Hallo,
Ik heb een probleem het zit namelijk zo ik heb een relatie van 5 jaar maar heb last van jaloezie en wantrouwen naar haar toe. Dit komt voort uit slechte relaties die ik voor haar had waarbij de vrouwen vreemdgingen en ook door haar "vrienden" keus. In het begin van onze relatie ging ze wel eens wat gezelligs doen met een vriend. De een wilde met haar naar bed de ander vroeg haar het criminele pad op te gaan de andere bracht haar naar een paren club waar mensen hier en daar liggen te wippen. Dus heb toen ook uit jaloezie gezegd dat ik niet wilde dat ze met haar "vrienden" omging en moest kiezen tussen mij of hun. In de loop der jaren heb ik mezelf daar wel schuldig over gevoeld omdat ik bepaalde "wel goede" vriendschappen ook had laten verbreken. Tijdens ruzies kwam dat ook steeds tersprake pas gelden ben ik er achter gekomen waarom dat was. Het was niet omdat het erg vond dat het gebeurd was en nu geen vrienden meer had maar gewoon met bepaalde vrienden achter me rug om bleef bellen en misschien wel afspreken. Hier had ik overigens wel altijd het vermoeden van.
Mijn probleem nu is dat het het afgelopen jaar 2 maal uit is geweest elke keer 3 maanden. de eerste keer ging het uit omdat ik wat smsjes heen en weer vond op haar telefoon met ene Ellen. Ze had geen vriendinnen die Ellen hete dus ik las de berichten en vond het allemaal erg ongepast omdat het eigenlijk om een man ging en ze ook s'nacht als ik uit ging sms'te en belde maar ook zag wanneer zei met haar vriendinnen uitging omdat hij daar werkte. 3 maanden later het was al uit toen zag ik dat ze nog met hem mailde en met hem wilde afspreken. Ik hoopte eigenlijk dat ze in de tussen tijd aan onze relatie wilde werken en niet aan de relatie die de oorzaak was van ons uit elkaar gaan. Maar goed we hebben het toen weer geprobeerd.
Eeen periode ging voorbij en probeerde goed te doen in de relatie en haar te vertrouwen door naar de zelfde club te gaan waar ze die jongen had ontmoet. En warempel leerd ze weer een andere jongen kennen waar ze nummers mee uitwisseld. Nu kwam ik een foto onder ogen waar ze in de discotheek gearmd staat met die jongen en ook een foto met een neef. Ik heb de relatie verbroken heb 2 maanden in een andere kamer geslapen en ben toen uit huis gegaan (altijd nog hopend dat het goed zou komen). Na 3 maanden kwam ik er achter dat ze die zelfde jongen meer dan 4 keer per dag sprook in die 3 maanden en ze zelfs hadden gevreeen maar ze niks voor hem voelde. We hebben toch geprobeerd de relatie weer op te pakken. Maar haar eisen zijn nu dat ik haar vrienden moet accepteren.
Een van die vrienden is die neef (van die jongen waar ze mee heeft gevreeen) en ook maar 3 maanden kent. Deze jongen is ook een keer thuis gekomen en is een heel aardige gozer. Maar ze bellen elkaar om de dag ongeveer en als ik toevallig hoor dat ze praten voel ik wel jaloezie op komen, maar probeer die te onderdrukken omdat dat ook voor problemen heeft gezorgd in het verleden. Maar ze vind ook dat ze af en toe met hem moet uit kunnen gaan. Ik probeer dit te accepteren maar hij ztelde al voor haar mee uit te nemen de eerste week dat het weer aan was. Ik heb haar toen gevraagd of hij als vriend geen rekening kan houden met de situatie maar ze vind dat hij dat mag voorstellen wat hij wil maar de keus bij haar ligt. Wat haar betreft gaat ze volgende week met hem opstap al "vrienden" maar denk wel dat ik dan met jaloezie en verbeeldiongen wat ze aan het doen is zal achter blijven.
Rekening met elkaar houden in een relatie vind ik erg belangrijk als ik weetr dat me vriendin iets niet leuk vind zal ik het misschien laten als ik het zelf erg graag wil zal ik er met haar over praten. Zij denkt daar omgekeerd over als ik het niet leuk vind en zij wel doet ze het gewoon en als ik er een probleem mee heb doet ze het niet in mij bijzijn (wat voor mij geen oplossing is).
Graag zou ik na dit lange verhaal jullie mening willen weten over dit alles maar ook tips willen ontvangen hoe ik deze ongezonde jaloezieen kan ondrukken of ombuigen naar positievere gevoelens.
Alvast bedankt.
Ron