Eetverslaving

[Gast]

Misschien is dit een vreemde vraag, misschien ook niet..
Ik (18 jaar) lees veel over anorexia, boulimia enz. Maar ik lees haast niets over eetverslaving. Aangezien ik een eetverslaving heb en mensen zoek waarmee ik erover kan praten, heb ik hier een aantal sypmtonen van een eetverslaving.

- de hele dag denken aan eten en niet mogen eten
- dagen indelen in goede (waarop je dieet hebt gehouden) en slechte dagen ( waarop je een vreetbui hebt gehad)
- voedsel indelen in goed ( volgens de dieetlijst) en slecht (verboden) voedsel
- eten: niet uit honger, maar omdat je eenzaam, moe , kwaad of ontevreden bent
- enorme hoeveelheden voedsel naar binnen werken, zonder op de smaak te letten
(- overgeven en laxeermiddelen gebruiken om het verboden eten maar weer snel kwijt te zijn)
- altijd het gevoel hebben dat je 'zondigt' wanneer je eet of wanneer je niet op dieet bent
- jezelf dik voelen, of je nu dertig of 200 kilo weegt
- je schamen voor je lichaam en jezelf verstoppen in wijde, onopvallende kleding
- je niet durven vertonen in witte broeken, in een badpak, bikini of in sportkleding
- niet durven dansen, want 'dat is toch geen gezicht'
- als iemand vervelend tegen je doet, denken: 'zie je wel, dat komt doordat ik dik ben'
- denken dat als je maar eenmaal slank bent die fantastische man of vrouw wél verliefd op je zal worden

Ik heb deze sypmtonen uit een boek. Het is best mogelijk dat ik verkeerd denk over een eetverslaving en dat het toch wel veel wegheeft van anorexia en/of boulimia, maar ik wil eigenlijk vooral benadrukken dat ik hier negatieve gevoelens door bepaalde situaties/gebeurtenissen wegeten, bedoel. Zo draait het dus bij mij om alles wegeten. En mijn leven draait om eten.

Als iemand ook iemand zoekt om hierover te praten of hier commentaar op heeft, hoor ik het graag.

Groetjes, Eveline

(ps: ik zal wel als 'gast' staan, maar ik ben gewoon geregistreerd hier, maar ik weet nog niet goed hoe het nou werkt)

[Gast]

Je hebt als het goed is bij je registratie een gebruikersnaam en wachtwoord gekregen. Als je die rechtsboven bij log in invult dan verschijnen je berichtjes gewoon onder je naam en niet als gast.

[rastafun]

Als je veel van deze symptomen herkent, begrijp ik niet waarom je zo vast wilt houden aan het woord 'eetverslaving'. Kun je misschien voor jezelf niet erkennen dat je anorexia/boulimia hebt? Ik hoop niet dat dit kwetsend voor je is want dat is niet mijn bedoeling. Wel kan ik begrijpen dat het moeilijk zou kunnen zijn om dit voor jezelf toe te geven. Maar ik wil je wel aanraden hier serieuze hulp voor te gaan zoeken want een ongelukkig leven met jezelf wil je niet, neem ik aan. Het eten in probleemsituaties heeft een diepere oorzaak, dat weet je zelf ook. Het kan op dit moment nog te moeilijk voor je zijn om die problematiek onder ogen te durven zien, ik weet het niet. Maar zoek hulp, hoe eerder, hoe beter en je hebt nog een gigantisch lang leven voor je.
Heel veel sterkte!
Marjan

[Eveline]

Bedankt voor je reactie. Maar eetverslaving is een stoornis op zichzelf. Net zoals anorexie en boulimia dat zijn. Ik zit al in therapie, maar het enige wat we doen is een functioneel analyse opstellen, maar ik haal niks uit mijn therapie en durf daarover niets tegen mn therapeute te zeggen, zelfs niet in een brief ofzo. En mijn ouders zullen het niet voor mij doen, mijn therapeute wil dat ik iets ga zeggen over waar we nu eigenlijk mee bezig zijn en ze weet dat ik dat niet durf, maar ze gaat gewoon zo door. Dat levert ook frustratie op en reden om te eten. Maar goed, een echte oplossing ervoor zoek ik hier niet echt, meer mensen die hetzelfde hebben en die er ook over willen praten.
Maar commentaar/advies blijft natuurlijk welkom.

