Gebruikersavatar
Anzere
Berichten: 5
Lid geworden op: 09 jun 2016 20:03

Depressief?

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw hier op het forum. Dus ik weet niet precies of ik dit op de juiste plek plaats. Maar here goes nothing.

Het gaat niet over mijzelf, maar over mijn vrouw.

Sinds enige tijd is mijn vrouw heel negatief. Na de geboorte van ons eerste kind was zij flink depressief en ook na de geboorte van ons tweede kind ging het niet helemaal goed.

Op dit moment is het allemaal weer een toppunt aan het bereiken. Mijn vrouw is zeer negatief over zichzelf en als ik bv boven ben en zij beneden, en wij hebben een woordenwisseling gehad, hoor ik dat zij zichzelf slaat. Ze maakt zichzelf belachelijk en scheld enorm op Zichzelf. Als ik er iets van zeg, dan word ze erg boos en probeert ze alles naar anderen te plaatsen. Ook het huis is een zooi. Zij is vaak thuis en ik bijna niet, maar haar rommel opruimen doet ze niet, of ze overziet het niet

Ze heeft geen vriendinnen en ook op werk gaat het niet zoals het zou moeten. Ze word daar continue in de maling genomen, maar doet er weinig aan.

Als wij ruzie of iets dergelijks hebben dan proberen wij dat niet te doen waar de kinderen bij zijn, maar dat gaat de laatste tijd niet altijd meer. Als ze weer negatief is voel ik dat ik gelijk in mijn irritatie schiet en dat loopt dan uit de hand qua woorden. Niet goed dus

Ik ben echt ten einde raad. Mijn vrouw neemt absoluut niets van mij aan. Het is zij tegen de wereld. Hoe kan ik ervoor zorgen dat zij zich beter gaat voelen? Ik denk dat ze een enorme burnout heeft ofzo, maargoed zeker weten doe ik dat natuurlijk niet.

Ik hoop dat jullie mij wat aanknopingspunten kunnen geven.

Groet

Anzere
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Depressief?

Welkom Anzere,

De vraag die in mij opkomt: Heb je weleens een goed en verhelderend gesprek met haar gehad hierover? Een moment dat je vroeg waar het nu allemaal precies vandaan komt en wat er zoal allemaal in haar omgaat? Ik denk dat communicatie naar elkaar toe heel belangrijk is en ook naar elkaar uitspreken wat er aan de hand. Als je namelijk geen open zicht heb t op wat er speelt dan is het ook moeilijk om gericht te kijken wat de vervolgstappen kunnen zijn. Wat zou kunnen helpen... waar de behoeften liggen...

Als ik het goed begrijp ging het na de zwangerschappen niet goed. Ze heeft ook de zorg voor de kinderen. Mag ik vragen hoe het gaat als jij thuis komt? Vraag jij hoe haar dag was en is dat andersom ook zo? Neem je dingen van haar over als je thuiskomt wat met de kinderen te maken heeft zodat je vrouw op dat moment wat word ontlast?

Ga er met een open houding in. Straal dat ook uit naar haar toe. Ik ben niet iemand die giga veel versatand heeft van relaties. Dat geef ik eerlijk toe. Maar voor mijn gevoel hoort ook samenwerking bij een relatie en vertrouwen. Dus ook het overnemen van elkaar en in vertrouwen bepaalde dingen bespreken.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Anzere
Berichten: 5
Lid geworden op: 09 jun 2016 20:03

Re: Depressief?

Hoi,

Bedankt voor je antwoord.

Ik heb al heel vaak gesprekken met haar gevoerd. En dat gaat van alleen maar lyisteren tot echt input willen geven.

Ik heb eeb hele zware baan en als ik thuis kom ben ik verrot, maar dan toch neem ik alles over. Ik kook, ik maak schoon, ik verzorg de kinderen. Overigens. Met de kids doet ze het heel erg goed en ze is er erg lief naar.

Ik probeer haar heel veel te ontlasten. Alleen het lijkt geen effect te hebben....
Gebruikersavatar
imagine
Berichten: 70
Lid geworden op: 05 apr 2016 22:36

Re: Depressief?

Hoi Anzere,

Allereerst.. Waar je in zit, lijkt me een heel zware en slopende situatie. En ik vind het mooi dat je op zoek gaat naar een oplossing door bijvoorbeeld op dit forum. Dat laat denk ik zien dat je betrokken bij je vrouw bent en graag wil dat het goed met haar gaat. Ik lees dat dit waarschijnlijk de derde depressie is die je vrouw op haar bordje krijgt, maar jij ook. Dat vraagt veel van je. Dus je mag al best een beetje trots op jezelf zijn. En dan is het ook niet gek dat je het soms even niet meer weet.

