Brighterfuture

Eindeloos gepieker, help me out!

Hee forumleden,

Een 21-jarige jongeman is op zoek naar tips om eindeloos gepieker te stoppen.
For the record, ik heb niets ergs meegemaakt, geen geld tekort, geen grote problemen alleen enkel een overvloed aan gepieker.
Waar gaat het gepieker nou eigenlijk over en wat doet het met me?
Ik pieker over twee dingen, namelijk gevoeligheid voor geluiden en mijn manier van praten.
Allereerst de geluiden. Mijn vader is op de één of andere manier chronisch verkouden. Altijd maar dan ook echt altijd hoor ik hem zijn neus ophalen. Ik begon mij eraan te ergeren en heb hier eigenlijk nooit mijn mond over opengetrokken omdat ik dacht dat ik me aanstelde. Ik bedoel, waarom ergeren anderen zich er niet aan? Waarom ben ik de enige? Ik heb het zeker een jaar voor me gehouden en dit is toch wel een big mistake van me geweest. Ik werd er zo gek van dat ik gewoon uren voordat mijn vader thuiskwam me al druk ging maken om het geluid. Dit werd van kwaad tot erger. Ik merkte dat ik gevoelig werd voor geluiden en begon me aan steeds meer te ergeren, het klapperen van de deuren, het bewegen van iemand's voet ... Geen treinreis of college was nog aangenaam aangezien ik me constant aan alles en iedereen ergerde.
Tot op de dag van vandaag merk ik dat ik nog erg gevoelig ben voor geluiden. Hetgeen wat ik er nu aan doe is mediteren. Het werkt, maar ik ben er zeker niet vanaf. Dit is dan ook een grote stressor voor mij wat gepieker oplevert.

Nummer 2 oorzaak van gepieker is mijn manier van praten. Ik ben volgens anderen altijd een vlotte babbelaar geweest en deed hier vaak mijn voordeel mee. Ik was zelfverzekerd en wist overal een goed praatje te houden. Ik was topverkoper op mijn werk en vond het houden van een presentatie totaal geen probleem.
Nu is dit echt héél anders. Het tegenovergestelde kan ik wel zeggen. Ik ergerde me al een jaar aan het bovenstaande en ben hierdoor erg vatbaar geworden voor kritiek. Al zou je zeggen dat ik een grote neus heb ondanks ik zelf weet dat dat niet zo is, dan zou ik me daar al rot over kunnen voelen. Een vriend van mij attendeerde mij erop dat ik klinkers erg hard uitspreek. Vooral de letter t klinkt er erg uit...ik had dit zelf niet eerder door totdat hij het zei. Sindsdien let ik op mijn klinkers bij alles wat ik zeg. Gewoon iedere zin let ik op hoe ik de woorden uitspreek en ontwijk ik soms gewoon woorden waar een t in staat. Ik besef me dat het nergens op slaat en dat ik er niet op moet letten, maar het lukt me gewoon niet! Nu ik dit type bedenk ik me ook hoe raar het klinkt, maarja het is helaas waar.

Ik zou zo graag uit mijn gepieker willen stappen maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik hoor dan ook graag van jullie enige tips en misschien herkenbare verhalen over dat je ergens over in zit waarvan je zelf beseft dat het zinloos is maar toch doet!

In ieder geval hartelijk dank voor het lezen van mijn stuk en alvast bedankt voor de reacties die jullie erop geven!

Groetjes,

Brighterfuture!
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Eindeloos gepieker, help me out!

