HELP!!

[Positive]

Doe een beetje rustig aan en ziek het uit. Rust zul je nodig hebben. Sterkte

[patsas]

Dank je!!

Ja, die rust kan ik wel gebruiken, ben helemaal kreupel, last van mijn nek, schouders en rug en verder af en toe duizelig en vooral veel hoofdpijn, pff.... :crybaby:

Vandaag naar de fysio geweest voor wat massage van mijn nekspieren, maar helpt nog niet echt heel veel!! Volgende week nog een keertje, misschien dat het dan beter gaat!!

[patsas]

De donkere gang.

Niet meer te weten, waar te gaan
Schuifelen met je voeten
Tasten met gespreide handen
Een plek zoeken om te kunnen staan

Je wanen in een doolhof
Zonder licht nog aan het eind
Hersenen, vervagen traag tot stof
Iedere trilling, die je verstomt
Vreet genadeloos aan je brein

Deze gang, alleen te moeten maken
Het gevecht, met en tegen jezelf
Overwinnen van de pijn
En strompelend bij de uitgang te geraken!!

[Isaia]

Pakkend gedicht Sas....Bedankt voor het delen
Sterkte met je nek!!!

[patsas]

Lieve Isaia,

Dank je, dat zal wel lukken, hoop ik!!
Het gaat ietsje beter, alleen een barstende hoofdpijn, zelfs na een paracetamol, nog niet beter. En verder nog erg stijf en stram. Mijn rug is nog behoorlijk gekwetst en ook mijn nek en schouders zijn nog steeds erg pijnlijk, maar goed, hopelijk komt het snel goed!!

[viooltje]

spring nog even binnen om je een dikke vette te geven

sterkte

[patsas]

Dank je!! Doet me goed!!

[patsas]

Ik weet het niet

Ik weet het niet
Wat dit leven van mij verwacht
Hoe ik mijn leven moet leiden

Ik weet het niet
Wat ik van dit leven kan maken
Hoe ik al die ellende kan vermijden

Ik weet het niet
Wat ik kan doen om goed te doen
hoe normaal te denken

Ik weet het niet
De juiste weg van het leven
Om het goede pad op te gaan

Ik weet het niet
Het leven laat me alleen
Laat me in de steek
Helpt me niet vooruit
Laat me lijden…

[patsas]

Kapot

Iedereen ziet me als iemand met een grote mond
Maar diep in mijn hart zit een grote wond
Er is zoveel bij mij stuk gemaakt
Zoveel mensen die mijn hart hebben geraakt
Ik wil het niemand laten merken
Wil alles zelf verwerken
Ik zal er voor vechten, voor een beter leven
Dus ik vraag maar een ding
Pak me vast voor heel even
Zodat ik er weer voor kan gaan
En de pijn in m'n hart kan verslaan

[patsas]

Jouw gemis

Als je niet lekker in je vel steekt
Zijn deze dagen moeilijk door te komen zonder jou
Het is namelijk mijn hart dat dan spreekt
Omdat ik nog steeds ontzettend veel van je houd

Ook al verkeerde ik vanavond in het gezelschap van gezellige mensen
En was jouw dochter daar ook gewoon bij
Ik miste je verschrikkelijk, zou heel graag willen wensen
Dat jij weer hier was, bij onze dochter en mij

Af en toe voel ik jouw aanwezigheid
Als ik zo ’s avonds laat achter mijn laptopje zit
Voel me dan zo prettig in jouw nabijheid
Minder zwart, maar veel meer wit

Maar vanavond miste ik je heel erg
Veel geliefden waren samen
Ik zag er tegenop als een berg
Dat gevoel zakte een beetje, toen we binnen kwamen

Toch kon ik het gevoel niet helemaal weg stoppen
Mis je gewoon, steeds een beetje meer
Kan mijn gevoelens voor jou niet alsmaar op blijven kroppen
Dat gemis, doe met pijn, steeds een beetje meer!!

[Isaia]

Sterkte lieve Sas...juist ook in deze dagen

[patsas]

Heel moeilijk als mensen aan je woorden twijfelen!! :crybaby:

[Leeuwtjuh]

Heel moeilijk als mensen aan je woorden twijfelen!! :crybaby:

Dat is inderdaad heel erg moeilijk... Ik neem aan dat je het over het gesprek van gisteravond hebt, dat je met mij en Isaia gevoerd hebt? Ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt. Ik weet het eigenlijk haast wel zeker omdat ik minstens tig keer gezegd heb, dat ik je wel geloof, en nadat Isaia me erover aansprak weet ik het helemaal zeker.

Weet je wat het is? Het is een bizar verhaal, daar kun je lang of kort over praten, maar dat is gewoon zo. Voordat je onder hypnose ging, was er volgens jou eigen zeggen weinig aan de hand, ik heb nergens teruggelezen dat er iets was waar je je zorgen om hebt gemaakt. Vervolgens raak je volkomen van slag en in de paniek en komt er ineens seksueel misbruik ten sprake, terwijl daarvoor 'geen wolkje aan de lucht was'. Je zou gek zijn als je niet zou twijfelen, toch? Of zie ik dat verkeerd?

