Hallo allemaal,
Mijn dochter is nu een tijdje 14 en ze is nogal somber. Ze doet tweetalig gymnasium mét Latijn en Grieks. Ze wil niet naar school, ze wil niets en begint heel snel te huilen.
Nu kwam ik er vorige week achter, dat ze al maanden 's avonds in bed ligt te huilen, omdat ze niet naar school wil. Nu is haar vakantie bijna afgelopen en ze staat al de hele week op ''springen'', zal ik maar zeggen. Om het minste of het geringste begint ze te huilen. Als ik dan vraag waarom ze niet naar school wil, zegt ze: ''Dat weet ik niet.'' Zou het kunnen dat ze het gewoon niet wil vertellen of kan het ook echt zijn dat ze het gewoon niet weet?
Soms zegt ze wel: ''Alles is stom. De leraren, de lessen, gewoon alles en daarom wil ik niet meer terug.''
Ze komt niet naar me toe om te zeggen wat er is, want er moeten wel meer dingen aan de hand zijn dan alleen dat ze niet naar school wil. Dat vind ik ook niet fijn, dat ze met niet ''vertrouwd'' door naar me toe te stappen als er iets is. Ik ben bang dat er misschien nog iets anders speelt op haar school. Ik heb gevraagd of ze haar pesten, maar ze zei alleen: ''Niet echt.'' Toen ik voorstelde om met een dokter (ik heb speciaal niet het woord ''psycholoog'' genoemd, bij haar in de klas zit een autistische jongen die ook bij een psycholoog zit, ik wil niet dat ze denkt dat ik denk dat ze ook ''gek'' of ''vreemd'' is)/iemand te gaan praten, begon ze weer te huilen en zei ze: ''Als je me daar naar toe neemt, dan zeg ik toch helemaal niets.'' Ik weet niet meer wat ik ermee aan moet.
Ze kan er ook niet tegen als haar vader (mijn man) en ik een meningsverschil hebben, dan wordt ze meteen heel stil en somber. Toen ik vroeg wat ik dan met haar moest doen, zei ze: ''Dat weet ik niet.'' En toen zei ik: ''Ik zal wel eens met papa overleggen.'' en toen zei zij weer: ''Nee, nee, niet met papa. Hij mag het niet weten. Als je het verteld, dan zeg ik al helemaal niets meer.'' Nu wil ik het wel graag tegen mijn man vertellen, maar ik vind niet dat ik dat kan doen als zij nadrukkelijk heeft gezegd dat ik dat niet mag. Wat moet ik daar mee?
En haar zusje, die is 12, begint nu ook te ''puberen'' en zegt soms vervelende dingen tegen haar. Ze kan daar absoluut niet tegen en begint óf te huilen óf zegt iets in de trant van: ''Stom kind, als je nog een keer zoiets zegt dan... dan.... ''..
En ik merk vaak dat ze heel somber is, ze lacht zelden en beleefd nooit meer plezier aan iets. Ik weet gewoon niet wat ik daarmee moet.
Ik hoop dat jullie misschien tips hebben voor me. Als moeder word ik er toch ook heel verdrietig van.
Alvast bedankt,
Emma
-
MumEm
-
Nika83
Re: Dochter
Hoi Emma,
Wat een rotsituatie zeg! Ik kan me voorstellen dat jij je zorgen maakt!
Het is alleen wel heel lastig als ze niet geholpen wil worden. Alle hulp die opgelegd wordt, werkt minder goed.
Is het een idee als je tegen haar zegt; ' ik zie dat het niet goed met je gaat en ik maak me zorgen om je. Ik wil je heel graag helpen, maar dat kan alleen als jij vertelt wat je denkt of voelt of bang voor bent. Ik ben er voor je, maar jij moet gaan praten'.
Dus laat haar weten dat je haar wil helpen en er voor haar wil zijn, maar laat haar tegelijk ook weten dat jij niet kunt helpen als je niets weet.
Misschien heb je dit al lang geprobeerd, maar mijn punt is: maak hier geen strijd van! Hulp kun je niet opdringen tenzij haar leven echt in gevaar is.
Sterkte!
Wat een rotsituatie zeg! Ik kan me voorstellen dat jij je zorgen maakt!