Hoi Brighterfuture,

Ik wil even reageren op je verhaal.
Mijn vader is op de één of andere manier chronisch verkouden. Altijd maar dan ook echt altijd hoor ik hem zijn neus ophalen. Ik begon mij eraan te ergeren en heb hier eigenlijk nooit mijn mond over opengetrokken omdat ik dacht dat ik me aanstelde. Ik bedoel, waarom ergeren anderen zich er niet aan? Waarom ben ik de enige? Ik heb het zeker een jaar voor me gehouden en dit is toch wel een big mistake van me geweest. Ik werd er zo gek van dat ik gewoon uren voordat mijn vader thuiskwam me al druk ging maken om het geluid. Dit werd van kwaad tot erger. Ik merkte dat ik gevoelig werd voor geluiden en begon me aan steeds meer te ergeren, het klapperen van de deuren, het bewegen van iemand's voet ... Geen treinreis of college was nog aangenaam aangezien ik me constant aan alles en iedereen ergerde.
Tot op de dag van vandaag merk ik dat ik nog erg gevoelig ben voor geluiden. Hetgeen wat ik er nu aan doe is mediteren. Het werkt, maar ik ben er zeker niet vanaf. Dit is dan ook een grote stressor voor mij wat gepieker oplevert.
Heb je ook met je vader hierover gehad? Niets is te laat, dat kan altijd nog. Wellicht raak je dan ook iets van de irritatie en gepieker ook kwijt.

Het is inderdaad jammer dat je niet eerder hebt aangeven dat het je irriteerde. Want dan negeer je je eigen gedachten en gevoelens. Gelijk zeggen voorkomt dat je op een gegeven moment in ontploffing komt en je heel erg kwaad tegen je vader zegt dat .. (vul zelf maar in). Dat kan je voorkomen door het eerder te zeggen hoe jij je voelt en wat jij daarvan vind.

Ook ik ken dat. Ik heb een tijdje alles over mij heen laten komen totdat ik tot ontploffing kwam en begon te schreeuwen. De ander begrijp dit niet, want die merkt niet de tussenstadia die in je hoofd plaats vind. Dus het is niet erg om bij het minste of geringste als je ergens mee zit om het te vertellen. Dan ben je het maar kwijt! Wat de ander ermee doet is hun probleem.

Uiteraard is het wel van zorg dat je het op een normale manier verteld aan de ander. Pas als die jou signalen negeert zou je kunnen herhalen wat je eerder hebt gezegd en ook wat jij daarvan vind.

Mijn psycholoog noemde het pannetje met water wat gaat koken. Je zet in gedachten een pannetje op het vuur en bij het gesnotter begint het water warm te worden. Als je niets zegt gaat het volgende stadia in: er beginnen kleine belletjes op de bodem te vormen. Zeg je nog niets dan beginnen er kleine belletjes omhoog te komen. En als je dat nog negeert komt er stoom naar boven toe en kookt het water. (en kook jij van woede). Dus negeer jezelf niet en vertel het!
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
antonia
Berichten: 3
Lid geworden op: 02 jul 2014 21:43

Re: Eindeloos gepieker, help me out!

Beste Brighterfuture,
dat heet misofonie, dat zich ergeren aan allerhande geluiden.
Ik heb er ook last van, maar ben extreem hooggevoelig.
Zelf nog heftig aan het zoeken hoe ik er best mee omga maar wou de term even doorspelen zodat je op het net makkelijker aan info geraakt.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Eindeloos gepieker, help me out!

Misofonie kan zeker een oorzaak zijn van het feit dat jij wat gevoelig voor geluiden wordt. Het heeft met de prikkelverwerking van geluidsprikkels te maken. Als je je continu ergert aan bepaald gedrag van iemand, dan kan je dit beter bespreekbaar maken. Zoals Koen hierboven ook al aangeeft: doe je het niet, dan ontplof je dadelijk en ga je dingen zeggen of doen waar je misschien later spijt van krijgt terwijl je vader zich van geen kwaad bewust is. Je zult je behoeften kenbaar moeten maken als je iets dwars zit.

Het gepieker lijkt te ontstaan uit onzekerheid en een stukje controle willen hebben. Het komt wat dwangmatig over als je overal op gaat zitten letten en het bewust wilt gaan doen. Waar ben je bang voor? Waar voel jij je zo onzeker door? Is er iets gebeurd wat jou van je stuk heeft gebracht in het verleden?
Inzicht als Uitweg..
Brighterfuture

Re: Eindeloos gepieker, help me out!

