Riekje

Twijfelen over relatie

Hallo allemaal!

Ik heb een probleem, die ik hier graag even van me af wil schrijven! En hopelijk heeft iemand hier tips of iets om deze situatie misschien op te lossen.

Sinds december heb ik twijfels over mijn ware gevoelens voor mijn vriend. Ik vroeg me af of het echt houden van is, wat ik voel. Of dat ik om een andere reden nog steeds bij hem ben. Waar deze gedachten zo opeens vandaan kwamen, snap ik niet echt. (Ik moet hierbij wel even zeggen dat ik hem eerder alleen in de weekenden zag, i.v.m zijn werk. Vanaf december draait hij andere diensten en zie ik hem zo ongeveer elke dag).

Ik heb nooit eerder serieus aan mijn relatie met hem getwijfeld. Sterker nog, ik was altijd knettergek op die jongen (en ben dat nu nog steeds eigenlijk).
Bij hem voel(de) ik me echt op mijn gemak, zo heb ik me nog nooit bij een andere jongen gevoeld. Ook kan ik zo gigantisch met hem lachen, hebben hetzelfde gevoel voor humor. Ik voel me rustig als hij bij me is. Ik zie hem nog steeds erg graag!!

Alleen de laatste tijd gaat er soms van alles door mijn hoofd; zou ik nog wel jaloers reageren als mijn vriend iets te lang met een ander meisje staat te kletsen? Dit was namelijk iets waar ik eerder namelijk al behoorlijk heftig op kon reageren. Ik stel me dan zo’n situatie voor, en denk dan dat ik nu niet meer jaloers zal zijn. Hier baseer ik weer op, dat ik dus niet genoeg van hem zou houden.

Het rare is, is dat ik denk dat ik me deze gedachtes allemaal zelf heb aangepraat. Als ik namelijk heel diep in mijn hart kijk, wil ik hem helemaal niet kwijt! Ik weet dat ie zo goed bij me past, en ik denk ook echt dat ik nergens anders meer zo’n goede jongen zou kunnen vinden. Ik zou niet eens een andere vriend willen.

Waarom heb ik dan toch deze gevoelens? Ik voel me hierover erg schuldig tegenover hem, onze relatie is verder zo goed, waarom zou ik dan twijfelen?

Ik heb het gevoel dat ik door al dit denken juist niet toe kom, aan het houden van mijn vriend. Dat ik zijn ware ik als het ware even niet meer zie, maar alleen het beeld dat ik hem met mijn gedachtes heb gegeven.

Heeft iemand wel eens in zo'n zelfde situatie gezeten? Is dit iets waar ik gewoon even doorheen moet? Dit is namelijk mijn eerste echte serieuze relatie, dus veel ervaring heb ik er niet mee..
Riekje

Ik ben trouwens 22 en heb anderhalf jaar een relatie! Dat was ik vergeten erbij te vermelden..
janseke

Ik ken die situatie een beetje.
Ik ben alleen het slachtoffer geworden zeg maar, van iemand welke zijn gevoel niet kon plaatsen.
Ik had een zeer fijne relatie en we zagen elkaar heel vaak. Eigenlijk te vaak.
We waren verliefd. En zagen de minpunten niet.
Mijn ouders hebben mij voorbeid op het feit dat ik zou gaan landen. Dat ik met beide benen op de grond zou komen en de liefde zou verdwijnen. Wat ik volgens hun dan zou gaan voelen is dat hij diep in mijn hart zit. Ik het fijn vind om bij hem te zijn, en dat dit houden van is.
Ik kon hier dan ook vrij makkelijk mee omgaan. Maar hij niet. Hij heeft mij laten vallen als een baksteen. En kwam ineens met al mijn minpunten aanzetten. Moet er wel bij vertellen dat hij overspannen geraakt is. Maar hij kan dit gevoel niet plaatsen. Al zit ik heel diep bij hem.