Ik vraag me af. Bij de vorige depressies van je vrouw, heeft zij toen hulp gehad of is ze er zelfstandig (of door hulp van jou) bovenop gekomen? En jij? Heb jij hulp gehad? Heb je iemand met wie je goed kan praten? En je vrouw, heeft die ook iemand waarmee ze kan praten?
En jouw vrouw, was zij vroeger anders of heeft ze nooit echt vrienden gehad? En is het duidelijk waar de depressies vandaan komen? Wellicht nog onverwerkte dingen uit het verleden?
En jullie woordenwisselingen? Waar gaan die zoal over?

Ik probeer een beter beeld te krijgen, daarom stel ik zoveel vragen. En vaak door vragen te beantwoorden, denk je zelf ook weer opnieuw na over dingen en krijg je soms nieuwe inzichten.
Do not jugde the story by the chapter you walked in on.
Gebruikersavatar
Anzere
Berichten: 5
Lid geworden op: 09 jun 2016 20:03

Re: Depressief?

Hallo,

Ze heeft in het verleden wel vrienden gehad, maar die haken allemaal langzaam af.

De vorige depressies is zij volgens mij nooit helemaal uit gekomen. Het heeft naar mijn gevoel altijd doorgesudderd, maar wel met goede periodes. De eerste depressie kwam nadat zij geen borstvoeding meer kon geven aan ons eerste kind.

Nu na het tweede kindje heeft zij best wel wat lichamelijke problemen gehad.

Ik praat er met weinig mensen over. Soms met mijn vader, maar dat helpt weinig. Zij heeft nog geen professionele hulp gehad, en dit soort zaken zijn bij haar familie geen gespreksonderwerp.

Bedankt voor het hart onder de riem. Ik probeer mijn best te doen, maar ik vrees dat ik ook redelijk vol aan het raken ben.
Gebruikersavatar
Anzere
Berichten: 5
Lid geworden op: 09 jun 2016 20:03

Re: Depressief?

Owh en als wij woordenwisselingen hebben gaan die vooral over haar. Hoe negatief en boos ze wel niet is. Ik wil er niet over beginnen, maar het draait er altijd op uit...
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Depressief?

Ik praat er met weinig mensen over. Soms met mijn vader, maar dat helpt weinig. Zij heeft nog geen professionele hulp gehad, en dit soort zaken zijn bij haar familie geen gespreksonderwerp.
Is haar familie belangrijk in het bepalen van wat ze moet doen en niet doen dan? Als zij zo diep zit momenteel dat het beter is dat ze toch professionele hulp moet hebben, dan lijkt het mij dat het oordeel wat familie heeft niet zo op de voorgrond moet staan. En als het geen gespreksonderwerp is, dan niet. Dat is jammer omdat er dan geen steun vanuit haar familie is, maar in dit geval gaat het om haar en haar eigen gezondheid.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Anzere
Berichten: 5
Lid geworden op: 09 jun 2016 20:03

Re: Depressief?

Dat snap ik. Maar dat ze daar rekening mee houd is al iets waar ik heel lang regen aan het vechten ben. Ik vind dat ze profi hulp moet zoeken, maar zij switched nogal eens tussen hulp en geen hulp. Zoals je ziet heb ik daar dus ook geen back up in.
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Depressief?

Je kan ook therapeuten aan huis laten komen. Je kan tegen je vrouw zeggen dat het voor jou is (is het min of meer ook, je draagt een grote last naar ik lees) of je kan haar om toestemming vragen als je zeker weet dat ze gemakkelijk te overtuigen is na deze drempelverlaging. Hoe dan ook is dit gemakkelijker dan haar meeslepen naar een hulpverlener. Als je eenmaal iemand bij je thuis hebt dan kan die wellicht beter duidelijk maken dat dit geen houdbare situatie is en een behandeling inzetten of jullie doorverwijzen. Ik denk dat het belangrijk is dat jullie dit samen doen, hoewel jullie natuurlijk niet per se beide bij alle behandelsessies aanwezig moeten zijn. In elk geval knap dat je nog niet hebt opgegeven en hieraan wil werken! Veel sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Depressief?

Anzere schreef:Dat snap ik. Maar dat ze daar rekening mee houd is al iets waar ik heel lang regen aan het vechten ben. Ik vind dat ze profi hulp moet zoeken, maar zij switched nogal eens tussen hulp en geen hulp. Zoals je ziet heb ik daar dus ook geen back up in.
De regel hierin is denk ik nog altijd: Iemand moet zelf ook achter hulpverlening staan. Als iemand er niet volledig achter staat, dan gaat het toch moeilijk worden voor dat moment.
Ik denk niet dat je iemand zou kunnen dwingen, ook al is er een stadia dat je iemand gedwongen op kan nemen, maar daar gaat het nu niet zo om.
Wellicht kan je zelf ook eens met de huisarts gaan praten over de situatie en eventueel eens om advies vragen. Puur voor jezelf en om weer wat verder te komen? ;)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
imagine
Berichten: 70
Lid geworden op: 05 apr 2016 22:36

Re: Depressief?

