Hallow mensen..
Ik moet even mn ei kwijt want ik zit dr best wel doorheen. Ik ben een 20jarige student en ik heb niet meer zoveel lol in het leven. Ik ben sinds 2 jaar steeds vaker korte periodes depressief. Steeds wanneer ik me even goed voel crash ik drna steeds harder in elkaar. Mijn ouders zien dat ook en zijn ook bezorgd, maar ik heb niet echt het gevoel alsof ik met ze kan praten, bovendien hebben we ook vaak ruzie. Ik had eerst veel vrienden maar iedereen is onderhand zijn eigen leventje gaan leiden, dus heb ik ook niemand om bij uit te huilen. Vooral tijdens feestdagen trek ik het dan niet meer, wanneer de familie langs komt om allemaal gezellig te praten, terwijl ik gezelligheid eventjes niet aankan omdat er weinig leuks in mijn leven gebeurd.
Ik voel me zo vaak zo alleen. en steeds als ik een leuk meisje ontmoet lukt het op de een of andere manier niet om iets vast te krijgen. En na een afwijzing crash ik dan meestal erg diep.. Want ik snap niet wat er mis is, mensen vinden me meestal wel leuk, ik studeer psychologie (kun je nagaan..) en ik zie er redelijk uit volgens mij. Waarom kan ik dan geen lieve vriendin krijgen?
Nu dan ben ik een beetje verliefd op een nieuw meisje geworden, ze wilde wel iets afspreken na het nieuwe jaar maar ik krijg nog niet echt het gevoel dat ze mij ook leuk vind. We hebben ff op msn gesproken maar zien elkaar eerst op zaterdag als we allebei met vriendengroepen (in mijn geval niet echt vrienden maja..) naar hetzelfde café gaan. Maar ik krijg nu alweer bange voorgevoelens voor een afwijzing en zit nu al in een zware depressie voor ik dr alweer heb gezien.. Het lijkt ook wel alsof ik altijd al obsessief verliefd ben op iemand voordat we ook maar iets hebben. Ik kijk nu ook om de 5 minuten op mn telefoon voor een berichtje van haar, en ze heeft mn laatste 2 smsjes niet beantwoord, ik voel de bui al weer hangen, en dan wordk weer verdrietig, depressief, en eenzaam..