Hallo.
Ik zit eigenlijk al vier jaar met dit probleem, maar het wordt steeds erger. Wanneer ik op school zit dan word ik erg zenuwachtig bij de gedachte dat ik niet naar het toilet zou kunnen waardoor ik juist naar het toilet moet. Dit heb ik ook in andere situaties zoals uitgaan, presentaties en andere activiteiten. Eigenlijk gaat het nu zo erg mijn leven beheersen dat ik er echt iets aan wil doen.
Ik ben naar mijn huisarts geweest, maar die kon niks voor mij doen omdat het niks lichamelijks is. Heb homeopatishce pillen (persoonlijke) gekregen, en ik he op school tegen alle leeraren gezegd dat ik hier last van heb. Maar nog steeds heb ik er erg last van.
Weet iemand wat ik het beste zou kunnen doen?
Ik zou het liefst niet naar een psycholoog willen eigenlijk, dus weet iemand andere oplossingen?
Alvast bedankt.
-
rastafun
Hai Freda,
Ja, dat zijn maffe dingen he?! Het is een beetje herkenbaar: ik ben (was) nogal een hypochonder. Elk kuchje was vast kanker, hoofdpijn hetzelfde. Toen ik in een ziekenhuis werkte, had ik zowat alle ziektes die daar ook waren. Niet slapen omdat ik me zo druk maakte en maar denken, malen. Totdat ik me realiseerde dat het in mijn eigen hoofd speelde. Als die gedachtes in me opkwamen, vlogen mijn gedachtes erachteraan. Ze gingen met me aan de loop en ik wilde de controle weer terug. Ben heel nuchter de objectieve situatie gaan bekijken: heb ik redenen om me zo te voelen, nee, leef gezond en anders moet ik naar de dokter. Elke keer als dit soort denkbeelden zich weer opdrong, heb ik die bewust uit mijn gedachte gebannen. Steeds weer aan positieve dingen gaan denken, mezelf bewust gedwongen. Het duurt wel even maar uiteindelijk heeft het gewerkt. Daardoor ben ik me lichamelijk ook veel beter gaan voelen. Weet je, je kunt jezelf helemaal gek denken maar omgekeerd kan het ook. Kijk naar je probleem en zie of het realistisch is wat je denkt: in bijna alle situaties kun je naar de wc, toch. Verder heb je geen blaasproblemen, neem ik aan, dus ophouden kan altijd ook nog. Ik denk ook dat je door de angst heen kunt gaan, als je zover bent, zo van: laat maar gebeuren wat er gebeurt. Maar het is een heel proces dat je langzaam moet doorwerken. Als ik jou was, zou ik beginnen met het onder controle krijgen van je denken, doelbewust. Ik wens je heel veel kracht en inzicht toe!
Lieve groetjes, Marjan
Ja, dat zijn maffe dingen he?! Het is een beetje herkenbaar: ik ben (was) nogal een hypochonder. Elk kuchje was vast kanker, hoofdpijn hetzelfde. Toen ik in een ziekenhuis werkte, had ik zowat alle ziektes die daar ook waren. Niet slapen omdat ik me zo druk maakte en maar denken, malen. Totdat ik me realiseerde dat het in mijn eigen hoofd speelde. Als die gedachtes in me opkwamen, vlogen mijn gedachtes erachteraan. Ze gingen met me aan de loop en ik wilde de controle weer terug. Ben heel nuchter de objectieve situatie gaan bekijken: heb ik redenen om me zo te voelen, nee, leef gezond en anders moet ik naar de dokter. Elke keer als dit soort denkbeelden zich weer opdrong, heb ik die bewust uit mijn gedachte gebannen. Steeds weer aan positieve dingen gaan denken, mezelf bewust gedwongen. Het duurt wel even maar uiteindelijk heeft het gewerkt. Daardoor ben ik me lichamelijk ook veel beter gaan voelen. Weet je, je kunt jezelf helemaal gek denken maar omgekeerd kan het ook. Kijk naar je probleem en zie of het realistisch is wat je denkt: in bijna alle situaties kun je naar de wc, toch. Verder heb je geen blaasproblemen, neem ik aan, dus ophouden kan altijd ook nog. Ik denk ook dat je door de angst heen kunt gaan, als je zover bent, zo van: laat maar gebeuren wat er gebeurt. Maar het is een heel proces dat je langzaam moet doorwerken. Als ik jou was, zou ik beginnen met het onder controle krijgen van je denken, doelbewust. Ik wens je heel veel kracht en inzicht toe!
