Heb jij ook zo'n lieve moeder?
-
ikbenniegek
Als mijn mam op bezoek is geweest..
..dan krijg ik weer vreetbuien, terwijl ik dondersgoed weet hoe slecht het voor me is, want mijn gewrichten piepen en kraken dat het een lieve lust is. Voorheen was het erger wanneer ze langs was geweest, dan had ik sterke behoefte om direct te sterven, en ben ik vaak een hele week aan het vechten geweest om geen zelfmoord te plegen.
Heb jij ook zo'n lieve moeder?
Heb jij ook zo'n lieve moeder?
-
ikbenniegek
Duh, als het aan mij ligt, en aan mijn zus en broer mocht ze eerder gaan als mijn vader gegaan is. Nog liever wees als zo'n moeder te hebben.leeuwtjuh20 schreef:ehm, dan krijg ik dr geld :twisted: :twisted: :twisted:
maar neej, toch maar niet....
dan ben ik weesklinkt ookal zo verrot...
beter 1 moeder, dan geen moeder toch?
Misschien een verkeerde gedachte.. maar tóch? als ze nog steeds zoveel impact heeft.
-
ikbenniegek
Mijn zusje heeft dat wél gedaan, al vijf jaar beschouwd ze mamma als dood, en mams is als een bloedhond om haar kindje weer terug te vinden, ondanks een verhuizing heeft ze haar straat weer gevonden, en zuslief dreigt met een kortgeding als ze zich maar in de straat begeeft. Zowel mijn broer en zus willen maken dat ze uit nederland vandaan komen, maar dat lukt niet erg, en terwijl ze aan de andere kant van de wereld zaten, hadden ze nog last van die heks. Als ze ooit mag sterven, dan storten we er wel tien kuub beton op zodat ze d'r niet meer kan uitkruipen.leeuwtjuh20 schreef:ik ken het gevoel, soms wil je dr wel wurgen....
maar soms kan ze ook aardig zijn...
en daarom verbreek je het contact nietvizieuze cirkel
Mijn moeder is ook heel aardig... laatst was ze een vrouw tegengekomen die beslist heel veel mensenkennis had, ze zei van haar: Aan de buitenkant ben je een poesje, aan de binnenkant 'n DUIVEL!!-
Leeuwtjuh
ah, het klassieke sadistische moeder verhaal...
helaas ook ervaring meej... weliswaar was mn moeder toen onder invloed van drank....
hoe oud is ze?
p.s. mijn broers en zussen zwijgen mn moeder ook dood, en mijn broer woont 1 straat bij haar vandaan.... hij dreigde dr dood te slaan als ze door zn straat kwam... misschien helpt dat?
helaas ook ervaring meej... weliswaar was mn moeder toen onder invloed van drank....
hoe oud is ze?
p.s. mijn broers en zussen zwijgen mn moeder ook dood, en mijn broer woont 1 straat bij haar vandaan.... hij dreigde dr dood te slaan als ze door zn straat kwam... misschien helpt dat?
-
ikbenniegek
Mijn moeder is een narcist en een borderliner, en ze is pas geleden 80 geworden.leeuwtjuh20 schreef:ah, het klassieke sadistische moeder verhaal...
helaas ook ervaring meej... weliswaar was mn moeder toen onder invloed van drank....
hoe oud is ze?
p.s. mijn broers en zussen zwijgen mn moeder ook dood, en mijn broer woont 1 straat bij haar vandaan.... hij dreigde dr dood te slaan als ze door zn straat kwam... misschien helpt dat?
-
ikbenniegek
Oh jij hebt een jonge moeder, niet zo'n ouwe doos als ik hebleeuwtjuh20 schreef:ow, nou dat zal wel niet al te lang meer duren dan....
mijn moeder is net 50
en die gaat voorlopig ook nog niet dood, die is zó bij de tijd, zo slim, zo actief, wandelen, sporten... die fietst nog daaglijks meer dan twintig kilometer, en lopend ziet ze ook niet tegen tien kilometer op. Want ze moet de schijn ophouden een fantastisch mens te zijn zodat ze niet zullen ontdekken wat voor draak het in werkelijkheid is.
