Zwijgzaam

Argh!

Over het algemeen gaat het zo goed. Tot soms opeens, ik enige controle verlies, net als zojuist. En ik een cakeje en 3 boterhammen met dikke laag pindakaas binnen nog geen 2 minuten naar binnen heb gewerkt. Zonder reden. Zonder dat ik het ook maar heb geproefd, laat staan lekker vond. Voorheen was dit erger en vaker. Dat ik na het stappen thuis kwam, 3 grote zakken chips en een groot pak peperkoek obsessief naar binnen werkte.
Ik vergelijking met andere heb ik misschien niks te zeuren. Maar het is zo beangstigend dat dit ineens op kan komen, en ik niet weet wanneer. En het niet kan snappen. Want 'gezond' eten is belangrijk voor mij.
Het is vooral nu moeilijk, nu ik aan het revalideren ben van een knie operatie, en ik dus ook niet kan gaan sporten om me beter te voelen!
Zucht.
Drake

Re: Argh!

Hoi Zwijgzaam,

wat je nu zoal vertelt vind ik heel erg herkenbaar.
Zelf heb ik in het verleden ook heel erge vreetbuien gehad, vaak kwam dat bij mij voort uit stress en onrust in mn hoofd terwijl ik ook altijd zo gezond mogelijk wou eten.
Soms heb ik ook nog wel eens vreetbuien maar niet meer zovaak en zoveel en niet meer uit stress en onrust.
Als je zon vreetbui aan voelt komen, dan zou je bijvoorbeeld kunnen proberen afleiding te zoeken door muziek te luisteren, gamen, film kijken, computeren enzo.
(Hoewel ik zelf vaak zat te snacken aan de computer maargoed :roll: )
Of anders in plaats van snackjes wat fruit pakken of zo.
Poolster

Re: Argh!

Hey Zwijgzaam,

Misschien kan je, door het feit dat sport tijdelijk buiten je mogelijkheden ligt, de motivatie oproepen om nu zeker gezond te gaan eten, waardoor je je automatisch ook beter zal voelen.

In het verleden heb ik ook perioden gehad met vreetbuien, meestal met 1 bepaald voedingsmiddel; toch telkens weer de moed gevonden om het patroon te doorbreken.

Kan het zijn dat je tijdens de hoofdmaaltijden onvoldoende voedingsstoffen binnenkrijgt en daardoor vreetbuien ontwikkelt?
Of heb je na zo'n bui een idee van 'het waarom'?
Want vaak is het door het opkroppen van emoties of doordat je je op een bepaald moment slecht voelt (eenzaamheid, verdriet, boosheid,...) dat je gaat 'eten' omdat je, weliswaar zeer kort, een gevoel van bevrediging geeft, waarbij je 'de problemen' toch even vergeet.
Of het kan ook voorkomen dat je het doet puur uit verveling.
Dan is afleiding inderdaad het toverwoord.
Misschien kan het helpen om dan een goeie vriend/vriendin te bellen of te contacteren via het internet; buitengaan om samen iets te gaan drinken is nog beter.


Ik weet hoe het vervelend het is [AAI]

Groetjes,

P.
Zwijgzaam

Re: Argh!

Gister ben ik gebeld. De zorginstelling voor eetproblemen, over mijn aanmelding. Binnen 2 weken kan ik waarschijnlijk terecht, bij de psycholoog.
Eindelijk. Na al die jaren. Eindelijk.
Wauw.

Bedankt voor jullie reacties hierboven.
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Argh!

Veel sterkte en succes (en de nodige vechtlust) voor de komende zware periode.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute

Terug naar “Eetproblemen”