Micky

Zorgen over m'n maatje

In het ggz heb ik een maatje leren kennen, hij heeft al langere tijd dwanggedachten en lichte smetvrees.
Ik heb mezelf voorgenomen hem te helpen voor zover ik het kan. We zitten heel goed op een zelfde lijn kwa denkwijze enz, en erg frapant vindt ik dat we heel veel hetzelfde ervaren hebben met vrouwen tijdens de begintijd in het volwassen worden.
Zie voor meer info hierover mijn topic in autismespectrum stoornissen.
Op dit moment maak ik me wel zorgen om hem want hij is al 3-4 weken erg moe en heeft daarbij vaak hoofdpijn en soms pijnlijke steken in het hoofd.
Dit weekend heeft hij bij me gelogeerd dus kon ik twee dagen lang toezien dat het soms beter ging en dan weer een dieptepunt bereikte.
Een van zijn gedachte waar hij continu mee bezig is is een trap tegen zijn kaak die hij van zijn oudere broer kreeg zón 3 jaar geleden. Hij zegd dat hij er nog dagelijks pijn aan heeft maar dat een dokter er niets aan kan vinden.
Ook zegd hij dat het sinds die tijd slecht met hem gaat en dat zijn vroegere relaties hem niet meer herkennen op straat of dat ze verbaast zijn als ze hem weer zien, b.v. oud klasgenoten, terwijl vrouwen voor die tijd tegen hem opkeken en hij veel "sjans" had.
Het liefst wil hij in het ziekenhuis onderzocht worden en een scan laten maken, maar steeds als hij bij een arts komt verwijst die hem niet door naar het ziekenhuis.
Hij is nu begin 20 en ik zou hem graag weer een beetje in de goede richting helpen maar hier ben ik wel advies voor nodig. Bij voorbaat al bedankt voor reacties.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15116
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Zorgen over m'n maatje

Moeilijk likt me dit. Ik zit te denken of je misschien een foto van hem hebt van
drie jaar terug. Misschien dat je die samen met hem kunt bekijken en hem laat
ziet zien dat hij echt niets verandert is sinds die tijd.
Dat is wat ik zou proberen, het is maar een idee.
* Liebe Macht Frei *
Micky

Re: Zorgen over m'n maatje

Ja dat is precies waar ik ook aan dacht en hij heeft me zelfs op het internet fotos laten zien waar hij en oud klasgenoten op stonden.
Ik vindt dat hij nog hetzelfde uitziet of zelfs nog beter en heb hem dat ook gezegd.
Het is net of hij toen knock out geslagen is en nog steeds niet weer hersteld is.
Als er niets gebeurd glijd hij steeds verder af heb ik het idee en daarom wil ik hem zo graag helpen.
Ik zei zaterdag tegen hem ; ken je die film Rocky 1? dat is waaraan wij gaan werken en trainen want je moet en zal weer terug "in de ring". :nod:
En ik heb gelijk even het nummer opgezocht van the eye of the tiger.
http://www.youtube.com/watch?v=p7CaiWxKYBo
Hij leefde hier wel erg van op zag ik.
Ik hoop dat het gaat lukken om hem een eind op weg te helpen want er is nog genoeg kans voor hem.
Micky

Re: Zorgen over m'n maatje

Hoi,
Het zijn niet alleen dwanggedachten waar m'n maatje problemen mee heeft maar hij is volgens mij behoorlijk manisch depresief.
Hier ben ik achter gekomen toen ik zijn medicijnen zag liggen die hij al 3 jaar niet meer gebruikt.
Ik ging op internet kijken waar deze medicijnen voor gebruikt worden en precies dezelfde symptomen stonden daar woord voor woord geschreven.
Nu wil ik proberen hem zover te krijgen dat hij weer met deze medicijnen begint, dat lijkt mij tenminste het beste.
Misschien denk je, waarom bemoeit Micky zich zo met deze persoon? Maar dat is mijn gevoel die zegt probeer hem te helpen al helpt het maar een beetje of misschien niets.
Ik kan m'n gevoel voor deze persoon niet goed uitleggen, wel dat er een soort medelijden is denk ik en dat het een verschrikkelijk goede persoon is die altijd oprecht is.
Voor mij is het ook een super maatje die ervoor zorgt dat ik zelf niet terug val in mijn problemen want ik weet als dat gebeurd dan kan ik hem niet meer helpen en dat wil ik absoluut niet.
Ik ben er ook achter gekomen dat vriendschap erg belangrijk voor mij is en dat ik het veel te lang heb moeten missen.
Tot slot de vraag; zijn er goede therapieen voor manische depr. klachten of iets anders wat tot goede resultaaten kan leiden?
alvast bedankt
Groeten Micky.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Zorgen over m'n maatje