Ps = Jij reageert snel!
-
Leeuwtjuh
mijn moeder was afgelopen weekend hier... toen was alles gezellig...
paar maanden geleden kon ik dr nog wel wurgen....
mja, met dit soort acties weet ik nauwelijks wat ik dr mee aan moet... probeer dr als een vriendin te zien... eentje die ik maar 1 x per half jaar ofzo zie
draken??? ook antiek dus
p.s. ik ben nou eenmaal snel
paar maanden geleden kon ik dr nog wel wurgen....
mja, met dit soort acties weet ik nauwelijks wat ik dr mee aan moet... probeer dr als een vriendin te zien... eentje die ik maar 1 x per half jaar ofzo zie
draken??? ook antiek dus
p.s. ik ben nou eenmaal snel
-
inactieve gebruiker
-
ikbenniegek
Hadie KlaasKlaasP schreef:Jij kunt ook net als je zus het contact met dat mens verbreken Ikbennie. Waarom niet. En inderdaad, mocht ze je dan toch nog lastig willen vallen, dan schakel je de politie in net zoals je zus haar op afstand houdt door te dreigen met maatregelen .
(ben hier heel serieus)
Ja, dat heb ik overwogen. Maar ik doe het niet omdat
- ik mijn zusje niet ben
- ik mijn mams het voorbeeld geef, hoe het wél moet
- ik geloof in het spreekwoord: "wat jij wilt dat jou geschiedt, doe dat een ander"
Ik weet 't, de tol is hoog, maar nu is het niet dat zij mij opvoedt maar ik haar! De kwestie bij haar is dat zij aan mijn roer wil staan, of als je dat niet begrijpt, dat zij het liefste weer de tepel van haar borst in mijn mond drukt of desnoods een fles met speen, want dan kan ze weer regeren over wie of wat ik moet doen. Ze wil me het liefst heel veel geld toestoppen, ze wil alles wel voor me kopen, maar dan stel ik me weer onder haar bewind, en zou ik dat doen, dan overlaad ik mezelf met nog meer trauma's waar mijn leven al bomvol mee zit hetgeen uiteindelijk leidt tot de dood die erop volgt. En mijn dood geeft haar dan weer de mogelijkheid om aan anderen te trekken door te zeggen dat ze zóóóóóó zielig is, zoals ze hedentendage al doet door zonder haar gehoorapparaat de deur uit te gaan, en te blijven onder de aanzienelijke pijnen die een bepaalde ziekte met haar leeftijd meebrengt, terwijl je met een eenvoudige operatie dit ongedaan kan laten maken, hetgeen ik haar vijf jaar geleden al eens had voorgehouden. Maar als ze genezen is, dan kan ze daarmee geen aandacht meer op eisen.
-
ikbenniegek
Zeg mij welk nut het heeft om haar te negeren als mijn zusje doet? Dan speel ik haar in de kaart want dan kan ze aan al haar vrienden en kennissen vertellen wat een egoïstische kinderen ze heeft. En ik wil niet gelijk mijn zuster vluchten of verhuizen vér weg van haar. Waar ik woon, woon ik fijn, en een woning als ik nu heb, zal ik nooit meer kunnen bekomen, zodra ik zwicht, heeft zij het alweer gewonnen. Ja, ik hoor toch al vriendinnen van haar klagen steen en been welk een hufter en klootzak ik niet ben, maar hoe meer of ze dat doen, hoemeer zij zichzelf in een kwaad daglicht plaatsen, want mams weet niet dat ik de vuile was al buitenhang, als ze dat zou weten, dan zou ze furieus zijn, ik zeg niks en zaag de poten van haar stoel al doormidden en de familie van mijn wijlen vader lezen ook mee, en zo gebleken ook de dochter van een vriendin van haar. Van één van hun kreeg ik al een verwijt naar mijn kop, ik heb haar gelijk met een dreigement haar kop weten te houden opdat ze niet zo achterlijk is om op praats af te gaan maar eerst eens alles te lezen en te onderzoeken of hetgeen ik schrijf daadwerkelijk waar is of niet. Het is heel makkelijk, ze hoeft het alleen maar te vragen aan mijn broer of zus, en die zullen het niet onder stoelen of banken verstoppen.KlaasP schreef:zou dat nopg enige kans van slagen hebben, op haar tachtigste?Ik weet 't, de tol is hoog, maar nu is het niet dat zij mij opvoedt maar ik haar!
