Hij is volledig veranderd in bed...

[Miss Butterfly]

M'n vriend en ik zijn nu meer dan 1,5 jaar samen en hebben een turbulent liefdesleven achter de rug. Terwijl vroeger ons seksleven het enige was dat goed zat is nu net het omgekeerde waar: het enige dat nu eigenlijk volledig fout lijkt te gaan is de seks.

De problemen begonnen al enkele maanden geleden, toen het mij meer en meer opviel dat hij vooral wou vrijen als hij wat gedronken had en hij zelden initiatief nam. Toch zeker niet midden in de week eens, gewoon overdag vrijen was uit den boze en nooit maakte hij mij eens wakker, hoe vaak ik hem ook duidelijk probeerde te maken hoe fijn ik dat eens zou vinden... Hij weigerde erover te praten of zelfs te luisteren, vond dat ik overdreef, dat er maar één iets voor mij telde... soit, volgens hem schéélde er iets met mij.

Dan probeerde ik de dialoog op te brengen via mail. Soms leek dat te lukken, uiteindelijk heeft hij dan toegegeven dat hij een enorm complex heeft, gezien hij namelijk érg vlug klaar komt als hij niet gedronken heeft, dat hij voor het vrijen soms een uitvlucht zoekt om naar toilet te gaan en zich daar af te trekken zodat het langer zou duren, dat hij dat bij al zn vriendinnetjes gedaan heeft. Toen heb ik hem proberen gerust stellen, zeggen dat het mij niet enkel om het klaar komen gaat, maar om de intimiteit, het dicht zijn, het kussen, alles... dat ik er totaal geen probleem mee heb...

Soit, het leek dan uitgepraat, ik heb m'n verwachtingen bijgeschaafd, maar er veranderde niets. De discussie bleef maar terug komen en uiteindelijk zei hij iedere keer "het komt goed!". Ettelijke keren heb ik hem proberen duidelijk maken, dat verwijten niet helpt, dat seks in een relatie nu eenmaal belangrijk is, hoezeer hij dat ook probeert te ontwijken. Het kan toch niet zijn dat ik mij in een relatie zo gefrustreerd hoef te voelen? Ondertussen ging het tussen de lakens alsmaar moeizamer, hij deed minder en minder moeite... Omdat ik initiatief bleef nemen, deden we het wel nog even vaak (gemiddeld zo'n 3x per week), maar de kwaliteit ging in rasse schreden achteruit. Alles samen lijkt hij nu een totaal ander persoon in bed te zijn geworden.
Na de zoveelste discussie gaf hij toe dat vrijen voor hem een opdracht geworden was en hij er daardoor geen zin meer in had.
Hier ben ik enorm van geschrokken. Ergens begrijp ik wel dat hij zich zo voelt, na al die mails en discussies.

Ook heb ik onlangs ontdekt dat hij naar porno kijkt als ik niet thuis ben. Op zich heb ik daar geen probleem mee -zolang het niet overdreven is-, enkel wel dat hij mij met de vinger wijst, terwijl ik dat niet eens doe en hij wel. Ik heb er hem dan ook mee geconfronteerd, zelfs op de pc getoond wat ik gevonden heb, maar hij blijft het staalhard ontkennen. Ook al zeg ik er niet boos om te worden zolang hij er maar eerlijk over is.

Soit, alles samen ben ik ten einde raad en weet totaal niet meer wat ik nog moet of kan doen. Ik herinner mij al niet meer wanneer ik het laatst ben klaar gekomen, maar fake het zodat hij zich niet nog onzekerder zou voelen. Dat terwijl ik me zelf ongelooflijk onzeker voel. Zoals iedere vrouw heb ik er behoefte aan te voelen dat hij mij aantrekkelijk vindt en ik hem opwindt, mij begeerd te voelen! Ik zou zooooo graag eens hem spontaan horen zeggen dat hij ongelooflijk veel zin heeft in mij, op onverwachte momenten...of op z'n minst dan toch nog als ik het mss wél verwacht, zou ik ook al blij mee zijn, maar nu ligt hij daar meestal gewoon...

Hij zegt dat ik gewoon terug "normaal" moet doen, maar hoe kan ik dat doen als hij dat niet doet? Daar ben je toch altijd met 2 in? Wat moet ik doen? Ik ben echt ten einde raad, we zijn precies in een vicieuze cirkel terecht gekomen en ik weet niet hoe we eruit kunnen komen, ik heb het gevoel dat dit onze relatie kan kosten...
Help!

[Minerva]

Het vrijen is inderdaad wel een enorme issue geworden in jullie relatie. Ik lees dat hij heel erg onzeker is en seks gewoon eigenlijk een moeilijk iets vindt omdat hij niet kan voldoen aan de norm die er door de maatschappij en jou gesteld wordt (qua hoeveelheden per week, snel klaarkomen, intimiteit etc.). Ik snap wel dat hij het ondertussen als een opdracht begint te zien. Seks is voor hem een klus geworden waar hij met enige regelmaat aan moet beginnen en moet voldoen. Een vervelende klusje wat bij een relatie hoort en waarin van hem verwacht wordt dat hij jou tevreden stelt. Voor hem zelf kan het hem kennelijk al niet zoveel meer schelen, voor hem hoeft het niet zo vaak en veel. De prestatiedruk is te hoog geworden, het is voor hem geen "willen" meer maar een "moeten" geworden. Het is te beladen geworden.