Cognitieve therapie is een geschikte therapie bij depressie. Ondersteund evt. met AD's. Maar je maatje moet wel willen. Als iemand niet wilt, dan valt er niets mee te beginnen. Dat is het lastige met dit soort klachten.

Wel goed van je dat je er voor hem bent en hem probeert te helpen. Maar neem het jezelf niet kwalijk als het niet lukt. Je kan een ander niet veranderen.. dat moet die ander uiteindelijk zelf doen.
Inzicht als Uitweg..
Micky

Re: Zorgen over m'n maatje

Dank je Mystica,
Ik denk wel dat hij zelf ook wil maar hij is wel enige stimulans nodig en voordurende aanmoediging.
Wat bedoel je met aanvulling van AD's eigenlijk is het ook een medicijn?
Waar kun je die cognitieve therapie krijgen ook als groep of zo?
Groeten Micky.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Zorgen over m'n maatje

ADs = Anti Depressiva; medicatie die depressieve gevoelens kunnen verminderen of afvlakken. Je hebt ze in meerdere soorten en maten.



http://nl.wikipedia.org/wiki/Cognitieve_therapie

Volgens mij kan je dit inderdaad individueel maar ook als groep doen.
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Zorgen over m'n maatje

Micky schreef: Een van zijn gedachte waar hij continu mee bezig is is een trap tegen zijn kaak die hij van zijn oudere broer kreeg zón 3 jaar geleden. Hij zegd dat hij er nog dagelijks pijn aan heeft maar dat een dokter er niets aan kan vinden.
Ook zegd hij dat het sinds die tijd slecht met hem gaat en dat zijn vroegere relaties hem niet meer herkennen op straat of dat ze verbaast zijn als ze hem weer zien, b.v. oud klasgenoten, terwijl vrouwen voor die tijd tegen hem opkeken en hij veel "sjans" had.
Het liefst wil hij in het ziekenhuis onderzocht worden en een scan laten maken, maar steeds als hij bij een arts komt verwijst die hem niet door naar het ziekenhuis.
Hij is nu begin 20 en ik zou hem graag weer een beetje in de goede richting helpen maar hier ben ik wel advies voor nodig. Bij voorbaat al bedankt voor reacties.
Tja - de meeste artsen denken als internist, laten foto's maken en zien dan "niets". (Geen tumoren oid - wat op zichzelf een zegen is, maar er volgt dan ook geen behandeling.)

Ga naar een goede ostheopaat.
Dat is iemand die met zijn/ haar vingers heel precies kan voelen of ieder botje in zijn hoofd nog op de goede plaats zit. Een goede osteopaat heeft een grondige opleiding achter de rug, is lid van de beroepsvereniging - en (afhankelijk van zijn polis) meestal wordt het ook vergoed.

Waarschijnijk is er iets ontzet door die klap.

Feit is, dat een kaakgewricht ingewikkeld in elkaar zit. Omdat het een 'los bot' is, dat je constant met je spieren tegen de zwaartekracht in omhoog moet houden.
Omdat je tong, kaakgewricht etc. bijna een derde van je motorische cortex vormen - ofwel: je hebt veel zenuwen, die die kaak aansturen.
En wellicht heeft ook een ander bot, het sfenoid. een opsodemieter gehad.