Groetjes Eveline

[Shaartjuh]

Hoi hoi,

ik herken mezelf wel in de symptomen die je opgaf. Deze symptomen passen meer bij mij dan die van boulimia. Hoewel het wel veel op elkaar lijkt.. Op wat voor manieren wordt je geholpen met je eetstoornis. Ik heb hiervoor geen hulp, maar ben wel benieuwd wat dit inhoud.
Het is ook lastig om aan te geven dat je niks uit de therapie haalt. Ik heb hetzelfde gehad met mijn psycholoog, met als resultaat dat ik gewoon niet meer naar gesprekken ging. Ik ben weggebleven zonder iets te zeggen.
Groetjes..

[Eveline]

Hey

Leuk dat je reageert nadat ik zo lang geleden dit verhaal heb getypt, er is wel zoveel veranderd intussen... Ik zit niet meer bij de Jeugdzorg, maar bij de Volwassenzorg van de GGZ in een jongvolwassenen groep.

ik herken mezelf wel in de symptomen die je opgaf. Deze symptomen passen meer bij mij dan die van boulimia. Hoewel het wel veel op elkaar lijkt.. Op wat voor manieren wordt je geholpen met je eetstoornis. Ik heb hiervoor geen hulp, maar ben wel benieuwd wat dit inhoud.

Ik word niet specifiek op het eten geholpen. Mijn eten wordt veroorzaakt door mijn relatie met mijn moeder. Ik had je topic ´mijn verhaal´ gelezen en naast al die vreselijke dingen die je zijn overkomen, herken ik mezelf wel in het geen steun krijgen van je moeder en bevestiging zoeken.
Wat ik in feite doe, is mezelf wegcijferen tegenover mijn moeder. Als zij zich maar goed voelt en zich vooral door mij niet slecht gaat voelen of kwaad wordt. Maar daar wordt ik zelf kwaad om, dat is in conflict met wat ik eigenlijk wil. Ik laat namelijk ook een heleboel dingen en dat maakt me kwaad. En om die kwaadheid toch ergens kwijt te kunnen, eet ik.

Maar ik eet ook om andere emoties kwijt te kunnen, ik durf het niet direct te uiten tegen iemand, dus ook blijdschap en enthousiasme niet.
Ik vind het heel belangrijk wat anderen van me vinden, daaraan pas ik me ook heel erg aan, maar ook dat maakt me weer kwaad.

Constant heb ik conflicten met mezelf, en dat maakt me gek en om het kwijt te kunnen eet ik. Sporten zou beter zijn, maar als ik sport maak ik me druk om wat anderen van me vinden, dus werkt dat niet.


Maar om terug te gaan naar je vraag, iets specifieks doen ze niet, het is in die groep waar ik zit de bedoeling dat ik uit mezelf ga praten, ze zullen niet vragen: hoe gaat het met je?

ik zit er nu 8 maanden in en 2 weken geleden praatte ik voor het eerst uit mezelf over wat me dwars zat op een bepaalde dag. En af en toe praat ik ergens over mee, wat een ander vertelt. De bedoeling is, dat ik meer ga praten, vooral tegen mijn moeder. Dat lukt me de laatste tijd steeds beter. Als iets wat zij zegt of doet mij kwaad maakt, zeg ik dat. Dit betekend niet dat mijn eetgedrag stopt nu dit me beetje bij beetje lukt. Mijn eetgedrag is er zo in gaan roesten als een gewoonte zeg maar, dat dat niet zomaar stopt.
Het is de kunst dat ik ga realiseren dat mijn moeder het niet waard is om mijn eigen gezondheid verknallen met het eten. Ik moet voor mezelf opkomen ( en ik herken je helemaal in het negatieve zelfbeeld).

Zoals jij al als reactie kreeg, moet ik me losmaken van mijn moeder en dat gaat heel langzaam met telkens weer tegenslagen, maar daar moet je doorheen komen en het is de bedoeling dat je daar sterker van wordt. En mijn kwaadheid geeft me ook wel kracht, deed het voorheen ook wel, maar die kracht stak en steek ik in het mezelf pijn doen ( met behalve eten ook in dwanghandelingen en mezelf snijden en krabben).