Geef het een kans, dat is mijn enige tip. ga na of hij diep zit en het ijn vindt om bij hm te zijn, en dat is een basis. En praat met elkaar. Geef dingen aan.

Succes ermee.
Riekje

Bedankt voor je reactie!

Wat naar dat dit je zo overkomen is! Vooral omdat je het zelf dus helemaal niet aan hebt zien komen.

Ik denk zelf, ook na jou reactie te hebben gelezen, dat gewoon het verliefde gevoel een beetje weg begint te gaan bij me..en dat ik een beetje moet wennen aan dit 'nieuwe' gevoel, zeg maar. Ik ben altijd al een piekeraar geweest, en ben hier denk ik ook teveel over na aan het denken.
Ik moet zeggen dat ik hem dus eerst ook bijna niet zag, alleen in de weekenden. Dan waren we overigens wel meteen het hele weekend bij elkaar. En nu zijn we sinds december dus bijna elke dag wel bij elkaar te vinden. Hij werkt om de twee dagen 24 uur, zeg maar. En ik hoef de laatste tijd heel erg weinig naar school, waardoor je toch al snel hele dagen bij elkaar zit. Terwijl je in die tijd ook niet altijd iets te doen hebt.
Dan gaat het ineens misschien wel allemaal in een sneltreinvaart, dan wordt t allemaal een beetje gewoon.

Ik vind het altijd wel heel fijn als ie bij me is en ik zou zo ook geen minpunten van hem op kunnen noemen. (Tenminste geen dingen waar ik me aan irriteer ofzo). Dus ik denk dat het op zich allemaal wel goed zit. Ik wil alleen graag van dat onrustige gevoel af, ik vind het gewoon vreemd waarom ik eerder heel snel jaloers was, en nu (lijk ik dat in mijn verbeelding) niet meer te zijn...
ann61

Hallo,

mijn vriend was in het begin van onze relatie ook erg jaloers, hij was toen 21 en het was/is ook zijn eerste serieuze relatie ( en waarschijnlijk, hopelijk ook zijn enigste en laatste :D ) hij was erg onzeker in het begin, omdat hij nog geen serieuze relatie had gehad, mij nog niet zo goed kende en twijfelde aan mijn gevoelens voor hem (alhoewel hij daar nooit een reden toe heeft gehad). Langzaamaan is hij (gelukkig) minder jaloers en bezorgd en onzeker geworden maar ik weet dat hij me nog steeds graag ziet. Ik zou het verdwijnen van je jaloerse gevoelens niet als iets negatiefs zien, integendeel. Volgens mij betekent het enkel dat je zekerder bent geworden van jezelf, van hem en van jullie relatie.

Nu zien jullie elkaar meer dan vroeger, zorg er wel voor dat je je relatie niet als vanzelfsprekend gaat zien en dat alles geen sleur wordt. Vroeger zag je elkaar enkel in de weekends, je had dan veel te vertellen, veel te doen, veel tijd in te halen en nu zie je elkaar heel veel... Blijf met elkaar praten, doe ook leuke dingen samen en niet enkel de dagdagelijkse dingen, bevestig elkaar en jullie liefde voor elkaar! Je kunt geen minpunten opnoemen en je wil geen ander, dus zie ik geen problemen...

Groetjes, Ann
vechter

Je moet altijd blijven investeren in een relatie, heb een boek gelezen over de 5 talen van de liefde, komt hierop neer dat er 5 bsistalen zijn waarin je je liefde naar de ander kan uiten, stel dat jouw vriend helemaal opbloeit als je een complimentje geeft, dan is bv positieve woorden zijn liefdestaal.
Zo zijn er nog 4 talen.
aanraken
kado's
dienstbaarheid
samen zijn

Als je er mer over wilt lezen.
de 5 talen van de liefde is geschreven door Gary Chapman
Uitgeverij Medema
isbn: 90-6353-259-8

Misschien kan je er iets mee
succes
Bianca

Terug naar “Relatieproblemen en seksualiteit”