Aan de andere kant zit jij. Jij wilt dit en jij wilt dat. Jij hebt het nodig om begeerd te voelen, je wilt gewekt worden om tot seks verleid te worden etc.etc. Jij wilt meer en meer waar hij minder en minder wilt omdat het niet leuk meer voor hem is. En zo wordt het voor jou ook niet leuk meer.

Nu heb je twee mensen die erg ontevreden zijn over de seks in hun relatie. Hij voelt zich waarschijnlijk ernstig te kort schieten en dat het nooit genoeg is, nooit goed genoeg en jij komt niet meer aan je trekken, niet qua hoeveelheid en niet qua intensiteit.

Het lijkt mij dat jullie nu toch echt eens naar een seksuoloog zouden moeten gaan om met de problematieken aan de gang te gaan. Dingen onder begeleiding van een deskundige uit te spreken en opnieuw te beginnen met het seksuele aspect van jullie relatie. Zonder druk, zonder eisen en wensenpakket. Zonder allerlei verwachtingen en normen waaraan voldoen moet worden. Je zult het eerst ook tussen de oren goed moeten krijgen voordat het tussen de benen weer goed komt. Seks is namelijk meer een psychisch delen dan alleen een fysiek delen. Gaat het psychisch niet goed tussen twee mensen dan zal de seks ook minder worden/zijn.

[Miss Butterfly]

Je hebt volledig gelijk. Zodra hij zei dat het voor hem een opdracht geworden is, begreep ook ik hem volledig. Daarom doet het echter niet minder pijn. Rede en gevoel zijn 2 verschillende dingen. Het enige wat ik wou was mij begeerd voelen en ik heb net het omgekeerde bereikt. Aanvankelijk leek het niet zo onoverkomelijk en dacht ik dat door erover te praten het meteen terug goed zou komen, het tegendeel is echter waar. Door het te willen uitpraten heb ik het onbewust en ongewild erger gemaakt.
Hoe meer ik gefrustreerd en onzeker raak, hoe meer het bij hem tegen z'n zin is en omgekeerd ook.
Ook ik zou graag naar een seksuoloog gaan, maar ik weet nu al pertinent zeker dat hij dat onder geen beding zal willen, zelfs al zou onze relatie ervan afhangen. Hij zou gewoon zeggen dat ik zielig en ziek ben.
Wat ik niet begrijp is als dat snel klaarkomen, zo'n probleem is voor hém, waarom hij er dan niets aan doet? Nog geen enkele keer heb ik er een opmerking over gegeven of iets van laten blijken (hoewel dat soms alles behalve leuk was). Niettemin heb ik min wel al afgevraagd hoe dat dan in de toekomst moet. Wat als er kinderen zouden komen? Moet ik mij gewoon neerleggen bij een relatie met een onbevredigend seksleven? Genoegen nemen met die ene minuut in de week?
Als laatste heb ik hem beloofd het onderwerp hoe dan ook niet meer ter berde te brengen en hem met rust te laten. Ik zal alle initiatief aan hem over laten tot hij zich terug beter voelt. In een poging om de vicieuze cirkel te doorbreken. Echter, hoe lang kan en moet ik wachten? Komt dit wel goed? Zal hij het als berusting zien en denken dat het zo wel ok is? Zelfs op het moment dat ik de woorden uitspraak hoopte ik diep vanbinnen dat hij hierop zou reageren door mij spontaan vast te nemen en innig te kussen... Hoe laat ik dit los? Hoe kan ik ervoor zorgen dat hij evenzeer naar mij verlangt als ik naar hem?
Hoe dan ook, ik voel mij er erg slécht bij. Zo erg dat ik hem zelfs probeer te ontwijken...

[Minerva]

Nee het komt zomaar niet meer goed denk ik. Als praten samen er over niet helpt en het alleen maar erger maakt dan is er dus meer nodig om dit goed te krijgen. Daarbij vraag ik me af hoe goed de relatie verder is als het zo moeizaam is om met hem te praten over dingen die niet lekker gaan in de relatie. Ook als hij niet zal willen meewerken aan verbetering, vraag ik me af hoeveel de relatie met jou, hem nog waard is ?

Ik denk dat jij keuzes dient te maken en voorwaarden dient te stellen anders rest jou niets anders meer dan berusting in een onbevredigende relatie (letterlijk en figuurlijk).

[GeenPijn]

Ik snap eigenlijk niet dat het vroeger helemaal geen problemen waren tijdens de sex en nu ineens wel. Wat is er dan verandert vraag ik me af.

[TheEmperor85]

Ik snap eigenlijk niet dat het vroeger helemaal geen problemen waren tijdens de sex en nu ineens wel. Wat is er dan verandert vraag ik me af.

Dat zal ook de reden van dit topic zijn geweest..

[sfpbeliever]

Hallo, wat een vervelende situatie voor jou.. Sommige mannen kijken makkelijker porno omdat daar niks van ze verwacht word.. Aangezien praten moeilijk is in jullie relatie (je communiceert via de mail) raad ik aan om hem een brief te schrijven met er in hoe jij je voelt, maar niet alleen, ook dat je hem begrijpt, en of hij jou zijn standpunt kan uitleggen. Wanneer je je vol vertrouwen naar hem opstelt, en openstelt, zal hij dit ook naar jou doen. Wanneer je met verwijten en beschuldigingen reageert kruipt hij alleen maar meer in zijn schulp. Probeer hem dus te benaderen met liefde, al snap ik dat dit moeilijk voor je is omdat jij het wel aardig zat bent. Jullie houden van elkaar toch, dan moet alles bespreekbaar kunnen zijn. Probeer dit, en laat me dan weten hoe het is gegaan! Succes & Liefs!