Het is ook lastig om aan te geven dat je niks uit de therapie haalt. Ik heb hetzelfde gehad met mijn psycholoog, met als resultaat dat ik gewoon niet meer naar gesprekken ging. Ik ben weggebleven zonder iets te zeggen

Dit is bij mij eigenlijk vanzelf opgelost. Toen ik bijna 19 werd, vond mijn therapeute het verstandig om door te gaan, maar niet bij de Jeugdzorg, maar bij de Volwassenzorg. Dus ik kreeg andere therapeuten, met meer kansen.

Groetjes,

Eveline

[Boet]

Constant heb ik conflicten met mezelf, en dat maakt me gek en om het kwijt te kunnen eet ik. Sporten zou beter zijn, maar als ik sport maak ik me druk om wat anderen van me vinden, dus werkt dat niet.

Eveline,

Ik ben wat men een 'gym rat' noemt sinds mijn zeventiende. In die tijd heb ik van alles en nog wat zien binnenlopen. Als jij een gym binnenwandelt die voor de 'gewone man' is bedoeld, zal geen hond kijken naar wat je aan hebt of wat je doet. De meesten zijn mensen als jij en ik die er komen om te sporten. Punt.

Voorbeeld: er loopt bij ons een knaap rond die het volgende aanheeft:

-korte broek
-oud lichtblauw t-shirt met vlekken en gaten
-balletschoentjes

en dan loopt hij ook nog rond met een paar meter touw, een hondeketting, een zak magnesiumpoeder enz. enz. Niemand valt het echt op, en degenen met commentaar krijgen altijd een glimlach, waarna onze vriend verder gaat waarmee hij bezig was.

Apart figuur, vind je niet?

Mag jij raden wie dat is

Groet

Robert

[Eveline]

Haha, ik geloof dat ik weet wie je bedoelt

Als jij een gym binnenwandelt die voor de 'gewone man' is bedoeld, zal geen hond kijken naar wat je aan hebt of wat je doet. De meesten zijn mensen als jij en ik die er komen om te sporten. Punt.

Je hebt gelijk, maar in de praktijk is het niet makkelijk zo te denken. En als ik zo probeer te denken, lukt het me (nog) niet mezelf te overtuigen.

Ik moet zeggen dat je je punt goed neerzet

Groetjes,

Eveline

[Boet]

Eveline, geloof me. Het gros zal je echt niet lopen aangapen als je binnenkomt. Ik ga er gemakshalve van uit dat je geen twee meter bij honderdzeventig kilo bent me een hanekam in zes kleuren. En zelfs dan kijken de 'routiniers' nog nauwelijks op.

Ik dacht ook dat iedereen naar me zou kijken, me uitlachen, opmerkingen maken ed. toen ik voor het eerst een gym binnenstapte. Feit was dat ik totaal niet opviel. Zelfs niet toen bleek dat ik twee situps kon doen en moest gaan bankdrukken met een bezemsteel .

Zie het zo, als je in het zwembad rondpoedelt, check je toch ook niet iedereen die het bad induikt? Je hebt wel wat beters te doen!

Groet,

Robert

ps) je hebt inderdaad gelijk....

ps2) ik ben tegenwoordig op een leeftijd dat ik doe wat ik wil en me heel weinig aantrek van wat 'men' er van vindt. 'Men' is niet interessant. JIJ wel.

[Eveline]

Misschien is het inderdaad iets wat met de leeftijd kan komen? Bij mij dan bijvoorbeeld.

[Boet]

Zou me niets verbazen Eveline. Puberteit en de jaren daarom heen zijn knap lastig voor heel veel mensen. Ik was zelf geen uitzondering. Ik ben echter al vrij vroeg begonnen met mijn eigen gang te gaan in bepaalde dingen. Was niet bepaald makkelijk, maar het heeft nu wel degelijk zo zijn vruchten afgeworpen.

Je zult alleen NU moeten beginnen. Dat is iets wat ik geleerd heb. Stilzitten en afwachten helpt niet. Bewegen en actie ondernemen is noodzakelijk.