-
inactieve gebruiker
Welk nut het zou kunnen hebben, je moeder uit je leven te bannen, is dat je enerzijds niet meer bestormd hoeft te worden door zelfmoordgedachtes na een bezoek van haar, en anderzijds dat je niet langer zinloos energie steekt in iemand die op haar tachtigste echt niet meer veranderen zal.
En laat haar maar klagen tegen de familie. Waarom zou je je daar wat van aantrekken?
Doet mijn moeder (83) ook, nu ik het contact min of meer verbroken heb. Voel me beter dan ooit, want zij komt sterk overeen met de beschrijving die jij van je moeder geeft en is beslist net zo'n emotionele chanteuze als de jouwe. Wat een rust in mijn leven...en heb ik nu echt geen schuldgevoelens? Nee, ik had dit veel eerder moeten doen, het contact stopzetten, want ook ik investeerde zinloos in haar, en wat ik ook deed, ik leek haar alleen maar pijn te kunnen doen, ja, tenzij ik mezelf geheel had willen verloochenen en naar haar pijpen was gaan dansen. Tot die zelfverloochening was ik niet in staat (gelukkig maar natuurlijk, want dan kom je jezelf helemaal tegen op een gegeven moment) .
Liefs, Klaas
En laat haar maar klagen tegen de familie. Waarom zou je je daar wat van aantrekken?
Doet mijn moeder (83) ook, nu ik het contact min of meer verbroken heb. Voel me beter dan ooit, want zij komt sterk overeen met de beschrijving die jij van je moeder geeft en is beslist net zo'n emotionele chanteuze als de jouwe. Wat een rust in mijn leven...en heb ik nu echt geen schuldgevoelens? Nee, ik had dit veel eerder moeten doen, het contact stopzetten, want ook ik investeerde zinloos in haar, en wat ik ook deed, ik leek haar alleen maar pijn te kunnen doen, ja, tenzij ik mezelf geheel had willen verloochenen en naar haar pijpen was gaan dansen. Tot die zelfverloochening was ik niet in staat (gelukkig maar natuurlijk, want dan kom je jezelf helemaal tegen op een gegeven moment) .
Liefs, Klaas
-
ikbenniegek
Ahaaaa? Nou vat ik 'm! Jij hebt ook zo'n sekreet! 
Soms, niet altijd, zie ik effect van hetgeen ik tegen haar zeg. Maar dan ga ik naar haar toe, waar ze dus de mogelijkheid heeft om haar doppen (gehoorapparaat) in te doen. Ik betreedt de meest grove weg, ben keihard tegen haar, en veelal helpt dat zeer goed. Als ze bijv. weer klaagt over pa, die al 11 jaar onder de grond ligt, dan zeg ik tegen haar dat ze haar jas moet pakken, dat gaan we naar de begraafplaats, dat ik hem opgraaf en dat zij tegen zijn schedel aan mag schoppen. Keihard.Weet ik, maar 't heeft effect. Niet dat ik dat altijd doe, want sommige dingen zijn ook anders op te lossen, maar gezien pa heeft dát het beste effect.
Mijn moeder, wanneer ze ontspannen is, en dat kan ze zijn... verteld over vroeger, dat doet ze nu omdat er telkens meer vriendinnen en familie wegvallen, ze zal toch eens ook zelf het loodje leggen.
