eenzaam
Geplaatst: 26 mar 2013 21:08
Dag iedereen,
Zoals je waarschijnlijk merkt plaats ik zelden berichtjes op deze forum maar deze keer ben ik ten einde raad.
Zoals al een paar mensen hier van af weten wil ik het toch graag delen en indien mogelijk raad willen krijgen.
Het zit zo.
Vorig jaar, toen mijn nieuw academyjaar begon in mijn hogeschool heb ik een meisje in m'n klas wat beter leren kennen tijdens de les recht. Ik kreeg haar aan het lachen en we hadden een goede klik met elkaar.
We zaten veel naast elkaar achter de schoolbanken, smsten en chatten veel samen op facebook. Nu kun je voorstellen hoe ik me voel, right? . Ik voelde mij er gelukkig bij haar en ik had het gevoeld dat het gevoeld wederzijds was. De hele klas zagen ons als mensen met een zeer hechte band en ik hield hiervan, maar zoals aan alle sprookjes kwam er al gauw een einde...
Na de herfstvakantie begon zij plots helemaal anders te gedragen t.o.v. mij, ik vroeg mij af wat er met haar scheelde en vervolgens vroeg ik aan haar wat er aan de hand was. Ze gaf duidelijk geen antwoord en negeerde mij compleet. Sindsdien heb ik die "band" met haar verloren en voel ik mij "leeg of onvervolledigd", alsof iets in mijn leven verdwenen was die mij positieve kracht gaf.
Een paar maanden geleden kreeg ik haar eindelijk aan de praat maar kreeg ik echter te horen dat ik volgens haar zielig was. Eerlijk gezegd heb ik nooit die pijn in mijn leven gevoeld, zeker niet wanneer we zo'n hechte band hadden. Vanaf dat moment ging ik minder graag naar school aangezien ik samen met haar in de klas zit.
Ik herlees af en toe ons gespreksgeschiedenis die we hadden op facebook maar dat brengt iedere keer pijn met zich mee, het gevoel dat mij gelukkig maakte en juist aanvoelde die in mijn berichtjes zaten geeft mij het gevoel dat ik de band steeds meer en meer mis. Maar het is sterker dan mezelf om die berichten toch te herlezen.
Ik ben ten einde raad en de vrouw die bij mij paste ontbreekt mij, en nu zit ik in een put.
Ik weet dat er "genoeg vis" in de zee zit, maar niet alle vissen zijn zo bijzonder voormij zoals die ene.
Met vriendelijke groeten
Nickel
Zoals je waarschijnlijk merkt plaats ik zelden berichtjes op deze forum maar deze keer ben ik ten einde raad.
Zoals al een paar mensen hier van af weten wil ik het toch graag delen en indien mogelijk raad willen krijgen.
Het zit zo.
Vorig jaar, toen mijn nieuw academyjaar begon in mijn hogeschool heb ik een meisje in m'n klas wat beter leren kennen tijdens de les recht. Ik kreeg haar aan het lachen en we hadden een goede klik met elkaar.
We zaten veel naast elkaar achter de schoolbanken, smsten en chatten veel samen op facebook. Nu kun je voorstellen hoe ik me voel, right? . Ik voelde mij er gelukkig bij haar en ik had het gevoeld dat het gevoeld wederzijds was. De hele klas zagen ons als mensen met een zeer hechte band en ik hield hiervan, maar zoals aan alle sprookjes kwam er al gauw een einde...
Na de herfstvakantie begon zij plots helemaal anders te gedragen t.o.v. mij, ik vroeg mij af wat er met haar scheelde en vervolgens vroeg ik aan haar wat er aan de hand was. Ze gaf duidelijk geen antwoord en negeerde mij compleet. Sindsdien heb ik die "band" met haar verloren en voel ik mij "leeg of onvervolledigd", alsof iets in mijn leven verdwenen was die mij positieve kracht gaf.
Een paar maanden geleden kreeg ik haar eindelijk aan de praat maar kreeg ik echter te horen dat ik volgens haar zielig was. Eerlijk gezegd heb ik nooit die pijn in mijn leven gevoeld, zeker niet wanneer we zo'n hechte band hadden. Vanaf dat moment ging ik minder graag naar school aangezien ik samen met haar in de klas zit.
Ik herlees af en toe ons gespreksgeschiedenis die we hadden op facebook maar dat brengt iedere keer pijn met zich mee, het gevoel dat mij gelukkig maakte en juist aanvoelde die in mijn berichtjes zaten geeft mij het gevoel dat ik de band steeds meer en meer mis. Maar het is sterker dan mezelf om die berichten toch te herlezen.
Ik ben ten einde raad en de vrouw die bij mij paste ontbreekt mij, en nu zit ik in een put.
Ik weet dat er "genoeg vis" in de zee zit, maar niet alle vissen zijn zo bijzonder voormij zoals die ene.
Met vriendelijke groeten
Nickel