Nu kan ik alleen slecht stilzitten en niets doen

Groet,

Robert

[LadyMe]

heey

ik weet niet of het met jou zo overeenkomt maar ik dacht dat het aardig in de buurt kwam en ik weet er ook geen raad mee.

altijd heb ik wel zin in "iets lekkers", en dan blijft het niet bij 1 dingetje maar meerdere... vooral savonds... achteraf heb ik wel spijt en wil ik er wat aan doen maar dan bedenk ik dat ik niet zou weten WAT?!
ik heb het ook bij het ggz voorgelegd die dachten dat het komt door mijn onregelmatige werktijden. normaal eet je ong. na de 5uur werken weer. maar ik werk in de horeca en werk dan soms tot 21.30u. of later. maar ik heb het ook als ik een dag thuis ben of wanneer dan ook!

ik heb ook dingen gezocht die erop lijken (anorexia, bolimia etc._.maar het is bij mij absoluut niet het geval dat het er weer uitkomt.. of iets dergelijks. ik ben veel bezig met eten, het is ook echt een probleem aan het worden denk ik en ik wil er liever gister vanaf als morgen! *zucht*

[Boet]

Heb ik ook Ladyme. Vooral als ik moe ben of niet in een supervorm steek. (ben momenteel heel moe, zwaar pissig en een tikje depri-krijg je als je ambtenaren moet vertellen hoe hun werk te doen-, maar dat is een ander verhaal)

Ik weet ook dat het overgaat als ik me weer wat beter voel en meer ga sporten. Dat gaat dus gebeuren deze week.

Overdag goed en gezond eten helpt ook wel aardig. Heb je minder snoepneigingen....meestal

Anyway, succes!

Groet,

Robert

[Raindrop]

altijd heb ik wel zin in "iets lekkers", en dan blijft het niet bij 1 dingetje maar meerdere... vooral savonds...

Heb dat ook nogal eens, dat ik 's avonds zin heb in wat lekkers. Een koek of iets hoef ik dan niet te pakken, omdat ik daar al gauw misselijk van wordt. Bij mij helpt een beker lekkere warme chocolademelk altijd wel.

[Raindrop]

Kauwgom trouwens ook.

[LadyMe]

thnx! ik zal wat proberen, kauwgom zitten natuurlijk niet die "zoete smaken" in die je dan wilt! misschien kan ik eens een hobby gaan zoeken, dat het ligt aan veveling = eten! aghja bedankt voor de tips in ieder geval! KUS!

[Raindrop]

.. dat het ligt aan veveling = eten!

Dat heeft er denk ik wel mee te maken ja.

[Gast]

heb niet echt alles doorgelezen, zeg het eerlijk


ik probeer niet te eten. maar het moet gewoon. weeg echt mega veel. nu al meer dan honderddertig denk ik. als ik probeer zoals een normaal mens: 3x per dag te eten dan kom ik kiloos aan dus meestal eet ik 1 of 2 keer en de rest wat tussendoortjes.

ik ben ondanks mijn astma begonnen met roken omdat mij gezegd werd dat je daarvan ook kon afvallen. ik haat roken. ik walg drvan. maar omdat praktisch mijn hele omgeving eraan doet dacht ik: ach what the fuck. lets start.

ik probeer af te vallen. beweeg best veel vind ik zelf en heb niet echt last van mijn eigen gewicht. ((ben er aan gewend)) nog steeds ben ik wel blij met me eigen. ben altijd trots op mezelf geweest behalve nu dus.

steeds weer word tegen mij gezegd: val af dikzak. zelfs door mn eigen familie... weliswaar wat vriendelijker maar toch. iedereen blijft er om zeiken dus heb nu besloten ook maar me eens wat meer te verdiepen erin. ik eet al praktisch niets. noujah, ik heb heel weinig geld en light producten zijn meestal duurder dan de gewone dus hetgeen wat ik wel eet is ook niet zo gezond denk ik. maar ik wil het proberen...

ik ben alleen zo bang dat het me niet gaat lukken in mijn eentje...

gisteren heb ik 2 tostis gegeten over de hele dag, vandaag 2 krentenbollen en vanavond ga ik waarschijnlijk wel weer wat spaghetti maken. (meer ken ik nie betalen) vrijwel het enigste wat ik warm eet is spaghetti...voor de rest brood en wat andere mensen me geven.

niet eten helpt niet... gezond eten helpt ook nie... ((kom ik van aan)) en dieeten zijn meestal onbetaalbaar en onhaalbaar voor me

iemand nog een tip?

