Hey,
mijn naam is Andy, ik ben 22 jaar oud en ik woon in Brabant.
Ik wilde mijzelf eerst voorstellen in de "voorstel" sectie maar dit leek mij handiger.
Ik heb een lijst met gebeurtenissen en klachten die ik hier zou kunnen ophangen over mijn verleden maar ik bespaar jullie de moeite die te lezen.
Ik wilde het hebben over het volgende wat mij eigenlijk elke dag raakt en enorm onzeker maakt.
Mijn ouders en ik liggen niet op 1 lijn, nou geeft dat niks, kan gebeuren. Doordat mijn ouders en ik niet op 1 lijn liggen ben ik erg vroeg uit huis gegaan. Mijn ouders weigerden ook maar iets voor mij te betalen, zo ook school en huur. Dus ik heb erg vroeg al moeten werken zodat ik de huur kon betalen. Uiteindelijk toch naar school kunnen gaan maar de schoolkosten waren simpelweg te hoog. Ik ben gestopt met school, kreeg een baan bij een Detailhandel bedrijf en kon daar verder leren. Certificaat behaald for what it's worth, toen werd ik overgeplaatst naar een ander filiaal (zoveelste keer.). Dit was mijn laatste kans om mij te bewijzen werd nadrukkelijk gezegd. De treinreis daarheen duurde elke dag 40 minuten heen, 40 minuten terug. 6 maanden geleden (ongeveer) ging ik dus naar mijn werk en heb toen een enorme paniek aanval gehad in de trein. Ik dacht letterlijk dat ik gewoon dood zou gaan en de wereld werd enormmmm klein. Visoog visie en vrijwel geen adem ging daarbij gepaard. Ondertussen ben ik mijn baan kwijt, mijn vriendin kwijt en eigenlijk al mijn sociale contacten buiten mijn woonplaats om kwijt. Ik oefen veel met de auto (was ik ook een tijd bang voor) maar ik blijf angsten hebben. Ik kan ze nu beter te baas dan eerst, maar een werkplek buiten mijn stad is voor mij op dit moment een no go.
Wellicht een niet samenhangend verhaal, ik spring van hot naar her, sorry daarvoor. Mijn punt is eigenlijk, ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb 0 aan reserves, het geld van de ziektewet is totaal niet toereikend en ik kan dus ook geen schoolkosten betalen. Ik zit er Echt doorheen, ik verlies letterlijk alles waar ik lang voor gewerkt hebt en zo dus ook mijn huis als ik niet snel een oplossing bedenk.
Mijn ideale visie zou zijn dat ik terug naar school kan alsnog en kan gaan studeren. Ik weet niet in hoeverre dit realistisch is. Dus bij deze vraag ik jullie om hulp, ookal vind ik dat enorm moeilijk.
Als iemand ideeën heeft, hoor ik ze super graag.
Alvast bedankt.