Ik kwam een jaar en half geleden uit een lange relatie die niet al te goed liep wat lijde tot een zware depressie... deze vervaagde of probeerde ik links te duwen door alcohol/drug gebruik. hier ben ik nu wel reeds terug doorgeraakt op mezelf maar sinds toen ben ik de meest cynische zwartkijkende l*l geworden dat ik ooit heb gekend. ik haat letterlijk ALLES, ik haat deze blinde maatschappij, de achterlijke opmerkingen, de nuteloze standaard conversaties/scenario's, ik lijk geen pijn nog liefde meer te voelen. ik kan enkel klagen dat het tot op het punt is gekomen dat de mensen die ik lief heb zich er zelf aan beginnen storen. ik ben dit beu! ik wil hier vanaf, ik wil terug kunnen lachen en zeveren zonder dat dit gaat over iemand anders zijn leed. ik voel me soms echt als een slecht ondankbaar persoon die simpelweg iedereen kapot wilt maken. iedereen lijkt zo achterlijk, dom en kortzichtig, maar echt IEDEREEN! hoewel ik degene blijk te zijn die kortzichtig leeft. ik weet het allemaal niet goed meer, ik wil dat dit STOPT! ik wil terug lachen zeferen en gemotiveerd zijn om dingen te gaan doen! geen dagen verslijten wetende dat vandaag weer het zelfde patroon als gisteren gaat zijn, en dat morgen en de dag erna weer het zelfde scenario gaat afspelen. alles is een sleur, iedereen is dom achterlijk en kinderachtig, ik haal geen passie uit nix. Het enigste wat blijkt te werken is het dwalen in een roes onder invloed van weet ik veel wat. ik ben hier nu mee aan het stoppen. maar de realiteit maakt alles nog zoveel slechter. conversaties blijken enkel nog te gaan over vrouwen en hun zieke gedachteloop, drugs en criminaliteit. ik heb hier genoeg van! ik wil door de dag kunne gaan met een lach, vrouwen niet als simpelweg achterlijke hoeren die niets anders als mindgames spelen bekijken, geen drugs en of acohol nodig hebben voor plezier, stopen met denken hoe ik snel geld kan verdienen zodat ik niet moet gaan werken als elke achterlijke loonslaaf die dag in dag uit het zelfde scenario herhaalt, zich laat kleineren door een rotbaas die enkel in cijfers denkt, om toch maar eten te kunnen hebben.
wat kan ik doen?