Het is alleen wel heel lastig als ze niet geholpen wil worden. Alle hulp die opgelegd wordt, werkt minder goed.
Is het een idee als je tegen haar zegt; ' ik zie dat het niet goed met je gaat en ik maak me zorgen om je. Ik wil je heel graag helpen, maar dat kan alleen als jij vertelt wat je denkt of voelt of bang voor bent. Ik ben er voor je, maar jij moet gaan praten'.
Dus laat haar weten dat je haar wil helpen en er voor haar wil zijn, maar laat haar tegelijk ook weten dat jij niet kunt helpen als je niets weet.
Misschien heb je dit al lang geprobeerd, maar mijn punt is: maak hier geen strijd van! Hulp kun je niet opdringen tenzij haar leven echt in gevaar is.
Sterkte!
-
angel12
Re: Dochter
Dag Emma,
Jammer dat je dit meemaakt.
Als je wil, kan je mijn topic "valideren" eens lezen.
Wat jij meemaakt staat ook in dat boek beschreven. Ik meen dat je er veel aan zou hebben indien je het boek ook zou lezen.
Groetjes,
Angel
Jammer dat je dit meemaakt.
Als je wil, kan je mijn topic "valideren" eens lezen.
Wat jij meemaakt staat ook in dat boek beschreven. Ik meen dat je er veel aan zou hebben indien je het boek ook zou lezen.
Groetjes,
Angel
-
MumEm
Re: Dochter
@Nika83
Ja, ik maak me nogal zorgen. Ik heb al zoiets tegen haar gezegd in de trant van ''ik zie dat het niet goed met je gaat en ik maak me zorgen om je. Ik wil je heel graag helpen, maar dat kan alleen als jij vertelt wat je denkt of voelt of bang voor bent. Ik ben er voor je, maar jij moet gaan praten'' En daaraan voegde ik dan nog aan toe: ''wat kan je dan wel helpen om je beter te voelen?'' en dan zegt ze: ''Niets.'' Maar wat moet ik daar dan mee?
@Angel12
Ik zal eens kijken. Bedankt!
Ja, ik maak me nogal zorgen. Ik heb al zoiets tegen haar gezegd in de trant van ''ik zie dat het niet goed met je gaat en ik maak me zorgen om je. Ik wil je heel graag helpen, maar dat kan alleen als jij vertelt wat je denkt of voelt of bang voor bent. Ik ben er voor je, maar jij moet gaan praten'' En daaraan voegde ik dan nog aan toe: ''wat kan je dan wel helpen om je beter te voelen?'' en dan zegt ze: ''Niets.'' Maar wat moet ik daar dan mee?
@Angel12
Ik zal eens kijken. Bedankt!
-
angel12
Re: Dochter
Graag gedaan...
Re: Dochter
Is ze weleens getest op hoogbegaafdheid? Als haar vermogens ver boven die van klasgenoten liggen kan dat ervoor zorgen dat ze zich erg alleen voelt. Stel je voor dat iemand met een gemiddelde intelligentie bijna alleen verkeert tussen laagbegaafden, die persoon gaat zich dan erg alleen en geïsoleerd voelen omdat hij geen aansluiting kan vinden bij zijn omgeving.
Let wel dat haar schoolprestaties niets zeggen over haar eventuele hoogbegaafdheid. Veel hoogbegaafden ontsporen of bekleden posities ver 'beneden' hun niveau, omdat de sociale omstandigheden waarin zij opgroeien voor hen verre van ideaal zijn.
Let wel dat haar schoolprestaties niets zeggen over haar eventuele hoogbegaafdheid. Veel hoogbegaafden ontsporen of bekleden posities ver 'beneden' hun niveau, omdat de sociale omstandigheden waarin zij opgroeien voor hen verre van ideaal zijn.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Neem waar, de vreugde in het absolute
-
MumEm
Re: Dochter
Nee, daar is ze nooit op getest.
Ze is wel slim en doet het erg goed op school. Wel heb ik van haar vorige mentor een bericht gekregen dat het misschien slim is om haar naar de faalangsttraining te laten gaan. Dit gaat ze komend jaar inderdaad doen, maar ik denk inderdaad niet dat het daar alleen maar aan ligt.
