Gebruikersavatar
carinablokdorp
Berichten: 34
Lid geworden op: 21 jan 2014 08:17

verlies van hond

ik vraag me af hoe je het best omgaat met rouw voor je hond, wat het meest heelt, de wandelingen alleen doen die je vroeger samen deed en best confronterend zijn en je doen huilen of je zinnen proberen te verzetten en andere wandelingen gaan doen of andere dingen die je vroeger niet met je hond deed, om de pijn te verzachten, en het gemis, wat is het best om de rouw goed te doorstaan? want ik ben bang dat ik er aan kapot ga en helemaal depri sinds mijn hond gestorven is, ben al een paar keer door een rouwproces gemoeten van dierbare mensen, en ik heb geen zin meer in die ellende , voel me terug helemaal triest en depri , ben gewoon bang om nog meer in de put te geraken
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: verlies van hond

Of het nou om een mens of een dier gaat, het belangrijkste is dat je de rouwverwerking doet op de manier die voor jouw het prettigste aanvoelt. Als je er bijvoorbeeld tegenop ziet om wandelingen te maken langs de plekken waar je vroeger met je hond wandelde, dan moet je dat gewoon niet doen. Maar het fijnste en meest helend is natuurlijk om terug te denken aan alle fijne momenten die je samen hebt gehad. Want hoe veel verdriet je nu ook hebt, de mooie en fijne dingen blijven altijd bij je.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Dromer
Berichten: 7
Lid geworden op: 08 mei 2014 14:28

Re: verlies van hond

Allereerst sterkte.

Zoals je wel weet is het verlies van een hond niet iets wat je moet onderschatten, en doet soms niet onder voor het verliezen van een dierbaar persoon.

Zelf heb ik een jaar terug (veel te vroeg) afscheid moeten van mijn hond en goede vriend, na een periode van ziekte die moeilijke beslissing moeten nemen.
Ben er goed kapot van geweest.

Ik heb de plaatsen opgezocht waar hij graag speelde en opgroeide als pup, ook al was dat in het begin erg moeilijk, voelde als iets wat ik moest doen.
Nu maanden later kom ik heel af en toe nog even op die plaatsen, en voel dan vooral de warmte van de tijd die ik met hem gehad heb in m'n hart, het gemis en de pijn worden steeds een beetje minder.

De nacht nadat ik hem in heb laten slapen liep ik zijn favoriete wandelroute voor het eerst alleen, de lucht was helemaal helder, op een wolkje na die langs de maan dreef, deze wolk leek op het koppie van mijn hond en had precies zijn gezichtsuitdrukking... tja klinkt een beetje zweverig, maar je had het moeten zien!
Gebruikersavatar
carinablokdorp
Berichten: 34
Lid geworden op: 21 jan 2014 08:17

Re: verlies van hond

dank je wel voor jullie antwoorden
wat lief

ja het is moeilijk
ik heb ook het gevoel dat ik het moet doen,anders is het precies of ik ben hem al vergeten, ik heb het al gedaan een van de vele wandelingen en heel de dag geweend, de andere plaatsen heb ik geen zin meer, alleen maar in gedachten
Gebruikersavatar
Einzelganger
Berichten: 27
Lid geworden op: 07 aug 2014 20:00

Re: verlies van hond

In mijn geval was het dan geen hond maar wel een kat (ik ga hier niet ingaan op katten- of hondenliefhebbers, wat ze voelen is immers hetzelfde.)

Woonde 14 jaar bij me.

Mijn reactie was een soort uitvaartje, crematie, zelf urn ontworpen waarin foto en halsband verwerkt was, naar crematorium rijden, afscheid nemen en urn weer mee naar huis. Grote foto aan de wand, urn erbij en kaarsen en speeltjes.

De meningen hierover zijn verdeeld weet ik, de ene meent, moove on, de andere zegt, ja dat zou ik ook willen. Zelf maar gewoon mijn gevoel gevolgd en dat ene plaatsje zal hem altijd toebehoren.

Verder heb ik een heel mooi fotoboek laten maken, met de allerbeste foto's die ik had. De eerste weken was ik vooral bezig met de tweede die dit gemis heel sterk voelde. Ik kwam zelfs overdag (niet eenvoudig) naar huis om te zien of ze oké was.