koen0069 schreef:Hoi Brighterfuture,

Ik wil even reageren op je verhaal.
Mijn vader is op de één of andere manier chronisch verkouden. Altijd maar dan ook echt altijd hoor ik hem zijn neus ophalen. Ik begon mij eraan te ergeren en heb hier eigenlijk nooit mijn mond over opengetrokken omdat ik dacht dat ik me aanstelde. Ik bedoel, waarom ergeren anderen zich er niet aan? Waarom ben ik de enige? Ik heb het zeker een jaar voor me gehouden en dit is toch wel een big mistake van me geweest. Ik werd er zo gek van dat ik gewoon uren voordat mijn vader thuiskwam me al druk ging maken om het geluid. Dit werd van kwaad tot erger. Ik merkte dat ik gevoelig werd voor geluiden en begon me aan steeds meer te ergeren, het klapperen van de deuren, het bewegen van iemand's voet ... Geen treinreis of college was nog aangenaam aangezien ik me constant aan alles en iedereen ergerde.
Tot op de dag van vandaag merk ik dat ik nog erg gevoelig ben voor geluiden. Hetgeen wat ik er nu aan doe is mediteren. Het werkt, maar ik ben er zeker niet vanaf. Dit is dan ook een grote stressor voor mij wat gepieker oplevert.
Heb je ook met je vader hierover gehad? Niets is te laat, dat kan altijd nog. Wellicht raak je dan ook iets van de irritatie en gepieker ook kwijt.

Het is inderdaad jammer dat je niet eerder hebt aangeven dat het je irriteerde. Want dan negeer je je eigen gedachten en gevoelens. Gelijk zeggen voorkomt dat je op een gegeven moment in ontploffing komt en je heel erg kwaad tegen je vader zegt dat .. (vul zelf maar in). Dat kan je voorkomen door het eerder te zeggen hoe jij je voelt en wat jij daarvan vind.

Ook ik ken dat. Ik heb een tijdje alles over mij heen laten komen totdat ik tot ontploffing kwam en begon te schreeuwen. De ander begrijp dit niet, want die merkt niet de tussenstadia die in je hoofd plaats vind. Dus het is niet erg om bij het minste of geringste als je ergens mee zit om het te vertellen. Dan ben je het maar kwijt! Wat de ander ermee doet is hun probleem.

Uiteraard is het wel van zorg dat je het op een normale manier verteld aan de ander. Pas als die jou signalen negeert zou je kunnen herhalen wat je eerder hebt gezegd en ook wat jij daarvan vind.

Mijn psycholoog noemde het pannetje met water wat gaat koken. Je zet in gedachten een pannetje op het vuur en bij het gesnotter begint het water warm te worden. Als je niets zegt gaat het volgende stadia in: er beginnen kleine belletjes op de bodem te vormen. Zeg je nog niets dan beginnen er kleine belletjes omhoog te komen. En als je dat nog negeert komt er stoom naar boven toe en kookt het water. (en kook jij van woede). Dus negeer jezelf niet en vertel het!
Hee Koen,

Allereerst bedankt voor je reactie. Ik ben het helemaal met je eens dat door het praten met mij n vader een groot gedeelte van mijn gepieker en ergernissen voorkomen hadden kunnen worden. Wat mij hier veelal in weerhield was de gedachte dat ik me aanstelde. Ik heb het een keer met hem besproken maar blijkbaar heeft het niet veel geholpen. Ik heb mezelf nu dan ook voorgenomen het nogmaals bespreekbaar te maken. Ik ga denk maar even een deadline zetten voor wanneer ik het gedaan moet hebben, anders stel ik het alleen maar uit.
Je vertelde dat je zelf in een soortgelijke situatie zat. Nadat je hebt laten blijken dat het je ontzettend irriteerde, werd het toen beter?
Brighterfuture

Re: Eindeloos gepieker, help me out!

antonia schreef:Beste Brighterfuture,
dat heet misofonie, dat zich ergeren aan allerhande geluiden.
Ik heb er ook last van, maar ben extreem hooggevoelig.
Zelf nog heftig aan het zoeken hoe ik er best mee omga maar wou de term even doorspelen zodat je op het net makkelijker aan info geraakt.
Bedankt voor het noemen van de term. Toevallig zag ik hier laatst een uitzending over bij het programma, "je zal het maar hebben". Hierin deed een meisje haar verhaal over het leven met Misofonie. Misschien ook goed voor jou om eens te bekijken.
Misschien is voor jou mediteren ook een goede behandelmethode en dan met name Mindfullness.
Bij mij helpt dat wel om de standaard reactie die geluiden bij mij opwekken te laten verminderen
Brighterfuture

Re: Eindeloos gepieker, help me out!

