Cloudy

Internal Dialogue.

Het kan zo echt niet langer. Er moet verandering komen en wel nu meteen. Als ik zo doorga met ongeremd eten, dan wordt het mijn dood. Dat wil ik niet. Dat moet ik niet willen. Ik ben nu volwassen en dat betekent dat ik in staat moet zijn om goede en gezonde keuzes te maken in plaats van makkelijke en levensgevaarlijke keuzes. Want zo is het. Mijn leven staat op het spel. Als het zo door gaat, komt er een dag waarop mijn lichaam het niet meer aankan. Dat ik gewrichtsproblemen krijg omdat ze het gewicht niet kunnen dragen. Dat mijn aderen dichtslibben van al het vet dat ik eet. Dat mijn hart ermee stopt omdat het allemaal gewoon te veel is. Ik haat het hoe zeer ik buiten adem ben als ik een beetje bergop loop. Ik haat het hoe stijf ik ben en ik haat het dat ik liever binnen hang dan buiten ben. Eigenlijk is dat helemaal niet zo. Ik ben zo graag buiten, tussen de dieren, in de natuur. Ik ben zo graag actief bezig. Maar het is gewoon te zwaar. Het kost zoveel energie. Op deze manier bereik ik nooit wat ik wil bereiken. Op deze manier blijf ik me voor altijd verstoppen achter een gesloten deur met een zak chips en een reep chocolade binnen handbereik. Dat wil ik niet. Ik wil mijn dromen waarmaken. Ik wil werken tot ik er bij neer val. Ik wil genieten. Ik wil het leven leven dat ik verdien. Het moet. Nu. Ik weet dat het het meer dan waard zal zijn. Maar wat houdt me dan tegen? Waarom zit ik al jaren vast in die vreselijke vicieuze cirkel? Waarom krijg ik een op bepaalde momenten een waas voor mijn ogen waardoor ik toch weer ga vreten. Waarom is mijn voedselverslaving zo erg dat mijn realiteitszin erdoor wordt aangetast? Dat kan toch niet mogelijk zijn? Waarom is goed voor mezelf zorgen zowat het moeilijkste van alles wat ik in mijn leven moet doen? Is het een disciplinekwestie? Is het een verslaving? Is het luiheid? Een gebrek aan doorzettingsvermogen? Een ziekte? Wat het ook is, het moet stoppen. Nu. En het gaat stoppen. Nu. Met dit lichaam, deze gewrichten, deze aderen en dit hart moet ik nog minimaal 50 jaar doen. Met dit lichaam moet ik mijn dromen verwezenlijken, dieren verzorgen, kinderen krijgen, cliënten begeleiden. Met dit lichaam moet ik de rest van mijn leven doen. Ik krijg geen nieuwe. Geen tweede kans. Dit lichaam is sterk. Dit lichaam is mooi. Maar het wordt overschaduwd door de grote hoeveelheid vet die ik de afgelopen 5 jaar tot me heb genomen. Het zorgt ervoor dat elke man op afstand blijft. Het zorgt ervoor dat ik op mijn 21ste nog steeds niet mijn eerste zoen heb gehad. Het zorgt ervoor dat ik me verstop en me schaam. Zo zonde. Oh, zo zonde. Ik verdien beter. Ja, veel beter. Dus vanaf vandaag ga ik halen wat ik verdien. Vanaf vandaag zal ik goed zorgen voor mezelf. Vanaf vandaag zal ik mijn lichaam voeden, in plaats van mijn verslaving. Vanaf vandaag zal ik ervoor zorgen dat mijn verleden mij beter maakt, in plaats van bitter. Vanaf vandaag ga ik het leven leiden dat ik wil leiden. Vanaf vandaag gaan deuren open, in plaats van dicht. Vanaf vandaag word ik alleen maar lichter in plaats van zwaarder. En hopelijk… zal met het verlies van al dat gewicht ook wat gewicht van mijn schouders vallen. Zodat ik weer rechtop kan lopen. Met rechte schouders. Blik vooruit, gericht op de toekomst. Ik wil de wereld zien, niet alleen de aarde. Het zal zwaar worden. Zo verschrikkelijk zwaar. Maar het kan niet zwaarder zijn dan het gewicht dat ik elke dag met me mee zeul. Het kan alleen maar beter worden. Vol goede moed ga ik er tegenaan. Ik zal huilen, ik zal vloeken, ik zal schelden, ik zal kruipen. Ik zal alles doen wat ik moet doen. Ik zal proberen goed te maken wat ik al die jaren heb verpest. Ik weet dat ik het kan. Ik weet dat de wil er is. Nu zal ik laten blijken dat de wil sterker is dan de drang. Vanaf vandaag. Dit moment. Nu. Wordt alles anders.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Internal Dialogue.