Mijn laatste psycholoog heeft ooit gezegd dat ik met het verleden moest stoppen, dat ik er niet meer mee moest rekenen. Zou ik alles gaan herbeleven, zou ik stapelgek worden volgens hem. Inmiddels heb ik geleerd, dat wanneer je blijft lopen met die lading, dat het een emmer aan je boot blijft. Mijn jeugd had ik al een plaatsje gegeven, dus die heb ik grotendeels gerelativeerd, echter de rode lijn, die doorvoert, daar ben ik 'nu' mee bezig, hoewel het risico groot is dat ik omwille die informatie die ik bekend maak, een kogel kan krijgen. De kwestie is, dat alles wat ik van haar verneem uit dat verleden, ik opschrijf, en ik ben als enige in de familie die schrijft, en dat ook kan, mijn emoties op papier zetten. Mijn broer is gelijk een blok gewapend beton, hoewel hij de schijn ophoudt een rustig leventje te leiden, en mijn zus die haar levenlang al psychologen bezoekt kan ik helpen doorzicht te krijgen van hetgeen is gepasseerd. En niet alleen hun, ook anderen die mijn site lezen.
Ik heb echter een tijd verzuimt bij haar te komen, en dan gaat ze mij bezoeken, dat was dus eigelijk mijn eigen fout, en moet ik nu op de blaren zitten. Maar aan de andere kant, hoewel ik in de ziektewet zit, heb ik amper tijd over, want als straks de wond genezen is, en ik genoodzaakt ben om weer te gaan werken, ben ik niet langer in staat om te schrijven, omdat mijn werk ontzaggelijk veel energie opeist. En alhoewel ik overwogen heb om iets anders te gaan doen, slaag ik daarin niet omdat ik zo ontzettend veel ervaring in mijn branche heb, maar tegelijkertijd ben ik diezelfde branche aan het afbranden. Wat een zooitje! hé?
Soms, niet altijd, zie ik effect van hetgeen ik tegen haar zeg. Maar dan ga ik naar haar toe, waar ze dus de mogelijkheid heeft om haar doppen (gehoorapparaat) in te doen. Ik betreedt de meest grove weg, ben keihard tegen haar, en veelal helpt dat zeer goed. Als ze bijv. weer klaagt over pa, die al 11 jaar onder de grond ligt, dan zeg ik tegen haar dat ze haar jas moet pakken, dat gaan we naar de begraafplaats, dat ik hem opgraaf en dat zij tegen zijn schedel aan mag schoppen. Keihard.Weet ik, maar 't heeft effect. Niet dat ik dat altijd doe, want sommige dingen zijn ook anders op te lossen, maar gezien pa heeft dát het beste effect.
Mijn moeder, wanneer ze ontspannen is, en dat kan ze zijn... verteld over vroeger, dat doet ze nu omdat er telkens meer vriendinnen en familie wegvallen, ze zal toch eens ook zelf het loodje leggen.
Mijn laatste psycholoog heeft ooit gezegd dat ik met het verleden moest stoppen, dat ik er niet meer mee moest rekenen. Zou ik alles gaan herbeleven, zou ik stapelgek worden volgens hem. Inmiddels heb ik geleerd, dat wanneer je blijft lopen met die lading, dat het een emmer aan je boot blijft. Mijn jeugd had ik al een plaatsje gegeven, dus die heb ik grotendeels gerelativeerd, echter de rode lijn, die doorvoert, daar ben ik 'nu' mee bezig, hoewel het risico groot is dat ik omwille die informatie die ik bekend maak, een kogel kan krijgen. De kwestie is, dat alles wat ik van haar verneem uit dat verleden, ik opschrijf, en ik ben als enige in de familie die schrijft, en dat ook kan, mijn emoties op papier zetten. Mijn broer is gelijk een blok gewapend beton, hoewel hij de schijn ophoudt een rustig leventje te leiden, en mijn zus die haar levenlang al psychologen bezoekt kan ik helpen doorzicht te krijgen van hetgeen is gepasseerd. En niet alleen hun, ook anderen die mijn site lezen.