Van al die dingen, die gewoon fysiek voelbaar zijn voor de echte vakman/ vrouw, kun je veel last hebben en dat kan goed worden verholpen.
Micky

Re: Zorgen over m'n maatje

Hartelijk dank voor de tip, ik ga het doorgeven aan hem hoor! Hoe dat verder gaat verlopen zal ik hier dan berichten.
Micky

Re: Zorgen over m'n maatje

Wordt allemaal erg moeilijk denk ik, veel klagen over wat zijn broer hem aangedaan heeft maar verder komt hij niet.
Beloftes om eens een keer te gaan zwemmen of ergens anders naar toe te gaan verbreekt hij keer op keer.
Heel veel alcohol drinken, hij kan zonder moeite zo 5 liter bier wegdrinken op een avond.
Daarbij is hij kettingroker en eet niet echt gezond.
Hoe lang kan een mens dit volhouden vraag ik mij af.
Ik denk dat ik hem niet kan helpen, en heb het vermoeden dat hij zelf ook helemaal niet wil.
Ik kan me niet voorstellen hoe je zo leven kunt, zonder hobby's of andere interresses.
Door de week zit hij meestal binnen en speelt hij online games, weekends gaat hij naar z'n ouders maar komt daar meestal met ruzie weer vandaan.
Ik merk wel dat hij graag bij mij komt maar ik zie daar zelf steeds meer tegenop omdat het altijd hetzelfde is, veel drinken en gamen terwijl ik liever een avondje uit zou gaan.
Zelf ben ik ook veel te gemakkelijk en kan niet echt grenzen trekken die ik mezelf voorgenomen had.

Als hij me nu weer belt wil ik tegen hem zeggen: ok je bent welkom maar we gaan nu wat doen wat ik leuk vindt, b.v. zwemmen in een subtropisch zwembad of een avondje stappen.
Ik hoop dat ik zo sterk ben om dat te doen en lijkt mij ook de enige oplossing om tot verandering te komen.

Heeft iemand nog ervaringen met moeilijke personen?
Hij zegd dus dat hij kapot is van die trap tegen z'n kaak en er niet meer uitziet.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Zorgen over m'n maatje

Micky schreef: Heeft iemand nog ervaringen met moeilijke personen?
Hij zegd dus dat hij kapot is van die trap tegen z'n kaak en er niet meer uitziet.
Het gevoel "ik ben kapot door die trap en ik zie er niet uit" wijst in de richting van trauma/ depressie. (In een eerste diagnostisch gesprek zijn trauma en depressie nauwelijks te onderscheiden.)
Hetgevoel "ik zie er niet uit" kan van beiden een onderdeel uitmaken.
Het is goed te behandelen, maar dus wel door een therapeut.

En als de therapie 'loopt', kan de therapeut hem de opdracht geven, om alsnog naar de osteopaat te gaan.
Want het fysiek trauma is goed te verhelpen.
...en heel triest, dat het inmiddels een psychisch trauma (dan wel een depressie) "is geworden".
Micky

Re: Zorgen over m'n maatje

Dank je wel Janneke, maar hij zegd wel dat er na de lagere school ook al veel problemen waren en hij op een gegeven moment niet meer naar school wilde.
Wat daar de oorzaak precies van is, is mij niet duidelijk maar hij was wel erg onhandelbaar denk ik.
Moeder van maat zit ook met handen in haar en zegd dat er niet veel met hem te beginnen valt.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Zorgen over m'n maatje

Hoi Micky,
gosh - nu wil ik heus wel geloven, dat hij al jaren en jaren stapels problemen heeft,
maar,
mij overvalt een beetje de "ja, maar" moeheid.

Nogmaals: soms hebebn mensen stapels problemen, jaren achter elkaar en roept probleem 1 probleem 4 wakker en ondertussen wordt probleem 2 probleem 5 en maakt de combinatie van probleem 2+5 een stevig probleem 6.

Ik geloof het grif - die mensen zijn er - en die verdienen alle hulp van de weeld.

Maar mijn 'maar' is, dat ik nergens lees, dat hij ook maar 1 poging ondernomen heeft om ook maar een van de berg problemen aan te pakken.

Okee - misschien zoeken we met ons allen op de verkeerde plek - dat kan ook nog.
Maar dan is het wel aan hem, om te zeggen, waar we dan wel moeten zijn...
Micky

Re: Zorgen over m'n maatje

Ja, ik ken hem ook nog niet zo heel lang en ga proberen toch die dingen te achterhalen en hem proberen ervan te overtuigen dat er verbetering mogelijk is.
stap 1 is denk ik stoppen met drinken.
2. medicatie wel innemen.
3. therapieen
4. weer meer buiten komen.
5. een betere woonruimte
enz.
Zal hier binnenkort nog meer melden hoe het gegaan is.

Terug naar “(Psycho)somatische klachten”