Hallo iedereen,
Dit gaat waarschijnlijk een lang verhaal worden, maar ik heb hulp // jullie mening nodig.
Hoe je het wilt noemen.
Even wat voor geschiedenis:
Nu bijna 1,5 jaar terug heb ik een lieve vriendin ontmoet, deze vriendin bracht de nodige problemen met zich mee.
Vooral psychische problemen.
Na 2 maanden verkering ging het volledig fout met mijn vriendin.
Deze is nu ook onder behandeling bij de GGZ, en moet elke week 2 keer een halve dag in groeps verband in behandeling.
Ze heeft onder andere een sociale stoornis.
- Ze had paniek aanvallen.
- Huilbuien
- Moe
- Geen sociaal contact meer met vrienden.
Situatie op het moment
Ik woon nu 2/3 maanden in bij mijn vriendin, en de volgende zaken spelen er op dit moment.
- Ik moet alleen naar mijn ouders, want mijn vriendin vind mijn moeder maar een kut wijf.
- ik moet alleen naar vrienden, want al mijn vrienden zijn kut.
- Als ik een cadeautje voor haar koop dan is het nooit goed ( ze vind niks mooi, met kerst kocht ik een horloge van 150,-..zegt ze recht in me gezicht.. "ik vind hem niet mooi"
- Ze komt het huis bijna niet uit.
- Haar hele leven bestaat alleen nog maar uit mij.
- Ze wil geen werk zoeken, want niks is leuk.
- Alles is negatief bij haar.
Nu zijn we 29 Feb 2 weken op vakantie gegaan, en in die twee weken leek ze weer op iemand anders.
of beter gezegd: haar oude zelf.
Bij thuiskomst, wou ik naar mijn ouders en ik heb hemel en aarde moeten bewegen om haar ook bij mijn ouders te krijgen.
Nu gaat dit verhaal hierboven vooral over haar, maar dit is niet de reden waarom ik dit verhaal hier neerzet... want nu begin ik me zorgen te maken over mezelf.
Want ik had die vakantie echt hard nodig, collega`s op het werk zeggen/zeiden ook dat het niet goed met me ging.
Ik ben ook uitgevallen tegen collega`s, vooral als ze me lastig vielen in stress volle momenten.
En als ik eerlijk ben, ik ben niet echt tot rust gekomen op vakantie.
Het ging zelfs de eerste 4-5 dagen langs me heen. ( Ik was op vakantie in egypte, ik kon het gewoon niet bevatten dat ik in egypte was en op vakantie was... heel erg vreemd ).
Nu ben ik sinds gisteren weer te werk, en gisteren hield een collega me aan en zei: Gaat het allemaal wel goed met je, je ziet er zo raar uit.
Mensen maken zich zorgen om me, en zeggen dat ik de volgende dingen vertoon:
- Geen interesse hebben in mensen.
- Weinig praten met collegas, terwijl ik eerder best wel aanwezig was.
- Negatieve houding.
- Duf/Sober.
- Geen zin hebben in werk.
- Snel ziek.
- Hoofdpijn/Migraine.
- Snel uitvallen tegen mensen.
Gisteren op weg naar huis leek ook alles langs me heen te gaan, gisteren reed ik 140 waar ik 80 mag..gewoon omdat ik "ergens anders was".
Nu spelen er nog meer dingen die voor de nodige stress zorgen...
Mijn ouders belde me gisteren ook op, of ik aub terug naar huis wou komen anders waren ze bang dat het niet goed met me komt... iedereen in mijn omgeving zegt dat het niet goed met me gaat.. maar ik heb zelf zoiets van "het valt toch wel mee"
Daarom vraag ik me af, moet ik mezelf een schop onder m`n kont geven, of toch even langs de huisarts.