Bang voor mezelf

[MissM]

soms dan denk ik dingen, en ik word er zelf gewoon bang van!!
heel vaak wil ik gewoon niet meer, ik heb geen rede om optestaan, dus waarom zou ik
ik weet dat ik er zelf geen einde aan zou kunnen maken, maar de laatste tijd denk ik steeds vaker, ik wou dat ik het kon, dit maakt me zo ontzettend bang!!

[MissM]

ik wil gewoon een rede hebben om 's ochtends op te staan

[Drake]

Maar er is altijd wel n reden om op te staan, net zo min dat er n reden is om voor te leven.

[Janneke]

Hoi Miss M,
een goede vraag: wat maakt nou, dat jij je bed wilt uitkomen?

Ooit leerde ik op school: j hebt "push" en "pull" factoren.

Misschien ben je uitgeput. (Veel mensne die depressief zijn, zijn dat.) Dat is GEEN reden omhele dagen in bed te liggen, maar wel reden om erg goed voor jezelf te zorgen (...hoei...) en dus bijv. te zorgen dat je voldoende rust krijgt. Ben je voldoende uitgerust, dan staan de meeste mensen vanzelf wel op (..is de 'pull' van het bed minder).

En wellicht heb je op dit moment om wat voor reden dan ook te weinig perspectief. Te weinig dingen die je leuk vind. Is alles wat je energie zou kunnen geven buiten bereik.
Dat zij hele nare dingen - maar dan "heb je redenen" om in dat bed te blijven.
Niet te veel aan toegeven - probeer is 'kleins' te verzinnen wat toch leuk is - iets leuks binnen handbereik. (Voor zommige mensen voelt dat meteen als iets enorms - het zij zo.)
Een lekkere warme douche? Extra lekkere muesli? Lekker de halve dag Winny the Pooh lezen in bed?

[ffff]

soms dan denk ik dingen, en ik word er zelf gewoon bang van!!
heel vaak wil ik gewoon niet meer, ik heb geen rede om optestaan, dus waarom zou ik
ik weet dat ik er zelf geen einde aan zou kunnen maken, maar de laatste tijd denk ik steeds vaker, ik wou dat ik het kon, dit maakt me zo ontzettend bang!!

Ik herken dat wel heel erg.... ben ook vaak bang van mezelf en van mijn gedachtes om er een eind aan te
maken etc. Heb ook heel veel moeite met opstaan, een reden daarvoor te zien, ook al heb ik iets te doen
of iets afgesproken die dag, vaak 'wil ik ook gewoon niet meer' en kan het me een worst wezen wat anderen
van mij verwachten.... heb er zelf ook nog niet echt een oplossing voor gevonden..... maar wellicht goeie tips van de anderen hier...

[Isaia]

Hebben jullie hulp?
Lijkt me wel nodig als ik het zo lees.
Sterkte

[Bibbertje]

Ik heb ook van die beangstigende gedachten gehad dat ik bang van mezelf werd, ik heb hele zware tijden gehad in mn leven en die heb ik momenteel nogsteeds... maar er zijn zeker redenen om voor te leven, namelijk familie, vrienden, kennissen en andere mensen die om je geven, ik heb altijd bedacht, als je jezelf zover brengt om een einde aan t leven te maken, dan ben je een echoist die alleen aan zichzelf denkt en niet aan die mensen om je heen die zoveel om je geven, ik denk er dan aan hoeveel mensen ermee worden gepijndigd, hoe je die mensen achterlaat met vragen, die dan door jou toedoen depressief worden in dit leven... is dat iets wat je zou willen?? Ikke niet.. Treuren en in bed blijven hangen is voor een depri iemand de "makkelijke" weg en toch zal je die moeilijke weg moeten inslaan om het te "overleven", dus kom uit je bed en vecht ertegen, want blijven liggen en niks doen, daar bereik je niks mee...