Hallo,
Weet eigenlijk nie goe hoe te beginnen of wat te zeggen. Voel me reeds anderhalf jaar behoorlijk slecht en ga hiervoor langs bij een psycholoog. Helaas lijkt dit niet echt te helpen... 1 uurtje per week en daarna blijf ik toch alleen achter met de negatieve gevoelens en gedachten en voel ik me even alleen. Ik ben op een punt gekomen dat ik het echt beu ben en dat niet meer verdraag maar weet nie hoe hiermee om te gaan.
Tegen mijn vrienden durf ik hierover nie echt praten. Heb schrik om me bloot te geven en duw mensen eerder weg. Nochtans heb ik een enorme behoefte aan iemand waar ik bij terecht kan. Mijn vriend wil er wel zijn voor me maar ook hier duw ik hem eerder weg dan dat ik het toelaat... Daarnaast voel ik me ook enorm schuldig omwille van deze negatieve gevoelens. Ik wil terug genieten van het leven maar dat gaat nie en ik word er echt gek van.
Ik weet nie wat ik verwacht van dit forum. Heb gewoon denk ik nood om hierover te praten...