[Boet]

1 ding. Trap niet in de val van 'lijnen' , lees hongerdieet. Het enige wat er gebeurt is dat je je stofwisseling stil legt. In het begin val je inderdaad af, maar op het moment dat je weer min of meer normaal begint te eten, vliegen de kilo's er weer aan. Niet doen dus.

Gezond eten is ook een relatief begrip. Wat je vaak ziet is dat de ' light-producten' minder vet bevatten en dus 'beter' voor je zouden zijn. Vergeet het maar. Die rommel zit dus nog steeds vol met koolhydraten in de vorm van suikers. Hoewel je dan iets minder calorieën binnenkrijgt, is de soort calorieën de verkeerde.

Ik zal een voorbeeld proberen te geven. Jaren geleden woog ik zo rond de 86-88 kg. Wat ik ook probeerde, aankomen was er niet bij. Tot ik tegen een website aanliep waarin 'bulking' werd gepromoot. De manier het te doen was oa. veel koolhydraten naar binnen werken. Er stond nog veel meer, maar dat las ik niet. Koolhydraten moest ik hebben!

Dus heb ik me ongans gegeten aan brood. Binnen zes weken woog ik 91 kg. Vervelend effect was dat ik plots beschikte over een 'afdakje'. Ik deed duidelijk iets fout.

Na me beter ingelezen te hebben en mezelf als proefkonijn gebruikt te hebben, begon ik mijn manier van eten te veranderen. Alleen al daardoor veranderde mijn bouw. Minder afdak en toch een gewichtstoename tot bijna 100 kg.

Wat was het verschil?

1) er bestaan twee soorten koolhydraten. De 'fast' -snelverbrandende- koolhydraten en de 'slow' -langzaam verbrandende koolhydraten.

De 'fast' koolhydraten hebben het effect dat ze heel snel verbranden en zo een 'boost' geven aan je bloedsuikergehalte. Het lichaam reageert daar meteen op door insuline aan te maken en het overschot weg te zetten als reserve. Vet dus. Bijkomend effect is ook nog dat na verloop van tijd je bloedsuikergehalte onder het normale niveau komt te liggen. Je wordt wat flauw en krijgt zin in iets lekkers. Het hele feest begint overnieuw.

'fast' koolhydraten vindt je oa in chips, koekjes, witbrood, snoep, frisdrank en meer moderne lekkernijen. Je vindt ze ook in de meeste 'light' producten

'slow' koolhydraten vind je in groenten, volkorenproducten, sommige fruitsoorten. Doe een Google-search hiernaar. Dat leert je meer dan ik je hier kan vertellen.

OK, dus je bent te zwaar en daar wil je vanaf. Hoe dan ook is het hard werken. Sommige mensen haken af, anderen kunnen werken tot ze een ons wegen en vallen dan nog nauwelijks af. Een betrekkelijk kleine groep raakt overtollig gewicht kwijt en blijft goed op gewicht. Het is afwachten tot welke categorie jij hoort.

Aerobics alleen gaat het niet redden. Aerobics is leuk om calorieën te verbranden, maar dat proces duurt zolang je aerobics doet en nauwelijks langer. Wat moet je dus. De hele dag wandelen, fietsen etc.? We hebben wel wat meer te doen.

In mijn bescheiden opinie zou de beste combinatie er één zijn van (hou je vast; komt -ie!) krachttraining en aerobische activiteiten. Dit gecombineerd met soorten voeding die niet teveel calorieën opleveren én geen 'fast' koolhydraten bevatten én genoeg water (litertje of drie per dag) zouden in een half jaar na nu toch een aardig verschil moeten gaan maken.