En tranen laten lopen, niet mee inzitten, honderden foto's herbekijken en tranen laten omdat dat nu eenmaal het enige is wat we kunnen doen voor afsluiten en verwerken. Heb màànden elke avond kus op foto gegeven, da's nu al wat verminderd, maar toch. Ik denk maar, ieders tijd (ook die van jou en mij) komt, we kunnen niet anders dan aanvaarden en verder gaan en voor mezelf; ik ben er zeker van dat ik dit 'straatlopertje' het beste leven heb gegeven dan waar hij ooit had van kunnen dromen. Massa's eten, drinken, verzorging, knuffels, dekentjes, speeltjes, warmte, gezelschap, op straat had hij niks en ik bij dat stel ik mezelf gerust, je had niet meer kunnen doen, zijn tijd was gewoon gekomen......en wie weet, kijkt hij nog eens naar beneden en denkt, ja, het was daar goed....... ;-)
Gebruikersavatar
wolfgirl
Berichten: 102
Lid geworden op: 16 nov 2013 23:47

Re: verlies van hond

Ach wat ontroerend allemaal, zeker ook van jou einzelgänger. Bij ons hakte het er ook hard in, en veel te vroeg ging mijn mooie Becky..
Onze zoon was ontroostbaar. Ik ging wel langs alle plekken, dan ging ik daar gewoon zitten, of ik keek naar andere honden die speelden. Vaak had ik het gevoel dat ze nog naast me liep. Wij hebben toch vrij snel, te snel een nieuw pupje genomen. Dit is wel leuk maar het is toch beter denk ik om wat langer te wachten. Uiteindelijk slijt het wel iets en in gedachten is ze nog bij me. Grappig is ook dat wij een Siamees poesje hebben die intens meeleefde met ons, en als ik zat te huilen, ging zij mauwen en zachtjes bijten en krabben om me eruit te halen, heel bijzonder. Ik wens je sterkte, liefs
Gebruikersavatar
carinablokdorp
Berichten: 34
Lid geworden op: 21 jan 2014 08:17

Re: verlies van hond

bij mij is het zo , dat het al ietsje minder is of in het begin, ik al iets meer zin heb om iets te gaan doen, en ook zo moe niet meer ben, maar soms heb ik ook de neiging om telkens ik voorbij een plaats kom waar we vaak gingen wandelen bv , ik mij even triest voel , zo van het gedacht van nu is ze nooit meer bij mij, ze komt niemeer terug, wat hadden wij een fijne momenten samen, dat we even knuffelden , we waren een team bijna, en nu is dat gedaan en komt niet meer terug, maar daarna gaat het ook sneller over, ik treur niet de hele tijd niet meer

we hadden precies een verbond of verband , dat we met niemand anders hadden, anders dan met andere mensen of partner, niet dat ik niet zou treuren moest partner er plots niet meer zijn, het zou ook een grote leegte zijn

ik had het gevoel ook dat de hond er altijd was voor mij , hij ging ook bijna overal mee met mij, ik zou zelfs gelaten hebben om ergens naartoe te gaan, omdat de hond niet meekon ,

wat erg dat jullie je hond ook hebben verloren, overlaatst zei iemand ja je moet niet denken dat jij speciaal bent , omdat ik zei , ik geloof niet meer in god, want ik krijg ook geen teken uit de hemel ergens dat de hond er nog is, en die zei ja denk je dat god voor u een uitzondering ga maken misschien, een hond heeft nu eenmaal niet de eeuwigheid

ja dat is allemaal waar en zette me ook eventjes terug met de voeten op de grond

voor de moment kan ik nog geen andere hond aan, ook om andere reden , maar ik weet het dat er veel trieste exemplaren zitten in het dierenasiel, soms haat ik mensen om wat ze een dier kunnen aandoen

tot zover
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: verlies van hond

wat erg dat jullie je hond ook hebben verloren, overlaatst zei iemand ja je moet niet denken dat jij speciaal bent , omdat ik zei , ik geloof niet meer in god, want ik krijg ook geen teken uit de hemel ergens dat de hond er nog is, en die zei ja denk je dat god voor u een uitzondering ga maken misschien, een hond heeft nu eenmaal niet de eeuwigheid

ja dat is allemaal waar en zette me ook eventjes terug met de voeten op de grond
Ik vind dat niet zo aardig van de ander, dat die zo minderwaardig over jou hond is. Het komt er - in mijn ogen - op neer dat deze persoon mensen belangrijker vind dan dieren. En dat de mensen de eeuwigheid hebben in de hemel. Ik zou dat niet zomaar aannemen en met een korreltje zout nemen.

Als jij je hond blijft herdenken dan is ze er voor jou eeuwig.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
carinablokdorp
Berichten: 34
Lid geworden op: 21 jan 2014 08:17

Re: verlies van hond

beste koen

ja inderdaad, heel veel mensen die geen dier hebben of zelfs wel een dier , die vinden mensen nog altijd hoger in aanzien dan ene dier, ik vind dat ook heel naar , maar ja wie ben ik om hen te zeggen hoe ze moeten leven

ik persoonlijk vind een dier heel wijs en soms beter dan sommige, (ik zeg wel sommige niet iedereen) mensen

dank koen voor uw medeleven

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”