haawj!
ik ben net nieuw op deze site en gekomen met een reden. ik zit nu in de derde en ben dus 2 jaar geleden naar de eerste gegaan. niets aan de hand, ik ging naar havo/vwo en had een erg leuke klas. ik speel fanatiek muziek ( 3 x in de week) en sport ook 2 keer in de week. dit was dus nogal druk voor me. halverwege het schooljaar ging het mis.. ik kreeg steeds meer op mijn dak en ik had erg veel ruzie met mijn ouders en zij ook met elkaar. ik begon steeds meer gesloten te worden en kon me ook niet meer goed concentreren op school en muziek etc. op school haalde ik slechte punten, ik zette me niet meer in voor muziek, waar ik eerst echt heel veel voor deed, en dan ook nog die ruzies erbij... het werd te veel. ik durfde er met niemand over te praten omdat het iets is wat hun niet mee hebben gemaakt ( mijn vrienden) en hun er dan wat afstandelijk op zouden reageren en me raar zouden vinden. maar ik had constant het gevoel dat ik niets meer goed kon doen en dat ik net zo goed er niet meer kon zijn... om dit te vergeten begon ik in mezelf te snijden. nou heb ik mijn pols overbelast dus kon ik het daar onder verbergen. Op een gegeven moment kwam mijn mentrix erachter en heeft me aan het einde van het jaar er weer een beetje bovenop gekregen.
ik dacht dat het wel over zou zijn, maar vorig jaar is het weer teruggekomen na het overlijden van mijn tante, en de burnout van mijn vader. ik had wel een nieuwe klas en had daar een vriendin in zitten waar ik echt alles tegen kon vertellen, maar die kon mij niet helpen. ik werd als contactpersoon gebruikt door mijn vrienden en er werden mij allerlei dingen toevertrouwd... heel erg fijn want dat betekende dat ze me vertrouwden, maar al hun problemen kwamen dus op het verkeerde moment en het is dus terug gekomen. pas toen ik een half jaar geleden verkering kreeg met een hele lieve jongen ben ik er weer voor de 2e keer bovenop gekomen.
maar nu het nieuwe schooljaar is begonnen is het weer bezig en snijd ik weer in mijzelf... ik kan er wel met mensen over praten maar als ik niet weten wat ik heb, kan ik hun ook moeilijk vertellen wat ik heb en kunnen ze me dus nie helpen. mijn ouders houd ik hierbuiten, maar ik vertel het dus allemaal aan een vriendin en mijn vriendje, maar zij kunnen niets doen. ik weet dat ze dit heel erg vinden, maar ik kan hun ook niet zeggen wat hun moeten doen. ik zou het dus heel erg fijn vinden als ik met mensen in contact kan komen die dit ook hebben ( gehad ) en dat iemand mij kan helpen op dit forum, kan zeggen wat ik of zij moeten doen om het te doen stoppen, en iemand mij kan zeggen wat ik heb, want zelfs dat weet ik niet...
dus asjeblief HELP ME!!!!!
lieffss Scarjj