Al enige jaren heb ik hier met regelmaat last van. Een lichte vorm is duizelingen en op de grond vallen. Soms spontaan door de knieën zakken. Ik voel het niet opkomen maar gebeurd plotseling.
Een tijd geleden wel maar dat leek iets anders. Ik kreeg het erg benauwd, het werd licht in mijn hoofd , begon te trillen en het werd zwart voor de ogen. Toen wist ik dat ik snel moest gaan liggen. Had ik dat niet gedaan dan was ik flauw gevallen. De hele dag heb ik die bevingen gehad.
Een ernstigere vorm is dat ik plotseling wegval en wakker schrik als ik ben gevallen. Vooralsnog heeft dit alleen nog materiële schade opgeleverd. Het is wel levensgevaarlijk want dit is ook een paar keer in de auto gebeurd.
Iets anders wat vervelend is dat is dat ik soms niet kan reageren. Ik wil bv een deur openen maar weet de handeling niet te verrichten. Dit gebeurd buiten soms ook en dan is het gevaarlijk. Ik moet bv voorrang verlenen en een stemmetje roept stop maar ik loop of rijd door omdat ik die handeling dan niet kan verrichten. Op dat moment breek de paniek wel los.
Een scan leverde niets op wb afwijkingen. De bloeddruk is goed. Het gewicht is goed. Ik houd mijn dagelijkse structuur onder welke omstandigheden dan ook in tact. Dagelijks maak ik en paar lange wandelingen om voldoende beweging te hebben.
Het enige wat bedacht kon worden is dat het spanningsverschijnselen kunnen zijn. Ik vroeg me af of dit herkenbaar is voor anderen.