Ik zag hem net... [crying]
Bepaalde stukken vond ik heel herkenbaar (in minder extreme vorm dan), het in je hoofd leven, het alles uitdenken en dingen terughalen . Niet door de gang lopen (in gedachten dan) ik heb grote archiefkasten in mijn brein.
De inconsistentie over wat mensen zeggen en daarop voortgaan en het onbegrip en de interne boosheid als het handelen van anderen dan haaks erop staat.Het niet aan je woord houden.Als ik iets zeg het absoluut ook doen,omdat ik het heb gezegd
Het alles willen begrijpen waardoor het onbegrip enkel vergroot .
Heel aangrijpend vond ik toen hij moest lachen om zijn vader als die iets zei en een halve seconde erna draaide hij zich om en je zag dat de zwaarte en het besef op hem viel in heel zijn wezen.
En toen hij zei:' ik heb geen bezwaar' tegen de crisisopvang. Je zag in zijn ogen alle bezwaar en de vastberadenheid van zijn oorspronkelijk plan. Maar hij zegt eerlijk ervoor, ik mag er niet meer over praten.Niemand die dat opvangt of erop ingaat, het enige dat ze willen is zijn toestemming en dat geeft hij hen ook.
Dus eigenlijk heeft hij het nut van hypocrisie daar even ingezien om verder te kunnen met zijn rode draad.
Mooi en tegelijk schud het je wakker.Niemand deed moeite om zijn werled te betreden, enkel stomme regels hadden de overhand.
Niemand keek naar
hem, ze zagen niet verder dan zijn label ;
Bedankt voor het delen