Ik heb nog eens voorzichtig gevraagd wat ze ervan zou vinden als ik met haar naar ''iemand'' zou gaan die dan met haar kan praten. Ze zei: ''Naar zo'n psycholoog zeker? Echt niet, daar gaan alleen maar mensen heen die ziek zijn in hun hoofd en dat ben ik niet!'' dus ze heeft ''psycholoog'' helemaal verkeerd in haar hoofd hangen. Ik denk dat het misschien daardoor ook wel komt dat ze niet met zo iemand wil praten. Wat kan ik tegen haar zeggen?
Ze is wel slim en doet het erg goed op school. Wel heb ik van haar vorige mentor een bericht gekregen dat het misschien slim is om haar naar de faalangsttraining te laten gaan. Dit gaat ze komend jaar inderdaad doen, maar ik denk inderdaad niet dat het daar alleen maar aan ligt.
Ik heb nog eens voorzichtig gevraagd wat ze ervan zou vinden als ik met haar naar ''iemand'' zou gaan die dan met haar kan praten. Ze zei: ''Naar zo'n psycholoog zeker? Echt niet, daar gaan alleen maar mensen heen die ziek zijn in hun hoofd en dat ben ik niet!'' dus ze heeft ''psycholoog'' helemaal verkeerd in haar hoofd hangen. Ik denk dat het misschien daardoor ook wel komt dat ze niet met zo iemand wil praten. Wat kan ik tegen haar zeggen?
-
gwen
Re: Dochter
misschien kan je eens proberen met een soort van dagboekje werken.
misschien is het moeilijk om het rechtsteeks tegen u te zeggen, waardoor dat ze dit niet durft.
misschien als ze haar gevoelens kan neerschrijven dat dit gemakkelijker is voor haar en dat jij dan lezen waar ze het moeilijk mee heeft.
misschien is het moeilijk om het rechtsteeks tegen u te zeggen, waardoor dat ze dit niet durft.
misschien als ze haar gevoelens kan neerschrijven dat dit gemakkelijker is voor haar en dat jij dan lezen waar ze het moeilijk mee heeft.
Re: Dochter
Stel haar eens voor om zo'n test te maken. Deze worden dan meestal door een psycholoog afgenomen, maar dit heeft niets met psychische labiliteit te maken. Dat zal ze zelf waarschijnlijk ook inzien. Als ze daadwerkelijk hoogbegaafd is heeft ze er zeer veel baat bij 'soortgenoten' te vinden (bijvoorbeeld bij vereniging Mensa, en wees daar alsjeblieft niet bevooroordeeld over). Ook kan ze er wat betreft haar opleiding rekening mee houden. Er zijn tegenwoordig zelfs speciale scholen voor hoogbegaafden, maar ook aangepaste programma's op reguliere scholen.MumEm schreef:Nee, daar is ze nooit op getest.
Ze is wel slim en doet het erg goed op school. Wel heb ik van haar vorige mentor een bericht gekregen dat het misschien slim is om haar naar de faalangsttraining te laten gaan. Dit gaat ze komend jaar inderdaad doen, maar ik denk inderdaad niet dat het daar alleen maar aan ligt.
Ik heb nog eens voorzichtig gevraagd wat ze ervan zou vinden als ik met haar naar ''iemand'' zou gaan die dan met haar kan praten. Ze zei: ''Naar zo'n psycholoog zeker? Echt niet, daar gaan alleen maar mensen heen die ziek zijn in hun hoofd en dat ben ik niet!'' dus ze heeft ''psycholoog'' helemaal verkeerd in haar hoofd hangen. Ik denk dat het misschien daardoor ook wel komt dat ze niet met zo iemand wil praten. Wat kan ik tegen haar zeggen?
Sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Neem waar, de vreugde in het absolute
-
:KleinMeisje
Re: Dochter
Hallo,
Heeft ze vriendinnen? En heb je wel is aan haar gevraagd of hun het weten, en of ze er wel is met hun mee praat. Want leeftijdsgenootjes kunnen elkaar heel goed begrijpen, en dan kan ze misschien ook wat makkelijker praten. Want al wil ze het zelf niet, praten lucht echt heel erg op. Vooral als je weet, dat dan iemand je begrijpt.
Groetjes&sterkte.