Een wat extreem idee is het Atkins-dieet. Het is niet iets om in lengte van dagen te volgen, maar een maand of drie, vier zou uit te houden moeten zijn. Atkins zorgt ervoor dat het lichaam in 'ketose' gaat; ofwel leert vet en eiwitten te verbranden ipv. van koolhydraten.

Ik kan niet in je portemonnee kijken, maar als geld een probleem is, zou je kunnen beginnen met 1) veel wandelen en fietsen met 2) het vermijden van 'fast' koolhydraten.
Let er wel op dat je qua totale hoeveelheid calorieën niet te laag uitkomt! Liever in kleine stapjes naar beneden dan ineens een hongerdieet in te duiken. Hongerdieten werken averechts. Nooit lang onder je bestaansminimum duiken (je minimale hoeveelheid calorieën die je gebruikt in rust).

Succes!

Groet,

Robert

[Leeuwtjuh]

ik maak steeds afspraken met mezelf om niet meer te eten... hou het ongeveer zon 2 a 3 weken vol om echt minimaal te eten. maar 1 klein maaltijdje per dag. maar daarna wil ik toch snacken en dan ontploft het. dan ga ik 2 dagenlang echt SCHRANSEN. schaam me kapot. gisteren zag mn vriend mij 1 zak chips,1 zak dropjes, 1 reep chocola en 1 zak mini snickers en 2 borden bami en sochtends begon ik al met 2 broodjes kroket en 1 kaassoufle... mijn vriend eet dit wel he? bijna dagelijks deze hoeveelheid... maar vind het niets voor mij. en dan dwing ik mezelf weer tot uithongeren. ik heb al geprobeerd om het snoep af te wisselen met sinasappels en appels maar i.p.v. 1 appels vreet ik meteen de zak appels leeg. of het netje sinasappels. mijn buik voelt opgezet maar blijf toch dooreten. hoe meer stress hoe meer ik ga eten. nu ga ik dus weer een week of wat mezelf uithongeren. ik wou dat ik gewoon voorgoed kon stoppen met eten.
ik wou dat ik het kon uitbraken ofzo... dan zat het niet meer in me... dan voel ik me niet meer zo opgeblazen. ik weet niet hoe het komt... ik wil gewoon niet meer eten maar ik kan er niets aan doen, ik blijf snaaien... ik vreet alsof het mn laatste maaltijd is.

ik heb een hele lange periode gehad dat ik niks kon eten omdat ik geen geld had, dus nu eet ik gewoon zo veel mogelijk want je weet maar nooit wanneer je geen eten meer hebt... tis raar... ik ga mezelf nu echt uithongeren! heb genoeg van mn lichaam. als ik nou niet ga afvallen dan doe ik mezelf wat aan! word al misselijk als ik in de spiegel kijk. mn gezicht is mooi...maar alles wat eronder zit... bah

[Boet]

ik ga mezelf nu echt uithongeren

En daarom krijg je dus die vreetbuien lieverd.

Groet,

Robert

[Leeuwtjuh]

whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

vreet me de pest pokke deze week... tis mn tijd van de maand en word maar nie ongesteld... blijf maar eten... zucht...ik wou dat ik kon stoppen met eten

[vechter]

en als je nou van alles wat je eet bv de helft eet, is dat haalbaar??

[Leeuwtjuh]

neej op 1 of andere manier niet... ik probeer het niet te doen. probeerde te beginnen met 1 bruine boterham vanochtend...

toen zei mn vriend: maak jij es een paar pannekoeken... heb ik weer 3 pannekoeken op staan vreten bah.... ik beloof mezelf vanavond niks anders te eten dan een sinasappel!!!!

en mn vriend die neemt vanavond na zn werk om half 2 snachts falafel mee.... pffffffffffff
ik wil niet meer eten... ik denk dat ik alles maar ga uitkotsen maar dat zou geldverspilling zijn... als er iets aangebroken is....vreet ik net zolang totdat het op is. kweet niet waarom. bang dat ik iets te kort kom waarschijnlijk whahahahha

ik eet vanavond niets!

[vechter]

dan gaat je lijf juist meer opslaan, omdat het lichaam vooraadjes aanlegt voor slechte tijden, dus als jij maaltijden overslaat en dan weer eet, denkt je lijf jippie kennen we weer sparen