Ik heb echter een tijd verzuimt bij haar te komen, en dan gaat ze mij bezoeken, dat was dus eigelijk mijn eigen fout, en moet ik nu op de blaren zitten. Maar aan de andere kant, hoewel ik in de ziektewet zit, heb ik amper tijd over, want als straks de wond genezen is, en ik genoodzaakt ben om weer te gaan werken, ben ik niet langer in staat om te schrijven, omdat mijn werk ontzaggelijk veel energie opeist. En alhoewel ik overwogen heb om iets anders te gaan doen, slaag ik daarin niet omdat ik zo ontzettend veel ervaring in mijn branche heb, maar tegelijkertijd ben ik diezelfde branche aan het afbranden. Wat een zooitje! hé?
-
Leeuwtjuh
best wel... maar zolang jij de controle maar hebt over je eigen leven.
mijn moeder zou ook het allerliefst willen dat ik bij haar kom wonen.
ik houd haar voor dat ik dit dus never nooit meer ga doen. dit zei ik toendertijd op mn 16e ook tegen meneer de rechter die de voogdij tot mn 18e verdeelde tussen mn moeder een een voogd.
beide heb ik trouwens laten barsten en ben ondergedoken tot mn 18e...
na mn 18e nam mn moeder weer contact op... nu zijn het het contact aan het verbeteren. afgelopen weekend was heel erg leuk en gezellig. dan te bedenken dat ze me op mn 15e liet oppakken door de politie alleen maar omdat ik niet deed wat zij zei.
moeders zijn lastig. maar nog half niet zo lastig als schoonmoeders
ik weet tenminste hoe mn moeder is en tot hoe ver ik kan gaan. mn schoonmoeder van 70 is een graadje erger
mijn moeder zou ook het allerliefst willen dat ik bij haar kom wonen.
ik houd haar voor dat ik dit dus never nooit meer ga doen. dit zei ik toendertijd op mn 16e ook tegen meneer de rechter die de voogdij tot mn 18e verdeelde tussen mn moeder een een voogd.
beide heb ik trouwens laten barsten en ben ondergedoken tot mn 18e...
na mn 18e nam mn moeder weer contact op... nu zijn het het contact aan het verbeteren. afgelopen weekend was heel erg leuk en gezellig. dan te bedenken dat ze me op mn 15e liet oppakken door de politie alleen maar omdat ik niet deed wat zij zei.
moeders zijn lastig. maar nog half niet zo lastig als schoonmoeders
ik weet tenminste hoe mn moeder is en tot hoe ver ik kan gaan. mn schoonmoeder van 70 is een graadje erger
-
ikbenniegek
Zullen we het maar niet over schoonmoeders hebben?leeuwtjuh20 schreef:moeders zijn lastig. maar nog half niet zo lastig als schoonmoeders
ik weet tenminste hoe mn moeder is en tot hoe ver ik kan gaan. mn schoonmoeder van 70 is een graadje erger
Ja, ze denken dat ze slimmer worden, maar ze worden hoe langer hoe gekker!raafje schreef:Ligt het dan toch aan de leeftijd?
-
nelleke
hoi
ach een lieve moeder( ze wordt 88 ),ze bedoelt het misschien goed maar het komt verkeerd over, ze kraakt altijd alles af en geeft me het idee dat ik het nooit goed genoeg kan doen.
bv: ik heb iets nieuws aan en dan zegt ze:leuk maar ,een andere kleur had je beter gestaan.
en over mijn zoon,15 jaar (omdat hij geen bijbaantje heeft) zegt ze: je hebt hem teveel verwend dat zal het zijn.
maar dan zeg ik hij maakt nooit iets op en gaat niet uit dus hoeft hij van mij ook niet te werken(ik schiet dan gelijk in de verdediging)
en dit heb ik mezelf voor genomen:ik wil niet meer in de verdediging schieten.