Ik zou graag willen dat je het volgende stukje leest:

Hypnose werkt via suggestie. Dat houdt in dat persoon onder hypnose een suggestie krijgt. Bijvoorbeeld een bepaalde taak. Het kan zijn dat de taak pas hoeft te worden uitgevoerd nadat die persoon niet meer onder hypnose is. Dan spreekt men over posthypnotische suggestie. Bijvoorbeeld. Elke keer dat u een koekje gaat pakken voelt u zich misselijk worden. Het effect kan zijn dat die persoon dan minder vaak een koekje gaat eten.

Met hypnose kun je geen anders vergeten herinneringen ophalen, zoals je nog wel eens in films ziet. Wanneer dit wel gebeurt, is het een valse herinnering die je door de hypnotiseur is aangepraat. Onze hersenen maken onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid door onder meer te kijken naar de inspanning die nodig is om je het voor de geest te halen. Omdat fantasie zoveel werk is, weten we dat het nep is. Maar onder hypnose kost het juist heel weinig moeite om dingen te bedenken, waardoor de gehypnotiseerde stellig ervan overtuigd kan zijn dat het echt is.

Vandaar dat ik er gisteren met je over gepraat heb, om meer duidelijkheid te krijgen wbt het verhaal. Je zou namelijk niet de eerste (en zeker niet de laatste) zijn die valse herinneringen aangepraat krijgt en het zou ontzettend rot zijn als je hier slachtoffer van zou zijn geworden. Zeg nou zelf; voor hypnotherapie niets aan de hand, daarna ben je volkomen van slag en ben je compleet veranderd in je doen en laten. Dat mensen daar vragen over gaan stellen en kritisch zijn, is hun goed recht. Er zijn boeken zat van mensen die door een regelrechte hel gegaan zijn dankzij de gevaren van valse herinneringen en suggesties, en die ellende wil ik je liever besparen

Later zei je dat je tweelingzus en jongste zus ook op de hoogte waren, wat voor mij een stuk duidelijkheid gaf over het wel of niet betrouwbaar zijn van die herinneringen. Afgezien van het feit dat ik nooit gezegd heb dat ik je niet geloof, lijkt me dat toch wel genoeg bewijs. Dat heb je namelijk nooit eerder zo duidelijk gezegd, snap je? Als je zus van tevoren al verteld heeft over het seksueel misbruik, zou het zelfs kunnen dat jij HAAR herinneringen voor waar aanneemt en het onbewust op jezelf betrekt. Dan kun je het een ander niet kwalijk nemen als die persoon (ik in dit geval) daar vragen over stelt.

Ik denk dat je wel vaker vragen zou krijgen als je zo onduidelijk doet. Laat staan als je ermee naar de politie wilt gaan om erover te praten. Hun gaan jou waarschijnlijk dezelfde kritische vragen stellen, als ik gisteravond gedaan heb. NIET om jou aan te vallen, maar juist om een zo duidelijk mogelijk beeld te krijgen, van wat er gebeurd is. Ik hoop dat je dat een beetje kunt begrijpen.

[patsas]

Lieve Leeuw,

Dank je wel voor je reactie en vooral voor je eerlijkheid.
En natuurlijk weet ik me de beelden nog heel goed voor de geest te halen. Ik weet ook nog precies wanneer het gebeurde, hoe en waar, dus dat ben ik echt niet vergeten. Ik had het alleen heel diep weggestopt, omdat ik me schaamde. Door de gesprekken met de hypnotherapeut en de hypnose, ben ik erachter gekomen, dat dit mijn onzekerheid heeft aangewakkerd. Verder wist ik niets van het misbruik van mijn tweelingzus, ook daarbij kreeg ik de schok van mijn leven.
Nu mijn jongste zusje ook nog vertelde dat ze mijn tweelingzus en mij erover heeft horen praten, zo'n 30 jaar geleden, en mijn broer ook mijn kamer heeft zien binnengaan, middenin de nacht, schrok ik natuurlijk nog veel meer!!

Nu alles naar boven is gekomen, zie ik de beelden elke dag voor me, elke dag beinvloedt dit mijn leven, het kost me veel energie om me eroverheen te zetten, nu nog steeds. Maar dat dit ECHT gebeurd is, daar bestaat geen twijfel over!!

Wat ik je nog wel wil zeggen, is, dat het me spijt dat ik het verkeerd geinterpreteerd heb, maar dat komt ook doordat ik er nog middenin zit!!

Nogmaals, bedankt Leeuw!!

[patsas]

Vragen

Duizend vragen
Tollen door mijn hoofd

Soms vraag ik me af
Waar alles mis is gegaan

Onbewogen
Staar ik naar de klok

Zoekend naar mezelf
En naar de zin van 't bestaan.

[patsas]

Het gaat niet meer...

Ik kan het niet meer
Ik wil het uitschreeuwen
De pijn die ik van binnen voel
Huilen totdat alles kwijt is
En hopen dat niets meer keert!

