Goedemorgen,
Ik heb de laatste tijd veel mee gemaakt.
Mensen waarschuwen mij constant dat er zo meteen "een klap" komt.
Na 3 maanden, geloof ik dat deze er nu aan komt...
Graag wil ik zo snel mogelijk hier door heen
Ik wil zeker niet dat mijn omgeving het merkt, en zich er dan mee gaat bemoeien.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken ?
Groeten,
Dadoeron
Re: Zo goed mogelijl functioneren, na vervelende ervaringen
Hoi Dadoeron,
er zijn meedere mogelijkheden. Zoals altijd. Dat de klap komt - dat is geen wet van meden en perzen, maar kennelijk beginnen de ervaringen hun tol te eisen.
Er is de optie "rust". Ga een paar dagen op de bank zitten met een mooi boek (eerder Winnie the Pooh dan Sten Larsson, het moet nl. vooral geen adrenaline geven) eventueel een flasje bach rescue remedie en bij iedere herbeleving even uitademen, ontspannen, huilen als dat aan de orde is - en weer terug naar de rustige wereld van je boek. Je geeft je ervaringen de ruimte, maar de rust blijft de overhand houden.
(Veel wetenschappers schrijven er momenteel over, dat veel psychische klachten beginne met "stresssensibilisatie" ofwel: door je recente geeurtenissen begin j enu in de stress te raken - en "die stress" rakelt dan allerlei oude gebeurtenissen op, waar je dan opeens OOK weer akelig naar gaat kijken - en dat proces stoppen is goud waard.)
En er is een keur aan psychologen bij wie je terecht kan. De betere traumatherapeuten hebben weet van stress sensibilisatie - en hoe schadelijk dat is. En zullen je hopelijk allerlei tips geven, om jezelf te troosten, tot rust te brengen, etc.
En er zijn een aantal min of meer moderne technieken waarmee je redelijk snel (nadat je voldoende rust en stabiliteit hebt) ''door het verwerkingsproces heen kunt'' (emdr, hypnose, gespecialiseerde kinesiologie en somatic experiencing).
En soms kan het zin hebben, belangrijke zaken in je eentje door te werken - maar aan de ander kant: lieve familieleden en goede vrienden doen ander dingen dan "zich er mee bemoeien". Die zijn betrokken op jou en willen graag weten hoe het met je gaat - gewoon omdat ze om jou geven.
er zijn meedere mogelijkheden. Zoals altijd. Dat de klap komt - dat is geen wet van meden en perzen, maar kennelijk beginnen de ervaringen hun tol te eisen.
Er is de optie "rust". Ga een paar dagen op de bank zitten met een mooi boek (eerder Winnie the Pooh dan Sten Larsson, het moet nl. vooral geen adrenaline geven) eventueel een flasje bach rescue remedie en bij iedere herbeleving even uitademen, ontspannen, huilen als dat aan de orde is - en weer terug naar de rustige wereld van je boek. Je geeft je ervaringen de ruimte, maar de rust blijft de overhand houden.
(Veel wetenschappers schrijven er momenteel over, dat veel psychische klachten beginne met "stresssensibilisatie" ofwel: door je recente geeurtenissen begin j enu in de stress te raken - en "die stress" rakelt dan allerlei oude gebeurtenissen op, waar je dan opeens OOK weer akelig naar gaat kijken - en dat proces stoppen is goud waard.)
En er is een keur aan psychologen bij wie je terecht kan. De betere traumatherapeuten hebben weet van stress sensibilisatie - en hoe schadelijk dat is. En zullen je hopelijk allerlei tips geven, om jezelf te troosten, tot rust te brengen, etc.
En er zijn een aantal min of meer moderne technieken waarmee je redelijk snel (nadat je voldoende rust en stabiliteit hebt) ''door het verwerkingsproces heen kunt'' (emdr, hypnose, gespecialiseerde kinesiologie en somatic experiencing).
En soms kan het zin hebben, belangrijke zaken in je eentje door te werken - maar aan de ander kant: lieve familieleden en goede vrienden doen ander dingen dan "zich er mee bemoeien". Die zijn betrokken op jou en willen graag weten hoe het met je gaat - gewoon omdat ze om jou geven.