mijn man en ik zijn volwassen mensen die op onze eigen manier willen leven en heel goed onze eigen beslissingen kunnen nemen en als het fout loopt willen wij ook de verantwoording op ons nemen en dat kunnen wij ook.
ik (en jij) hoeven wat wij doen toch niet steeds te verantwoorden tegenover onze moeders.
tis zo dat mijn ma overal nog steeds een vinger in de pap wil hebben,en ik ben van plan om dat niet meer toe te laten.
kom nou, ik ben 48 j en 26 j getrouwd,helaas heb ik geen man die eens tegen zijn schoonmoeder ingaat(durft tie niet,hij bewaart liever de vrede).
tis wel een lange weg als je altijd zo onder invloed van je moeder staat,daar ben ik me heel erg van bewust.
groetjes Nelleke
ach een lieve moeder( ze wordt 88 ),ze bedoelt het misschien goed maar het komt verkeerd over, ze kraakt altijd alles af en geeft me het idee dat ik het nooit goed genoeg kan doen.
bv: ik heb iets nieuws aan en dan zegt ze:leuk maar ,een andere kleur had je beter gestaan.
en over mijn zoon,15 jaar (omdat hij geen bijbaantje heeft) zegt ze: je hebt hem teveel verwend dat zal het zijn.
maar dan zeg ik hij maakt nooit iets op en gaat niet uit dus hoeft hij van mij ook niet te werken(ik schiet dan gelijk in de verdediging)
en dit heb ik mezelf voor genomen:ik wil niet meer in de verdediging schieten.
mijn man en ik zijn volwassen mensen die op onze eigen manier willen leven en heel goed onze eigen beslissingen kunnen nemen en als het fout loopt willen wij ook de verantwoording op ons nemen en dat kunnen wij ook.
ik (en jij) hoeven wat wij doen toch niet steeds te verantwoorden tegenover onze moeders.
tis zo dat mijn ma overal nog steeds een vinger in de pap wil hebben,en ik ben van plan om dat niet meer toe te laten.
kom nou, ik ben 48 j en 26 j getrouwd,helaas heb ik geen man die eens tegen zijn schoonmoeder ingaat(durft tie niet,hij bewaart liever de vrede).
tis wel een lange weg als je altijd zo onder invloed van je moeder staat,daar ben ik me heel erg van bewust.
groetjes Nelleke
-
Leeuwtjuh
gelukkig heeft mijn moeder de moed opgegeven...
ik zei dat ik liever dood ging en mezelf voor de trein zal gooien voordat ik ooit weer bij haar ga wonen.
volgens mij was dat wel duidelijk nu
ze houdt afstand.... tot op zekere hoogte.
mn schoonmoeder mag ik niet. het is heel erg om te zeggen maar wat mij betreft mag het mens emigreren naar spanje ofzo...
dan zijn we van dr af. ((das tenminste nog beter dan alle andere familie, meerendeel wil dat ze doodgaat)) ze zit iedereen op de huid. altijd aan het katten en af lopen zeiken. bemoeit zich overal mee.... ze bedreigt me. en maar gaan lopen zeggen dat ze me kapot laat schieten als mn vriend en ik ooit ruzie krijgen... dat soort dingen....
pffff rotmens dat het is.
ik zei dat ik liever dood ging en mezelf voor de trein zal gooien voordat ik ooit weer bij haar ga wonen.
volgens mij was dat wel duidelijk nu
ze houdt afstand.... tot op zekere hoogte.
mn schoonmoeder mag ik niet. het is heel erg om te zeggen maar wat mij betreft mag het mens emigreren naar spanje ofzo...
dan zijn we van dr af. ((das tenminste nog beter dan alle andere familie, meerendeel wil dat ze doodgaat)) ze zit iedereen op de huid. altijd aan het katten en af lopen zeiken. bemoeit zich overal mee.... ze bedreigt me. en maar gaan lopen zeggen dat ze me kapot laat schieten als mn vriend en ik ooit ruzie krijgen... dat soort dingen....
pffff rotmens dat het is.