Hee forumleden,
Een 21-jarige jongeman is op zoek naar tips om eindeloos gepieker te stoppen.
For the record, ik heb niets ergs meegemaakt, geen geld tekort, geen grote problemen alleen enkel een overvloed aan gepieker.
Waar gaat het gepieker nou eigenlijk over en wat doet het met me?
Ik pieker over twee dingen, namelijk gevoeligheid voor geluiden en mijn manier van praten.
Allereerst de geluiden. Mijn vader is op de één of andere manier chronisch verkouden. Altijd maar dan ook echt altijd hoor ik hem zijn neus ophalen. Ik begon mij eraan te ergeren en heb hier eigenlijk nooit mijn mond over opengetrokken omdat ik dacht dat ik me aanstelde. Ik bedoel, waarom ergeren anderen zich er niet aan? Waarom ben ik de enige? Ik heb het zeker een jaar voor me gehouden en dit is toch wel een big mistake van me geweest. Ik werd er zo gek van dat ik gewoon uren voordat mijn vader thuiskwam me al druk ging maken om het geluid. Dit werd van kwaad tot erger. Ik merkte dat ik gevoelig werd voor geluiden en begon me aan steeds meer te ergeren, het klapperen van de deuren, het bewegen van iemand's voet ... Geen treinreis of college was nog aangenaam aangezien ik me constant aan alles en iedereen ergerde.
Tot op de dag van vandaag merk ik dat ik nog erg gevoelig ben voor geluiden. Hetgeen wat ik er nu aan doe is mediteren. Het werkt, maar ik ben er zeker niet vanaf. Dit is dan ook een grote stressor voor mij wat gepieker oplevert.
Nummer 2 oorzaak van gepieker is mijn manier van praten. Ik ben volgens anderen altijd een vlotte babbelaar geweest en deed hier vaak mijn voordeel mee. Ik was zelfverzekerd en wist overal een goed praatje te houden. Ik was topverkoper op mijn werk en vond het houden van een presentatie totaal geen probleem.
Nu is dit echt héél anders. Het tegenovergestelde kan ik wel zeggen. Ik ergerde me al een jaar aan het bovenstaande en ben hierdoor erg vatbaar geworden voor kritiek. Al zou je zeggen dat ik een grote neus heb ondanks ik zelf weet dat dat niet zo is, dan zou ik me daar al rot over kunnen voelen. Een vriend van mij attendeerde mij erop dat ik klinkers erg hard uitspreek. Vooral de letter t klinkt er erg uit...ik had dit zelf niet eerder door totdat hij het zei. Sindsdien let ik op mijn klinkers bij alles wat ik zeg. Gewoon iedere zin let ik op hoe ik de woorden uitspreek en ontwijk ik soms gewoon woorden waar een t in staat. Ik besef me dat het nergens op slaat en dat ik er niet op moet letten, maar het lukt me gewoon niet! Nu ik dit type bedenk ik me ook hoe raar het klinkt, maarja het is helaas waar.
Ik zou zo graag uit mijn gepieker willen stappen maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik hoor dan ook graag van jullie enige tips en misschien herkenbare verhalen over dat je ergens over in zit waarvan je zelf beseft dat het zinloos is maar toch doet!
In ieder geval hartelijk dank voor het lezen van mijn stuk en alvast bedankt voor de reacties die jullie erop geven!
Groetjes,
Brighterfuture!