Cloudy schreef:Het kan zo echt niet langer. Er moet verandering komen en wel nu meteen. Als ik zo doorga met ongeremd eten, dan wordt het mijn dood. Dat wil ik niet.
Hoi Cloudy,
goed, dat je dat niet wilt, maar dat er op stel en sprong een verandering moet komen, liefst een drastische - dat is vaak een valkuil.
Cloudy schreef:Ik ben nu volwassen en dat betekent dat ik in staat moet zijn om goede en gezonde keuzes te maken in plaats van makkelijke en levensgevaarlijke keuzes.
Dit lijkt me ook een valkuil: veel eten is als het gaat om eetstoornissen niet een kwestie van "een goede keuze maken met je hoofd" (al kan dat op zichzelf weinig kwaad). Eetstoornissen gaan NIET over denken, maar over voelen.
Uiteraard: het zou heel leuk zijn, als je voor jezelf een levensstijl kon vinden, waarin je zowel mbt. eten als mbt. emoties goede, prettige, leefbare keuzes zou maken.
Cloudy schreef: Ik haat het hoe zeer ik buiten adem ben als ik een beetje bergop loop. Ik haat het hoe stijf ik ben en ik haat het dat ik liever binnen hang dan buiten ben. Eigenlijk is dat helemaal niet zo. Ik ben zo graag buiten, tussen de dieren, in de natuur. Ik ben zo graag actief bezig. Maar het is gewoon te zwaar. Het kost zoveel energie. Op deze manier bereik ik nooit wat ik wil bereiken.
Dat is balen...! :knuffel: Weten wat je wilt - maar om en of andere reden is het momenteel buiten je macht....!
Cloudy schreef:Op deze manier blijf ik me voor altijd verstoppen achter een gesloten deur met een zak chips en een reep chocolade binnen handbereik.
....om jezelf te troosten, voor het feit, dat je niet kunt doen, wat je wilt? :knuffel:
Cloudy schreef:Dat wil ik niet. Ik wil mijn dromen waarmaken. Ik wil werken tot ik er bij neer val. Ik wil genieten. Ik wil het leven leven dat ik verdien. Het moet. Nu. Ik weet dat het het meer dan waard zal zijn. Maar wat houdt me dan tegen?
....een eetstoornis gaat ook niet over willen. (Helaas - want dan was het probleem zo opgelost!)
Cloudy schreef:Waarom zit ik al jaren vast in die vreselijke vicieuze cirkel? Waarom krijg ik een op bepaalde momenten een waas voor mijn ogen waardoor ik toch weer ga vreten. Waarom is mijn voedselverslaving zo erg dat mijn realiteitszin erdoor wordt aangetast?
Ja, hm, gosh, inderdaad - hoe weekt dat nou precies bij jou...? Dat soort dingen weten kan soms helpen om die cirkel te doorbreken.
Wat zijn jouw triggers...? Wanneer krijg jij die waas voor je ogen...? Hoe meer je dat weet, hoe grotere de kans, dat je het kunt voorkomen.
Cloudy schreef:Waarom is goed voor mezelf zorgen zowat het moeilijkste van alles wat ik in mijn leven moet doen?
Nou, daar zeg je idd eens wat... Wat maakt dat nou zo moelijk..? Is het op een of andere manier beladen...?
Cloudy schreef:Is het een disciplinekwestie? Is het een verslaving? Is het luiheid? Een gebrek aan doorzettingsvermogen? Een ziekte? Wat het ook is, het moet stoppen. Nu. En het gaat stoppen. Nu.
Eh - svp niet overhaasten...!
Eetstoornissen hebben doorgaans weinig te maken met discipline dan wel luiheid. Het kan gaan om een echte verslaving, al is dat per definitie met eten ingewikkeld. (Niet roken is goed voor je gezondheid - een alcohol kan ook erg goed voor je zijn Maar niet eten, daar ga je dood aan, je moet dus eten.)
Maar door de keiharde eis op tafel te leggen, dat et Nu Afgelopen Moet Zijn, pak je aan met discipline - en daar draait een eetverslaving niet om. (Maar het geeft wel frustratie en is dus solliciteren naar een vreetbui.)