[patsas]

De buitenkant

Aan de buitenkant een lach
Geen traan op mijn wang
Van binnen gekwetst en vol verdriet
Eenzaam en bang

Alle pijn die het verleden
Mij heeft aangedaan
Achtervolgt mij iedere dag
Zonder dat iemand daarbij stil kan staan

Mijn glimlach is een masker
Voor wat er van binnen schuilt
Het is niet de buitenkant
Maar mijn binnenkant die huilt

[patsas]

Kreeg eind vorige week nog een kerstkaart van mijn broer, vond dit wel heel moeilijk. Ik had zelf expres geen kaart gestuurd, omdat ik geen contact meer wil, voorlopig, maar dit maakt het er niet gemakkelijker op. Hij had hem ook nog zelf geschreven en dat maakte het al helemaal lastig. Maar goed, ik heb er niet nog een teruggestuurd, want ook dat kon ik niet.

Nu is mijn dochter maandag jarig en hebben we zaterdag 8 en zaterdag 15 januari feest (familie en vrienden) en mijn ouders reageren nogal vreemd naar elkaar als mijn dochter het over het bezoek heeft dat ze uitgenodigd heeft. Daar zit mijn broer en zijn gezin niet bij, natuurlijk.

Dus ja, op zich geeft het nog steeds een stuk onrust, maar ja, we zetten ons er maar even over heen.

[patsas]

Mijn gevoel

Ik zit op dit moment
Niet zo lekker in mijn vel
Ik voel me leeg en lusteloos
Ik zit in de knel
Zwarte vegen op het witte doek
Ontstaan door uitgesmeerde
Uitgelopen en vertraande mascara
In het donker van de nacht
Is het een scherf die op mij wacht
Wachtend tot het glas dat in mijn handen draait
Valt op de grond
Precies waar ik gisteravond stond
Toen ik van geluk mocht spreken
Dat te veel zorgen het glas van de spiegel niet kon breken
En mijn evenbeeld niet vreemd vertroebelde
Echter scherven brengen geluk
En een snee brengt het kokend hete bloed verkoeling
Maar dat is eigenlijk niet de bedoeling !

[patsas]

Waarom heb ik zo'n machteloos gevoel? Waarom voel ik 's nachts de aanwezigheid van mijn man? Waarom kan ik het verhaal over mijn misbruik nog niet aan mijn ouders vertellen, waarom ben ik daar niet klaar voor? WAAROM??

[patsas]

Wat nu?

Mijn dochter was vandaag jarig en ontving van mijn broer een mooie verjaardagskaart met geld erin!! Eigenlijk vind ik dat ze even iets moet laten horen, maar ik begrijp dat dit ook voor haar moeilijk is. Bovendien komt er nog bij, dat ik geen contact meer wil met mijn broer, niet rechtstreeks, maar ook niet via via!! Dus dat gaat nog moeilijk worden!!

Iedere keer als er zoiets van mijn broer af komt, schrik ik en komen de herinnering spontaan naar boven, verschrikkelijk!! Wat nu?

Moet ff tot rust komen, dus probeer maar eens te gaan slapen, over 3 uurtjes er weer uit!!

[patsas]

Hehe,

Ben weer iets minder vermoeid dan gisteren.
Ik voelde me gisteren total loss, ik kon niets meer. Mijn lijf kwam in opstand!! [crying]
Ben er daarom maar vroeg in gedoken en heb op zich goed geslapen. Ik kwam wel moeilijk in slaap, maar uiteindelijk ben ik in slaap gevallen en net voor de wekker vanmorgen, weer wakker geworden. Ik voel me nu iets beter, maar toch heb ik nog last van mijn rug en ook mijn armen voelen zwaar als lood, aan.

Maar goed, ik moet zo naar de psych, gelukkig, kan ik daar weer even mijn ei kwijt, is ook wel weer nodig na 4 weken geen gesprekken.

Verder druk met solliciteren, want ja, ook dat moet gebeuren, natuurlijk!! Alhoewel ik me steeds meer aan het richten ben op het openen van mijn eigen praktijk. Ik ga maandag met mijn nichtje babbelen, die is ook een eigen coachingsbureau begonnen afgelopen dec., dus eens kijken hoe dat gegaan is en hoe het nu loopt!!

Nou, dat was het weer even!!

[Mickey~]

hey patsas,

hoe is het nu met je?

[patsas]

Hey Mickey,

Je vraagt hoe het nu gaat?
Heb een druk weekend achter de rug (verjaardag van mijn dochter) en dat zijn dan toch weer lastige dagen, omdat dit keer mijn broer er dan niet bij was, maar er werd wel naar hem gevraagd en dat geeft toch weer wat onrust.

Verder gaat het op en af. De ene dag beter dan de andere, maar goed, ook ik moet weer vooruit kijken en daar ben ik druk mee bezig.
Toch merk ik, dat het moeilijk is, om je gewone leventje weer op te pakken, na zo'n gebeurtenis, het beinvloedt toch voor een groot deel je leven.

Maar goed, ik moet me nu steeds meer gaan richten op solliciteren en me in laten schrijven bij de kamer van koophandel, enz. dus ik krijg zeker de nodige afleiding. Het zal sowieso anders worden als ik weer een regelmatiger leven kan leiden!

[viooltje]

wat ben je sterk