Heeft ze vriendinnen? En heb je wel is aan haar gevraagd of hun het weten, en of ze er wel is met hun mee praat. Want leeftijdsgenootjes kunnen elkaar heel goed begrijpen, en dan kan ze misschien ook wat makkelijker praten. Want al wil ze het zelf niet, praten lucht echt heel erg op. Vooral als je weet, dat dan iemand je begrijpt.
Groetjes&sterkte.
-
MumEm
Re: Dochter
Het probleem is ook een beetje dat ze tegen haar vriendinnen niet zegt dat ze het vervelend vind op school. Ofja, ze zegt wel dat ze het niet leuk vind, maar niet dat het zó erg is. Ze heeft ook wel vriendinnen, maar laatst kwam ik er dus achter dat een paar van de meiden haar als enige van hun groepje niet uitgenodigd had voor een verjaardagsfeestje. En nu wil ze dus zelf ook geen verjaardagsfeestje meer houden.
Ze heeft vanochtend en gisterenochtend gehuild want ze moest weer naar school. Ik weet echt niet wat ik er mee aan moet.
Ze heeft vanochtend en gisterenochtend gehuild want ze moest weer naar school. Ik weet echt niet wat ik er mee aan moet.
-
:KleinMeisje
Re: Dochter
Hallo,
Daar kan het ook zeker aan liggen. Een meisje dat ik heel goed ken, heeft ook een keer zoiets meegemaakt. Natuurlijk lag de oorzaak niet alleen daarbij, maar het was wel een deel. Ze heeft 2 beste vriendinnen, die ineens veel meer bij elkaar gingen zitten, en toen dacht ze dat ze er buiten viel. Dus is ze zich nog depressiever gaan voelen, dan dat ze al was. Haar vriendinnen wisten natuurlijk wel dat ze zich zo voelde. Zij lag ook iedere avond in bed te huilen. Uiteindelijk bleek er niks aan de hand te zijn, maar daar gaat het niet om, het ging om het idee. Ze is er heel ongelukkig van geworden, door te denken dat ze er buiten valt. En al lijkt het maar een klein probleem, om als enige niet uitgenodigd te worden, het kan hele grote gevolgen hebben, dus misschien dat het daar aan ligt.
Groetjes.
Daar kan het ook zeker aan liggen. Een meisje dat ik heel goed ken, heeft ook een keer zoiets meegemaakt. Natuurlijk lag de oorzaak niet alleen daarbij, maar het was wel een deel. Ze heeft 2 beste vriendinnen, die ineens veel meer bij elkaar gingen zitten, en toen dacht ze dat ze er buiten viel. Dus is ze zich nog depressiever gaan voelen, dan dat ze al was. Haar vriendinnen wisten natuurlijk wel dat ze zich zo voelde. Zij lag ook iedere avond in bed te huilen. Uiteindelijk bleek er niks aan de hand te zijn, maar daar gaat het niet om, het ging om het idee. Ze is er heel ongelukkig van geworden, door te denken dat ze er buiten valt. En al lijkt het maar een klein probleem, om als enige niet uitgenodigd te worden, het kan hele grote gevolgen hebben, dus misschien dat het daar aan ligt.
Groetjes.
-
angel12
Re: Dochter
Heb je al wat info over het boek gevonden waarover ik verteld heb ?
-
elgebak
Re: Dochter
Wat zal het een machteloos gevoel geven dat je ziet dat het niet goed gaat met je dochter, maar dat ze weigert erover te praten. Als ze haar probleem zelf niet kan oplossen zal het wel nodig zijn om met iemand te praten. Het lijkt me belangrijk om haar dat te laten inzien. Zou je haar eens voorzichtig kunnen vragen waarom ze niets wil zeggen? Heeft ze angst dat je haar afwijst als je weet wat er is? Misschien helpt het om vooraf een belofte te maken dat je haar nergens om zult veroordelen en niets zult doorvertellen. Hopelijk kan dat vertrouwen wekken. Ook zou ik eens vragen waarom ze niet met een dokter/psycholoog wil praten. Als ze al deze vragen wel wil beantwoorden gaat ze misschien ook wel wat meer dan dat vertellen. Als ze eerst de 'makkelijkste' vragen beantwoordt en ze is dan toch al aan het woord, dan is het misschien ook gemakkelijker om meer van het verhaal te vertellen.