Lieve groetjes, Marjan
-
rocker
Hey Freda
Ik heb hetzelfde probleem als jou. Voordat ik ergens heen ga zoals school ga ik eigenlijk altijd wel eerst naar het toilet. Heel vervelend maar anders voel ik me gewoon niet lekker als ik dat niet doe. Ik vind het erg vervelend maar weet niet hoe ik er vanaf moet komen. Vroeger had ik er nooit last van maar het is in de jaren door steeds erger geworden.
Groetjes Rocker
Ik heb hetzelfde probleem als jou. Voordat ik ergens heen ga zoals school ga ik eigenlijk altijd wel eerst naar het toilet. Heel vervelend maar anders voel ik me gewoon niet lekker als ik dat niet doe. Ik vind het erg vervelend maar weet niet hoe ik er vanaf moet komen. Vroeger had ik er nooit last van maar het is in de jaren door steeds erger geworden.
Groetjes Rocker
-
Gast
Er zijn mijns inziens in ieder geval drie manieren waarop je tegen dit 'probleem' aan kunt kijken:
1) Probeer wat minder de nadruk op het probleem te leggen, door bijvoorbeeld vantevoren te kijken naar wat je mogelijkheden zijn om naar het toilet te gaan. Je zult dan met grote zekerheid tot de conclusie moeten komen dat de meeste gebouwen voorzien zijn van een toilet. Tevens zijn er ook niet zoveel gelegenheden waarbij men je een bezoek aan het toilet weigert. Meestal is dit alleen het geval bij examens en op indirecte wijze tijdens presentaties. En dan nog, kun je vaak onder begeleiding naar het toilet. Kortom, besef dat je eigenlijk gewoon altijd kunt gaan.
2) Besef ook dat je eigenlijk alleen maar naar het toilet moet als je hebt gegeten of gedronken. Dus als je voor een presentatie zwaar tafelt of heel veel drinkt, is het logisch dat je veel naar het toilet zult moeten. Voordat je een presentatie houdt is het misschien sowieso verstandiger om niet teveel te eten of te drinken.
3) Persoonlijk vind ik het niet fijn als iets mij in de greep houd. Misschien kun je proberen wat dit betreft weer de baas van je eigen gedachten te worden. Jij controleert je geest en niet je angsten of gevoede gedachten van onzekerheid. Daarbij kan wat gevoel voor humor ook geen kwaad. Je concentreert je misschien teveel op jezelf en op je probleem. Om je heen zijn er genoeg mensen die blijkbaar dit probleem niet hebben en jij verschilt in essentie niet wezenlijk van die andere mensen. Hoe gaan die mensen dan met dit 'probleem' om. Kortom, als je geest in staat is het probleem voor jou 'groter' te maken, ben je misschien ook wel in staat het 'kleiner' te maken, of zelfs geheel te doen verdwijnen?
Hopelijk heb je iets aan deze logische opsomming. Probeer het probleem eerst te overzien (pogingen daartoe onderneem je al) en probeer er vervolgens boven te staan.
Veel succes!
1) Probeer wat minder de nadruk op het probleem te leggen, door bijvoorbeeld vantevoren te kijken naar wat je mogelijkheden zijn om naar het toilet te gaan. Je zult dan met grote zekerheid tot de conclusie moeten komen dat de meeste gebouwen voorzien zijn van een toilet. Tevens zijn er ook niet zoveel gelegenheden waarbij men je een bezoek aan het toilet weigert. Meestal is dit alleen het geval bij examens en op indirecte wijze tijdens presentaties. En dan nog, kun je vaak onder begeleiding naar het toilet. Kortom, besef dat je eigenlijk gewoon altijd kunt gaan.
2) Besef ook dat je eigenlijk alleen maar naar het toilet moet als je hebt gegeten of gedronken. Dus als je voor een presentatie zwaar tafelt of heel veel drinkt, is het logisch dat je veel naar het toilet zult moeten. Voordat je een presentatie houdt is het misschien sowieso verstandiger om niet teveel te eten of te drinken.
3) Persoonlijk vind ik het niet fijn als iets mij in de greep houd. Misschien kun je proberen wat dit betreft weer de baas van je eigen gedachten te worden. Jij controleert je geest en niet je angsten of gevoede gedachten van onzekerheid. Daarbij kan wat gevoel voor humor ook geen kwaad. Je concentreert je misschien teveel op jezelf en op je probleem. Om je heen zijn er genoeg mensen die blijkbaar dit probleem niet hebben en jij verschilt in essentie niet wezenlijk van die andere mensen. Hoe gaan die mensen dan met dit 'probleem' om. Kortom, als je geest in staat is het probleem voor jou 'groter' te maken, ben je misschien ook wel in staat het 'kleiner' te maken, of zelfs geheel te doen verdwijnen?
Hopelijk heb je iets aan deze logische opsomming. Probeer het probleem eerst te overzien (pogingen daartoe onderneem je al) en probeer er vervolgens boven te staan.
Veel succes!