zou het zijn zonder mij, hoe reageren me ouders? Deze gedachten doen en deden mij vreselijk veel pijn. Ik was bang dat ik controle ging verliezen en het ging doen. Ookal weet ik dat dat me angst is en ik wil leven. Het klinkt gek maar het gevoel is zo sterk dat ik dacht dat het waarheid was.
Verder keek ik andere forums over angststoornissen en over depressies. Ik weet alle soorten nu te noemen en ook over cognitieve gedragstherapie, mindfulness en meditatie's weet ik alles. Ook het van je afschrijven... Wat is dan mijn probleem? Ik voel me er niet prettig bij, ik wil me er niet mee bezig houden maar het is een gewoonte geworden. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed, en vaak voel ik me gewoon goed maar soms wordt het te veel en wordt ik onrustig.
Sombere gedachtes, Onmacht ( Het is onoplosbaar deze situatie ik heb hulp nodig alleen dat redt me ), Ik hou het niet vol, Je somber voelen is vreselijk, Medelijden met mezelf en met me familie, Herinneringen van de afgelopen maanden komen op, Verveling is vreselijk wees actief!, Hele dag navelstaren en kijken hoe voel ik me? en tot slot nog niet weten hoe dit is op te lossen? Het is een gewoonte deze gedachten. Ik neem het zo serieus!!
Internet is zo tegenstrijdig, dus ik moet het jullie wel vragen:
Emoties: Voel ze en stop ze niet weg want dan komen ze dubbel zo hard terug... Andere site: Emoties, negeer ze want als het negatief is en je richt je aandacht er op dan groeit het!? Oke, dus wat moet ik doen?
negatieve gevoelens het zelfde...Let er niet op..zoek afleiding, andere zeggen weer Nee dan wordt het erger.
Gedragstherapie: Enige oplossing of niet? Alle sites zeggen van wel, eerlijk gezegd wil ik gewoon stoppen met deze onzin, me gedachte is moe. Ik ben moe er van en wil gewoon weer leven. Ik ga zeker iets van me leven maken, ik ga veranderen en veel voor school en andere dingen doen. Maar elke keer als ik me rot voel is me aandacht daar op gericht en wordt ik onrustig en is het als vreselijk ervaard.
Weet iemand wat dit kan zijn en hoe dit nu verder moet? Ik kan nog wel normaal functioneren en ben genoeg vrolijk op de dag en blij nog. alleen dit voelt als een zware last en ben bang telkens om me rot te gaan voelen. Ook graag inzichten hoe te denken bedankt!