Cloudy schreef:Met dit lichaam, deze gewrichten, deze aderen en dit hart moet ik nog minimaal 50 jaar doen. Met dit lichaam moet ik mijn dromen verwezenlijken, dieren verzorgen, kinderen krijgen, cliënten begeleiden. Met dit lichaam moet ik de rest van mijn leven doen. Ik krijg geen nieuwe. Geen tweede kans. Dit lichaam is sterk. Dit lichaam is mooi.
That's the spirit...!!!
Cloudy schreef:Maar het wordt overschaduwd door de grote hoeveelheid vet die ik de afgelopen 5 jaar tot me heb genomen. Het zorgt ervoor dat elke man op afstand blijft. Het zorgt ervoor dat ik op mijn 21ste nog steeds niet mijn eerste zoen heb gehad. Het zorgt ervoor dat ik me verstop en me schaam.
En dat zijn hele pijnlijke emoties - en die houden je vaak juist in die vicieuze cirkel.
Dus dan wordt het het werk, om je schaamte op een of andere manier kwijt te raken, jezelf met alles er op en er aan te accepteren.
Cloudy schreef:Zo zonde. Oh, zo zonde. Ik verdien beter. Ja, veel beter. Dus vanaf vandaag ga ik halen wat ik verdien. Vanaf vandaag zal ik goed zorgen voor mezelf.
cheerqd5
Cloudy schreef: Vanaf vandaag zal ik mijn lichaam voeden, in plaats van mijn verslaving.
Eh - een eetverslaving gaat niet over je lichaam voeden, maar over je geest en je emoties voeden - kijk dus uit...!
Cloudy schreef:Vanaf vandaag zal ik ervoor zorgen dat mijn verleden mij beter maakt, in plaats van bitter. Vanaf vandaag ga ik het leven leiden dat ik wil leiden.
Prima voornemen, maar de heftige emoties die vaak achter een eetverslaving zitten, kieper je niet eventjes overboord...
Of nu ja: dat kan heel erg goed, maar tijdelijk. Daarna hernemen ze hun recht (via een vreetbui).
Liever dus helemaal niets overboord kieperne op emotioneel gebied, maar de schaamte en wat al niet onder ogen zien en doorwerken.
Cloudy schreef:Vanaf vandaag gaan deuren open, in plaats van dicht. Vanaf vandaag word ik alleen maar lichter in plaats van zwaarder. En hopelijk… zal met het verlies van al dat gewicht ook wat gewicht van mijn schouders vallen. Zodat ik weer rechtop kan lopen.
Eh - hoezo kan dat nu dan niet...? Mag jij van jezelf pas trots zijn, als je lichamelijk iets gepresteerd hebt (zoals afvallen)?
Cloudy schreef:Met rechte schouders. Blik vooruit, gericht op de toekomst. Ik wil de wereld zien, niet alleen de aarde.
\o/
Cloudy schreef: Het zal zwaar worden. Zo verschrikkelijk zwaar.
Dat hoeft echt niet - maar het werk is dus wel, om de vicieuze cirkel te verlaten ipv. te voeden. (Zolang de je vicieuze cirkel voedt, is het idd allemaal loeizwaar. Maar de vicieuze cirkel "ondergraven" hoeft niet loezwaar te zijn.)
Cloudy schreef:Maar het kan niet zwaarder zijn dan het gewicht dat ik elke dag met me mee zeul.
Zou het...? Is dat dan werkelijk zo zwaar...? (Ik geloof grif, dat je er van baalt, hoor.)
Cloudy schreef:Het kan alleen maar beter worden.
;) Oma is calviniste: de bomen groeien niet tot in de hemel. Goede voornemens en mooie dromen hebben beslist hun nut, maar neem ze niet voetstoots voor waar aan!
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Internal Dialogue.

Of je gaat eens ten rade bij een dieetist.
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Melis

Re: Internal Dialogue.

Wauw, wat een gigantische peptalk naar jezelf toe! Lees je dit ook nog even terug op de momenten dat het moeilijk wordt?

Heel veel succes met dat beter voor jezelf zorgen en alles wat daarbij hoort. Ja, gewoontes afleren is moeilijk, maar zeker wel mogelijk. Geef jezelf daar wel de tijd voor, ook dat valt onder voor jezelf zorgen.

Wat is je plan, hoe ga je het doen?
Apologize

Re: Internal Dialogue.

Wat straalt er veel kracht van je berichtje af! Hoe gaat het nu? :knuffel:

Terug naar “Eetproblemen”