Minerva schreef:Misofonie kan zeker een oorzaak zijn van het feit dat jij wat gevoelig voor geluiden wordt. Het heeft met de prikkelverwerking van geluidsprikkels te maken. Als je je continu ergert aan bepaald gedrag van iemand, dan kan je dit beter bespreekbaar maken. Zoals Koen hierboven ook al aangeeft: doe je het niet, dan ontplof je dadelijk en ga je dingen zeggen of doen waar je misschien later spijt van krijgt terwijl je vader zich van geen kwaad bewust is. Je zult je behoeften kenbaar moeten maken als je iets dwars zit.

Het gepieker lijkt te ontstaan uit onzekerheid en een stukje controle willen hebben. Het komt wat dwangmatig over als je overal op gaat zitten letten en het bewust wilt gaan doen. Waar ben je bang voor? Waar voel jij je zo onzeker door? Is er iets gebeurd wat jou van je stuk heeft gebracht in het verleden?
Bedankt voor je reactie.
Je vraagt of er iets gebeurd is wat mij van mijn stuk heeft gebracht. Ik denk persoonlijk wel dat de veranderingen in mijn leven erbij meespelen. Het is op dit moment een paradijs voor gepieker.
Eerst zat ik op de middelbare school en had ik gewoon een duidelijk weekritme. 36 Uur op school, eten op gezette tijden, drie keer per week voetballen en verder afspreken met vrienden die ik me hele leven ken. Nu is dat wel heel anders geworden. Ik studeer aan de universiteit waar ik hooguit 10 uur per week contacturen heb, verder moet ik alles zelf inplannen. Ik woon op kamers in een heel andere stad. Hierdoor was ik genoodzaakt nieuwe vrienden te maken in een nieuwe omgeving. Verder kan ik naar bed wanneer ik wil en kan ik opstaan wanneer ik wil.
Dit alles werkt dan ook niet mee aan mijn gesteldheid en dat te bedenken dat studeren zogenaamd de beste tijd is van je leven.

Even een vraagje. Dat een vriend van me wees op mijn manier van praten en ik hier nu constant op let is natuurlijk van de zotte. Nu wil ik hier graag op een manier van afkomen.
Ik merk dat, als ik een dag in de gezelligheid zit en in de flow kom van het praten...dat ik er geen last van heb en dat het allemaal soepel verloopt. Echter, wanneer ik daarna een dag alleen ben komen de gedachtes gewoon weer terug. Wat kan ik het beste doen om het voor altijd te verhelpen. Is dat misschien een druk leven oppakken waardoor ik constant afleiding heb of juist rust nemen en er eens goed voor te gaan zitten om in te zien dat de gedachte onzin is.

Ik hoor maar al te graag tips!
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Eindeloos gepieker, help me out!

Piekeren, tobben en dwangmatig aan dingen denken is een uiting van iets wat er onder ligt aan onzekerheid, gevoel van grip willen hebben ergens op, meestal omdat iemand gripverlies heeft ervaren en het compenseert met piekergedrag en dwangmatig gedrag.

Je zegt zelf al dat als je je goed en in je flow voelt, dat je er geen last van hebt. Als je stress ervaart (gripverlies) dan wel.. dan wordt het erger. Een tip die ik je kan geven is dat je je stressbronnen kan aanpakken door uit te zoeken wat er zoveel stress veroorzaakt en wat maakt dat je zoveel gripverlies ervaart telkens dat je alles zo precies en specifiek wilt doen. Dat is niet makkelijk doorgaans omdat je meestal "blind" bent voor wat ergens onder ligt. Het ligt vaak in het onbewuste en die inzichten krijgen is iets wat vaak alleen niet lukt..
Inzicht als Uitweg..

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”