Anzere schreef:
Ik praat er met weinig mensen over. Soms met mijn vader, maar dat helpt weinig. Zij heeft nog geen professionele hulp gehad, en dit soort zaken zijn bij haar familie geen gespreksonderwerp.
Bedoel je dat de familie van jouw vrouw professionele hulp niet oké vindt? Dat lijkt me erg lastig, vooral als ze ergens wel de hulp wil. Vaak is het al spannend om hulp te zoeken, dan zou je juist nog een duwtje in de juiste richting nodig hebben van de mensen die belangrijk voor je zijn.
Ik lees dat je al jaren aan het vechten bent om haar eigen mening los te maken van de mening van haar familie, klopt dat? Dat herken ik. Ik heb daar zelf namelijk ook moeite mee. Ik vind het heel belangrijk wat mijn moeder vindt van de dingen die ik doe + wat mijn vriend er van vindt (wat vaak recht tegenover elkaar staat, waardoor ik niet meer weet wat ik moet doen en lichtelijk in paniek raak). Bij mij komt dat puur uit onzekerheid. Vroeger werd van mij verlangt dat ik mij altijd aanpaste aan mijn moeder. Dat gedragspatroon is wat ik gewend ben, dus een eigen mening hebben (en vooral het uiten ervan) is heel lastig voor mij. De angst om afgewezen te worden (als ik dus mijn eigen gang ga en niet doe wat de ander wil) is er altijd. Herken je dat bij jouw vrouw?

Bedankt voor het hart onder de riem. Ik probeer mijn best te doen, maar ik vrees dat ik ook redelijk vol aan het raken ben.
Ik begrijp dat je zo langzamerhand vol aan het lopen bent door de hele situatie + je drukke baan, kinderen en het huishouden. Het is nogal veel van je gevraagd en zeker als je er niet echt goed over kunt praten. Hoe komt dat? Staan de mensen (behalve je vader redelijk, lees ik) om je heen er niet zo voor open? Of vind je het zelf lastig om over je gevoel te praten? Of is er een andere reden?
Heb je nog ruimte voor ontspanning of een uitlaatklep (sport, uitgaan o.i.d.?). Dat is naar mijn idee altijd erg fijn om soms even uit de situatie te stappen en er niet aan te denken, maar goed iedereen is anders natuurlijk en heeft andere dingen nodig. Wat werkt voor jou?


En, wat vind je van het advies om bij de huisarts te gaan praten? Daar ben ik erg benieuwd naar!
Do not jugde the story by the chapter you walked in on.
Gebruikersavatar
Tsoort
Berichten: 62
Lid geworden op: 07 apr 2016 11:28

Re: Depressief?

Dag Anzere,

Ik moet me bij imagine en memories aansluiten . Als ik lees , 'hoor ik dat zij zichzelf slaat. ' of , het huis is een zooi. Zij is vaak thuis en ik bijna niet, maar haar rommel opruimen doet ze niet, of ze overziet het niet,' dan vrees ik dat jij zelf niet veel meer kunt doen : professionele hulp is hier aangewezen goedschiks of kwaadschiks.
Ik raad je aan een dokter te laten komen en deze de situatie te laten inschatten. Medicatie en mogelijks een opname lijkt me hier aangewezen.
Daarna volgen begeleiding en therapie en heel veel ondersteuning van jou.

Maar laat nu eerst de dokters hun werk doen, en hou je daar zo veel mogelijk afzijdig van. Dit kan immers leiden tot zware confrontaties en eigenlijk is niemand daarbij gebaat, noch zij, noch jij.
Later zal nog veel beroep worden gedaan op jouw vertrouwen en steun , belangrijk hierbij is dat deze nu , in die moeilijke periode behouden blijft.
Familie en vrienden komen later ook nog aan de beurt, maar nu, vrees ik , moet deze crisis zelf eerst aangepakt worden, hoe sneller hoe liever voor het verder ontaardt.

Ontzie nu ook vooral jezelf : de kinderen zijn er ook nog en ik vrees dat je er een tijdje alleen voor zult staan. Aarzel niet dit forum te gebruiken : met imagine en memories ben je in zeer goeie handen.
Succes en heel veel sterkte !
Gebruikersavatar
Mariska
Berichten: 2
Lid geworden op: 28 jan 2017 12:19
Contacteer: Website

Re: Depressief?

Misschien kunnen ontspanningsoefeningen verlichting bieden? Dit hoeft niet lang te duren, er zijn ontspanningensoefeningen voor tussendoor. Denk aan ademhalingsoefeningen, mindfulness en dergelijke technieken. Misschien dat je de technieken kan Googlen en helpt het voor jou..

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”